Μόνος, "εμμονικός" και αμετακίνητος, ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου και μεγαλύτερος, σύγχρονος πολιτικός άνδρας της Αρκαδίας, αντιμετώπισε ένα ολόκληρο "σύστημα" που θέλησε να τον καταστήσει "αδρανή" και, εν τέλει, μοιάζει να τα κατάφερε..

Ωστόσο..Πόσο ηττηθείς είναι κάποιος που, όντας απελπιστικά μόνος, κατόρθωσε ν' αμφισβητήσει ένα κόμμα εξουσίας, σε πλήρη άνοδο..;

Πόσο, αλήθεια, είναι κάποιος "αδύναμος" όταν επί 30 χρόνια κυριαρχεί, με τρόπο αδιαμφισβήτητο, σε οιαδήποτε αρκαδική και αρκαδογενή πολιτική όσμωση..;

Κάποιες φορές, σε πείσμα της "νεωτερικότητας", μια "κλασική", "αναγεννησιακή" φιγούρα βρίσκεται στο προσκήνιο και όταν, μοιραία, αποσύρεται, μας λείπει..Έστω, για λίγο...

Μια τέτοια φιγούρα είναι και ο απερχόμενος Περιφερειάρχης..

O οποίος, οσονούπω θα επιστρέψει δριμύτερος..Από άλλο.."μετερίζι"..