Ακολουθούν από τους συντάκτες μας οι προσωπικές τους ιστορίες για το τέλος της παιδικής αθωότητας:

ΚΩΣΤΑΣ ΤΟΠΑΣ

Ήμουν περίπου 8-9 ετών όταν δυστυχώς ανακάλυψα ότι δεν... ζει ανάμεσα μας ο παχουλός με το παχύ μουστάκι, Αη Βασίλης. Μακάρι να μη το μάθαινα ποτέ και να ζούσα αυτό το παραμύθι μέχρι σήμερα.

Ήταν ένα κρύο βράδυ των Χριστουγέννων όταν άκουσα την πόρτα του σπιτιού μου να ανοίγει. Έτρεξα αμέσως να δω αν όντως ήρθε ο Αη Βασίλης. Δυστυχώς το μόνο που αντίκρισα ήταν τον πατέρα μου να αφήνει το δώρο με τον φιόγκο κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο και την πόρτα του παραθύρου ανοικτή. 

Ο ίδιος μου είπε πως έτρεξε να φύγει από το παράθυρο για να μην τον δω. Ωστόσο το μόνο που έβλεπα από το παράθυρο ήταν το χιόνι που έπεφτε από τον ουρανό και όχι το έλκηθρο του Αη Βασίλη.

Η απογοήτευση ήταν ζωγραφισμένη στο πρόσωπο μου...

ΓΙΩΡΓΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ο μικρός μου ανέφερε τα εξής:

"Όταν ήμουν εννέα χρονών, ήθελα να μείνω, μαζί μ' ένα φίλο μου, ξύπνιος, δίπλα στο Χριστουγεννιάτικο Δέντρο για να περιμένουμε τον Άγιο Βασίλη.

Τότε, οι γονείς, για να μην μας αφήσουν να ξαγρυπνήσουμε προφανώς, μας "αποκάλυψαν" πως δεν υπάρχει "Άγιος Βασίλης" ως πραγματική οντότητα αλλά συμβολική μόνο.

Φυσικά, το είχαμε υποπτευθεί, αλλά αυτή ήταν η "επίσημη επιβεβαίωση."

ΕΥΑΓΓΕΛΙΝΑ ΒΟΣΝΟΥ

Είναι το πιο ωραίο ψέμα, αυτό είναι αλήθεια! Όλοι το θυμόμαστε με χαρά και νοσταλγία.

Θυμάμαι ήταν ένα μεσημέρι του Δεκεμβρίου όταν γύρισα από το σχολείο με τη μεγαλύτερη αδερφή μου την Μαριάννα, η οποία ήταν πολύ στενοχωρημένη.

Ήμουν 8 ετών και αυτή 10. Όταν την ρώτησα τι έχει και τι συνέβη στο σχολείο μου είπε ότι μια συμμαθήτριά της της είπε πως ο Άγιος Βασίλης δεν υπάρχει.

Ο παραμυθένιος αυτός κόσμος μου άρχισε να γκρεμίζεται...

Πήγαμε και οι δύο αμέσως στους γονείς μας και τους αναφέραμε το συμβάν. Αναγκάστηκαν να μας πουν την αλήθεια και κάπως έτσι άρχισε και το δάκρυ να τρέχει κορόμηλο! Χαχα

Βέβαια το έργο με τον Άγιο Βασίλη συνεχίστηκε για πολλά χρόνια ακόμη, αφού η μικρή μας αδερφή η Ήλια ήταν τότε 4 ετών και δεν θέλαμε να της χαλάσουμε το όμορφο παραμύθι. Γίναμε συνένοχοι... αλλά παράπονο δεν έχω, αφού αυτό είχε ως αποτέλεσμα να βρίσκω και εγώ το αγαπημένο μου δώρο κάτω απ΄το χριστουγεννιάτικο δέντρο!

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΑΣ

Μόλις είχε "γκρεμιστεί ο κόσμος γύρω τους". Δεν μπορούσαν να καταλάβουν ποιος ήταν αυτός που δάγκωνε τον κουραμπιέ και τον άφηνε μισό στο πιατάκι, αφού δεν ήταν ο Αη Βασίλης.

Μόλις σας περιέγραψα τις πρώτες αντιδράσεις του Πέτρου και της Πηγής όταν διέρρευσε το... μεγάλο μυστικό. "Δεν υπάρχει Αη Βασίλης". Ακολουθούν σωρηδόν ερωτήσεις του στυλ: "ναι, αλλά τότε ποιος μας αγοράζει τα δώρα;" και βέβαια επισημάνσεις όπως: "εγώ το ήξερα, αλλά δεν ήθελα να το πω".

Ο Πέτρος είχε "κλείσει" τα 10 και η Πηγή τρία χρόνια μικρότερη. Από τότε η απορία -κυρίως σε μικρότερα παιδάκια- "πιστεύεις στον Άη Βασίλη" ακολουθεί κάθε καινούργια τους γνωριμία. Χρόνια πολλά και να... πιστεύετε στον Άη Βασίλη! 

ΖΩΗ ΠΑΠΑΒΡΑΜΙΔΟΥ

Το πως έμαθα ότι δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης ήταν λίγο "αποτρόπαιο".

Πάντα θυμάμαι τη θεία μου και τη μαμά μου να ρίχνουν τα κεριά που είχαμε μέσα στο τζάκι, καθώς δεν το χρησιμοποιούσαμε στην πραγματικότητα παρά μόνο ως διακοσμητικό, για να υποπτευτώ ότι μπήκε από την καμινάδα και να αφήνουν μια πιατέλα με κουλούρια και γάλα για να φιλέψουμε τον Αη Βασίλη.

Κάθε πρωί τα κουλούρια έλλειπαν, λίγο μετά θα μάθαινα την πικρή αλήθεια γιατί η μαμά μου δεν έχανε τα κιλά παρά την αυστηρή δίαιτα.

Ήμουν λοιπόν, ένα πρωί στο μαγαζί της θείας μου, αμέριμνη πιστεύοντας ότι τα κουλούρια τα είχα στερηθεί όντως για να τα φάει ο Άη Βασίλης, η θεία μου καθώς εξυπηρετούσε μια πελάτισσα με ρώτησε τι δώρο θα ζητήσω από τον Άγιο Βασίλη φέτος, πριν προλάβω καν να σκεφτώ τι δώρο θα ήθελα, η πελάτισσα γύρισε και της είπε "Καλέ μην κοροϊδεύετε το παιδί δεν υπάρχει Αη Βασίλης".

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΑΛΑΤΑΡΙΩΦ

Δεν θυμάμαι ακριβώς χρονιά. Νομίζω πρέπει να ήμουν κάπου στα 8 . 

Οι γονείς μου πάντα έβαζαν το δώρο του Αγίου Βασίλη στο αμάξι και το άφηναν κάτω από το δέντρο τα ξημερώματα που επέστρεφαν από κάποιο ρεβεγιόν που θα πήγαιναν αφότου αλλάζαμε χρόνο όλοι μαζί. 

Εκείνη την Πρωτοχρονιά λοιπόν, ο πατέρας μου άργησε να επιστρέψει κι η μητέρα μου ανέλαβε το ρόλο του... Αη Βασίλη. Πήρε λοιπόν τα δώρα μας και πήγε να τα αφήσει κάτω από το δέντρο. Απλά εκείνη τη στιγμή σηκώθηκα για τουαλέτα και την έπιασα στα... πράσα. Εκεί... αποκαλύφθηκε λοιπόν το μεγάλο μυστικό! 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΝΕΖΕΡΙΤΗΣ

Αν είσαι ο μεγάλος αδερφός ξέρεις ακριβώς πόσο εγκληματίας είσαι. Αν είσαι ο μικρότερος, γνωρίζεις τι θα πει να σου καταστρέφουν το παραμύθι.

Παραμονές Χριστουγέννων του 2000, στα 6 μου χρόνια. Το υπέροχο γεύμα έχει τελειώσει και η ώρα έχει περάσει. Υπομονετικά, περίμενα εγώ αλλά και τα υπόλοιπα αδέρφια μου τα δώρα μας. Οι γονείς έδωσαν το οκ, για να ανοίξουν τα κουτιά που ως δια μαγείας βρέθηκαν κάτω από το δέντρο από τη μια στιγμή στην άλλη. Το δικό μου δώρο, ένα τηλεκατευθυνόμενο αυτοκίνητο, που είχα ζητήσει από τον Άγιο Βασίλη. Κόκκινο, γρήγορο, θορυβώδες, το ερωτεύτηκα από τη πρώτη στιγμή.

Η μαμά είπε ότι ήμουν καλό παιδί γι' αυτό ο Σάντα έκανε πράξη ό,τι ζήτησα κι έπρεπε να συνεχίσω να έχω την ίδια διαγωγή. Ναι καλά, ακούστηκε μια φωνή: "Ποιος Άγιος Βασίλης, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα". "Ο μπαμπάς πήρε τα δώρα", συνέχισε. Αυτό ήταν. Όλα χάθηκαν. Με κάθε... ανατριχιαστική λεπτομέρεια, ο κατά 4 χρόνια μεγαλύτερος αδερφός μου, αποκάλυψε την αλήθεια. Οι γονείς παίρνουν τα δώρα στα παιδιά και τους λένε ψέματα, ότι δήθεν τα φέρνει ο Άγιος Βασίλης.

Όσο κι αν δεν θες να το πιστέψεις, όλα μοιάζουν τόσο ρεαλιστικά. Δεν λέει ψέματα, έτσι είναι. Ο ενθουσιασμός για το αυτοκίνητο έφυγε, αφού το μυστήριο πίσω από το πως βρέθηκε στο δέντρο μου, αποκαλύφθηκε...

ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΑΚΟΣ

Όταν πήγαινα έκτη δημοτικού δηλαδή 11-12 χρονών περίμενα όλο το βράδυ να φέρει ο Άη Βασίλης τα δώρα. Εκείνο το βράδυ των Χριστουγέννων δεν ήθελα να κοιμηθώ για να δω τον Άη Βασίλη. Όμως είδα αργά το βράδυ τους γονείς μου να βάζουν τα δώρα κάτω από το δέντρο και από τότε κατάλαβα ότι δεν υπάρχει Άη Βασίλης και τα δώρα τα φέρνουν οι γονείς.