Ο Διονύσης Σαββόπουλος είναι ένας σύγχρονος Έλληνας συνθέτης και τραγουδιστής. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 2 Δεκεμβρίου 1944.

Εγκατέλειψε τη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης προκειμένου να ασχοληθεί με το τραγούδι. Άρχισε την καριέρα του το 1964, με εμφανίσεις σε νυχτερινά κέντρα. Κατά τη διάρκεια της χούντας φυλακίστηκε δύο φορές, τον Αύγουστο και το Σεπτέμβριο του 1967. Έγραψε τραγούδια με πολιτικό, ρομαντικό αλλά και σκωπτικό περιεχόμενο.

Αυτοδίδακτος και ολιγογράφος εξέδωσε μέχρι στιγμής 14 κύκλους τραγουδιών σε δίσκους βινυλίου και ακτίνας. Εξέδωσε επίσης ζωντανές ηχογραφήσεις 5 ηχογραφήσεων και εμφανίσεών του. Όλοι οι δίσκοι του κυκλοφορούν και στο εξωτερικό, παντού όπου υπάρχει ελληνισμός. Ταξίδεψε πολύ και έγραψε μουσική για τα θέατρα της Αθήνας, για την Επίδαυρο αλλά και για τον κινηματογράφο όπου κέρδισε βραβείο μουσικής για το Happy Day το 1976 αλλά  αρνήθηκε να το παραλάβει. Παρουσίασε στη δισκογραφία, ως μουσικός παραγωγός, νεότερους και πρωτοεμφανιζόμενους συναδέλφους του. Εξέδωσε 5 βιβλία με στίχους, παρτιτούρες και κείμενά του. Τον Δεκέμβριου του 2003 κυκλοφόρησε την επιτομή του συνόλου των στίχων του, καθώς και 2 βιβλία αφιερωμένα στη ζωή και το έργο του από τον Κώστα Μπλιάτκα και τον Δημήτρη Καράμπελα. Είχε κατά καιρούς δικές του σειρές εκπομπών, τόσο στην τηλεόραση όσο και στο ραδιόφωνο. Μία από αυτές ήταν και το "Ζήτω το ελληνικό τραγούδι".

Είναι παντρεμένος με τηv Ασπασία Αραπίδoυ και έχει δύο γιους, τov Κoρvήλιo και τoν Ρωμαvό.

Ο Διovύσης Σαββόπoυλoς είναι μια από τις σημαvτικότερες μoρφές της ευρωπαϊκής κoυλτoύρας. Ως στιχουργός, έχει παίξει σημαvτικό ρόλο, σχηματίζovτας μια εvαλλακτική καλλιτεχvική πρoσέγγιση στη vέα επoχή της σύγχρovης μoυσικής, βασισμέvη στα εξαίρετα στοιχεία της λαϊκής μουσικής. Μέσα από τoυς ποιητικούς τoυ στίχoυς και τη μoυσική τoυ αvαζήτηση, έχει ασκήσει μεγάλη επιρρoή σε σύγχρovoύς τoυ και σε μεταγεvέστερoυς τραγoυδoπoιoύς, μεταφέρovτας και αvαμειγvύovτας εθvικoύς, βαλκαvικoύς και δυτικoύς ήχoυς με έvα πρoσωπικό και μovαδικό τρόπo.

Από τις 03.12.2010 έως 12.12.2010 ο Διονύσης Σαββόπουλος ήταν στη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών σε ρόλο "παραμυθά" και  μαζί με τους συνεργάτες του, κάλεσαν όλους όσους νιώθουν παιδιά "να πάψουν να είναι απλοί θεατές και να μπουν στην ιστορία ώστε να την κάνουν καινούρια".

Προσωπική δισκογραφία:

    Ο Διονύσης Σαββόπουλος με την κιθάρα του (1965)
    Ο Διονύσης Σαββόπουλος (1965)
    Φορτηγό (Lyra, 1966)
    Το περιβόλι του τρελού (1969)
    Μπάλλος (1971)
    [45άρι βινύλιο] (1971)
    Υπάρχει και στη συλλογή ‘Ο Σαββόπουλος στη Λύρα’
    Βρώμικο ψωμί (1972)
    Δέκα χρόνια κομμάτια (1975)
    Ο πολιτευτής και ο καθρέφτης του Μπαγιαντέρα (1976)
    Happy day (1976)
    Soundtrack για την ομώνυμη ταινία του Παντελή Βούλγαρη.
    Αχαρνής, Ο Αριστοφάνης που γύρισε από τα θυμαράκια (1977)
    Η ρεζέρβα (1979)
    Τραπεζάκια έξω (1983)
    20 Χρόνια δρόμος-Ζωντανές ηχογραφήσεις (1983)
    Ζήτω το Ελληνικό τραγούδι (1987)
    Ο κ. Σαββόπουλος ευχαριστεί τον κ. Χατζιδάκι και θα’ρθη οπωσδήποτε (1988)
    Το κούρεμα (1989)
    Αναδρομή 63-89 (1990)
    Ο Σαββόπουλος πριν το Φορτηγό (1996)
    Παράρτημα Α’ (1996)
    Το ξενοδοχείο (1997)
    Καταγραφές (1997)
    Ο Σαββόπουλος στην Λύρα (1998)
    Τραγούδια έγραψα για φίλους – Tribute στον Διονύση Σαββόπουλο (1998)
    Ο χρονοποιός (1999)
    Κάποτε στο Ολυμπιακό (1999)
    ΣΑΒΒΟΡΑΜΑ (2001)
    Ο Σαββόπουλος στη Λύρα (ο πολιτευτής) (2003)
    Τα 45άρια (2005)
    Ο πυρήνας (2007)

 Ξεχωριστά ανταμώματα

Από τις πρώτες συναντήσεις σε μουσικούς χώρους, όπου τραγουδά, είναι αυτή με την Καίτη Χωματά, η οποία ήταν ιδρυτικό μέλος του "Νέου Κύματος".  Το 1971 παρουσιάζει ένα πρόγραμμα στο Club Rodeo με καλεσμένους το Μάρκο Βαμβακάρη, τη Δόμνα Σαμίου και το Χρόνη Αηδονίδη.

Συναυλίες και περιοδείες, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο και στο εξωτερικό, πραγματοποίησε με πολύ σημαντικούς καλλιτέχνες όπως ο Γιώργος Νταλάρας, η Ελευθερία Αρβανιτάκη, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, η Μαρία Φαραντούρη, ο Νίκος Παπάζογλου και άλλοι. Με το Νίκο Παπάζογλου συνεργάζονται στον δίσκο "Η Εκδίκηση της Γυφτιάς", όπου ο Σαββόπουλος αναλαμβάνει την παραγωγή του.

Ιδιαίτερη αίσθηση έκανε η συνεργασία του Σαββόπουλου με τη Σωτηρία Μπέλλου στο τραγούδι "Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια", όπου η μεγάλη αοιδός χαρίζει τη φωνή της και μαζί με τη βραχνή χροιά του Σαββόπουλου, το αποτέλεσμα είναι μοναδικό με το τραγούδι να κατατάσσεται στις πιο μεγάλες του επιτυχίες.

Το 1976 συνεργάζεται με τον Παντελή Βούλγαρη και γράφει τη μουσική για την ταινία "Happy Day", για την οποία παίρνει βραβείο, που όμως αρνείται να παραλάβει ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την διαδικασία απονομής των βραβείων.

Σταθμός στην μουσική του πορεία αποτελεί η θεατρική παράσταση "Αχαρνής" του Αριστοφάνη, για την οποία γράφει μουσική και την παρουσιάζει με σημαντικούς καλλιτέχνες να παίρνουν την τραγουδιστική σκυτάλη εναλλάξ επί σκηνής, όπως ο Νίκος Παπάζογλου, ο Μανώλης Ρασούλης, ο Πάνος Κατσιμίχας, η Μελίνα Τανάγρη κι άλλοι. Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση που αναφέρεται στο απίθανο ξεχείλισμα μιας γιορτής και πώς καλούνται να τη βιώνουν στην ουσία της οι άνθρωποι.

 Μιλούν για το Σαββόπουλο

Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος  θεωρεί το Σαββόπουλο έναν πολύ σημαντικό δημιουργό και έχει δηλώσει χαρακτηριστικά : "Η απήχηση που είχε και έχει ο Διονύσης στη νεολαία -απήχηση που δεν προήλθε από καμιά "διαμεσολάβηση" διαφήμισης, εταιρειών δίσκων κτλ- αρκεί για να δείξει το μέγεθός του. Που είναι τεράστιο".

Ο Μάνος Χατζιδάκης είχε δηλώσει: "Ο Σαββόπουλος είναι ο πιο άξιος εκφραστής των καιρών, σοβαρός όσο αντέχει, ειρωνικός όσο ταιριάζει στους εθνικούς καιρούς μας, αλαφρής σαν τον ακροβάτη πάνω από την  ακάθαρτη ζωή μας, ιδιοφυής όσο προεκτείνεται το ταλέντο του στη σφαίρα του φανταστικού. Του επιτίθενται, γιατί δεν θέλησε να φυλακιστεί στο εύκολο αναρχικό περίβλημα, με το οποίο πρωτοφανερώθηκε και με το οποίο τον συνήθισαν". Το 1989 ο Σαββόπουλος εξέδωσε ένα δίσκο μ’ έναν πολύ διαφορετικό τίτλο : "Ο κ. Σαββόπουλος ευχαριστεί τον κ. Χατζιδάκη και θα ‘ρθει οπωσδήποτε".

Πηγές:el.wikipedia.org/tralala.gr/flowmagazine.gr