Αυτό εκφράζεται με πολλούς τρόπους, όχι, κατ' ανάγκην, με τον αστυνομικό εκφοβισμό μόνον, αλλά και με την απόκρυψη ή παραχάραξη των πληροφοριών, την δυσφήμηση της δικαιοσύνης και τον "ακρωτηριασμό" της σχολικής εκπαίδευσης.

Παράλληλα, μ' έμμεσο τρόπο, προωθείται η "νοσταλγία" για έναν κόσμο αυταρχικά δομημένο, όπου η ασφάλεια των λιγοστών προνομιούχων εξασφαλιζόταν με την αναγκαστική σιωπή και την καταναγκαστική εργασία των πολλών.

Πρίμο Λεβί "Ασύμμετρη ζωή" 1975- (Μετάφραση απ' το πρωτότυπο Γιώργος Ηλιόπουλος για το arcadia938.gr)

Διαχρονικό και επίκαιρο...