Εξαρτάται, όμως, ποια είναι η "ουσία"...Εάν η τελευταία αφορά τη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών στην Πελοπόννησο και, ειδικά, στην Τρίπολη, ο εκάστοτε αιρετός αξιωματούχος διαδραματίζει, σίγουρα, ένα ρόλο. Μπορεί αυτός να είναι λίαν υποβαθμισμένος τα τελευταία χρόνια, λόγω οικονομικών και πολιτικών παραγόντων, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως είναι και ανύπαρκτος.

Υπό αυτή την έννοια, τα πρόσωπα που αναλαμβάνουν διοικητικές θέσεις, ακόμα κι όταν αυτές έχουν να κάνουν κυρίως με τη διαχείριση της..."ένδειας", οφείλουν να ξεπερνούν τα στενά, παραταξιακά τους διακυβεύματα και να εκφράζουν όσο το δυνατόν περισσότερους πολίτες, επί του πρακτέου και όχι "θεωρητικά".

Η, όντως, μεταρρύθμιση* που αποπειράθηκε να κάνει η προηγούμενη Κυβέρνηση στον τομέα της Αυτοδιοίκησης, μέσω της υιοθέτησης ενός συστήματος απλής αναλογικής- έστω και..."μπασταρδεμένου"-, δεν βρήκε την κατάλληλη υποστήριξη από τους αιρετούς, είτε γιατί δεν το επιθυμούσαν είτε γιατί απαιτούσε μεγάλη και συνδυαστική προσπάθεια. Σε κάθε περίπτωση, εφόσον θα επανέλθουμε στην ενισχυμένη αναλογική και την, περαιτέρω, "διαιώνιση" του τοπικού "ηγεμονισμού", είναι, νομίζουμε, επιβεβλημένο να εξετάσουμε τις πρόσφατες κινήσεις "αναδιανομής της τράπουλας" που έκαναν τόσο ο κ. Νίκας όσο και ο κ. Τζιούμης.

"Το μετέωρο βήμα" του Περιφερειάρχη

Μπορεί να.. δυσκολεύτηκε λίγο, αλλά, τελικά, ο Παναγιώτης Νίκας κατόρθωσε ν' ανακοινώσει τη νέα σύνθεση της διοικητικής δομής της Περιφέρειας Πελοποννήσου, ικανοποιώντας, φαινομενικά, όλες τις τάσεις και τις..."φράξιες" της παράταξής του. Επιπλέον, προσπάθησε να δώσει, πιθανώς, κι ένα "μήνυμα" προς πολλές κατευθύνσεις, στρεφόμενος προς έναν πυρήνα στελεχών που και ο ίδιος επέλεξε, στήριξε και ανέδειξε, όσον αφορά το στενό, περιφερειακό πλαίσιο πολιτικής αντιπαράθεσης. 

Ωστόσο, το πρόβλημα του κ. Νίκα δεν ήταν ποτέ η "φιλοσοφία" της διοίκησης- αφού, επί της ουσίας, αναπαράγει κεντρικές πολιτικές επιλογές της Κυβέρνησης- αλλά η "αδράνειά" της, στο ποσοστό που ο ίδιος και οι συνεργάτες του ευθύνονται γι' αυτό. Εν πολλοίς, έχει δίκιο όταν επισημαίνει πως δεν είναι ο επικεφαλής μιας "Ομοσπονδίας" αλλά μιας Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης που εξαρτάται, σχεδόν εξολοκλήρου, από τα κυβερνητικά..."τερτίπια". Αυτό, όμως, παράλληλα, δεν δικαιολογεί τη χαρακτηριστική καθυστέρηση ή την παρελκυστική πολιτική, αν προτιμάτε, που διέπει σχεδόν όλες τις Περιφερειακές δραστηριότητες. 

Ειδικά, η εικόνα που παρουσιάζει το Περιφερειακό Συμβούλιο δε είναι τέτοια που δεν θα μπορούσε παρά να χαρακτηριστεί "αποτυχία" της σημερινής Αρχής. Μπορεί ο κ. Νίκας ν' αποδίδει τα πάντα στην απλή αναλογική και την "προσχηματική" αντιμετώπιση των συνεδριάσεων εκ μέρους της Αντιπολίτευσης, αλλά, προφανώς, γνωρίζει, ως ιδιαίτερα έμπειρος αυτοδιοικητικός, πως η πρωτοβουλία ανήκει, πάντα, στην πλειοψηφία- ακόμα κι όταν η τελευταία έχει καταστεί..."τεχνητή"...

Σε κάθε περίπτωση, η πορεία της Περιφερειακής Αρχής προς τις επόμενες εκλογές του Οκτωβρίου του 2023 είναι "στρωμένη", το λιγότερο, με αβεβαιότητα, ενώ και το ίδιο το διακύβευμα έχει καταστεί, πλέον, λιγότερο..."ελκυστικό", μετά το ουσιαστικό "πάγωμα" της δημιουργίας του αγωγού "EastMed". 

Ο Δήμαρχος που αποφεύγει τις...."κακοτοπιές"

Αν μη τι άλλο, ο Δήμαρχος Τρίπολης έχει αποδείξει, κατά την περίοδο της διοίκησής του, πως δεν "ρισκάρει" τίποτε. Αυτό το γεγονός μπορεί και να μην είναι αρεστό σε πολλούς, αλλά ο κ. Τζιούμης δεν έχει λόγο να μην πηγαίνει στα "σίγουρα". Γι' αυτό και δεν προχώρησε σε σημαντικές αλλαγές προσώπων κατά τον πρόσφατο "ανασχηματισμό", αλλά μόνο σε κάποιες αλλαγές "φιλοσοφίας". Η κυριότερη αφορούσε την ανάληψη περισσοτέρων αρμοδιοτήτων από τον ίδιο, είτε αυτές αφορούν νευραλγικές δομές (Οικονομική Επιτροπή) είτε θέματα που, συν τοις άλλοις, "προσελκύουν" περισσότερη δημοσιότητα (αδέσποτα). Ούτως ή άλλως, ο σημερινός Δήμαρχος Τρίπολης βρίσκεται εν μέσω μιας ευνοϊκής, για τον ίδιο, "συγκυρίας": Με δεδομένες τις δυσκολίες που υφίσταται η χώρα, τις περιορισμένες αρμοδιότητες του πρώτου βαθμού αυτοδιοίκησης αλλά και το δημοτικό "προηγούμενο" της Τρίπολης- ειδικά κατά την περίοδο 2014-2019-, το μόνο που έχει να κάνει είναι να ολοκληρώσει ήδη δρομολογημένα έργα που θα βελτιώσουν άρδην και την εικόνα και την λειτουργία της πόλης. 

Εφόσον αυτό γίνει, δεν φαίνεται, προς ώρας τουλάχιστον, να τίθεται εν σοβαρή αμφιβολία μια δεύτερη, συνεχόμενη θητεία. Παρ' όλα αυτά, η πολιτική πάντα "κρύβει" κινδύνους και ανατροπές, ειδικά σε μια περίοδο όπου η διαχείριση της πληροφορίας είναι τόσο..."χαοτική".