Είναι κτισμένη στα βόρεια της κοιλάδας του Λούσιου, στη θέση όπου βρισκόταν η αρχαία πόλη Τεύθις, η οποία άκμασε στην κλασική και την ελληνιστική εποχή. Ερείπια των τειχών της υπάρχουν ακόμη σε κάποια στενά σοκάκια.

Η Δημητσάνα υπάρχει από τη βυζαντινή εποχή και με τα χρόνια έγινε σπουδαίο εμπορικό κέντρο της Αρκαδίας. Η μεγάλη της ακμή ξεκίνησε μετά τον 16ο αιώνα, όταν η φυμισμένη Σχολή της γειτονικής μονής Φιλοσόφου μεταφέρθηκε στο κεφαλοχώρι κι έγινε Σχολή Ελληνικών Γραμμάτων. Η ως τότε επιρροή του πνευματικού κέντρου της μονής Φιλοσόφου διευρύνθηκε και η Δημητσάνα έγινε κέντρο γραμμάτων και τεχνών.

Χάρη στα άφθονα νερά του Λούσιου, τον 19ο αιώνα δημιουργήθηκαν εδώ πρωτοβιομηχανικές εγκαταστάσεις και βιοτεχνίες που δούλευαν με την  κινητήρια δύναμη του νερού, όπως αλευρόμυλοι, μπαρουτόμυλοι, μύλοι για τις πρώτες ύλες των βυρσοδεψειών, νεροπρίονα, νεροτρίβες κ.α. Το καλύτερο σωζόμενο δείγμα από τις εγκαταστάσεις που υπήρχαν στην κοιλάδα του Λούσιου, κάτω από τη Δημητσάνα, είναι ο περίφημος μπαρουτόμυλος που εντάσσεται στο Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης,

Η Δημόσια βιβλιοθήκη είναι ονομαστή και αποτελεί τμήμα της περίφημης Σχολής της Δημητσάνας. Στη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα του 1821, το 90% των βιβλίων χρησιμοποιήθηκαν στην κατασκευή φυσιγγιών για τους μπαρουτόμυλους του χωριού! Στις μέρες μας διαθέτει 35.000 τόμους βιβλίων, χειρόγραφα κώδικες του 14ου αι., εκατοντάδες έγγραφα και πατριαρχικά σιγίλια.

Ανάμεσα στα εκθέματα είναι η σέλα του αλόγου του Παπαφλέσσα και σε μια ορειχάλκινη λάρνακα φυλάσσονται τα οστά του Παλαιών Πατρών Γερμανού. Στον χώρο της βιβλιοθήκης στεγάζονται, επίσης, μια αρχαιολογική και μια λαογραφική συλλογή.

Στο χωριό λειτουργούν πολλοί παραδοσιακοί ξενώνες και υπάρχουν ταβέρνες, καφέ και καταστήματα για να αγοράσετε σουβενίρ και παραδοσιακά προϊόντα.