Τριάντα ένα χρόνια μετά το κλασσικό τραγούδι του Νίκου Παπάζογλου, "ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ" στάζει μέλι, αγαπιέται, σκουπίζει δακρυσμένα μάγουλα και σιγοτραγουδιέται ακόμα με το ίδιο πάθος!

Ο Νίκος Παπάζογλου γεννήθηκε στις 20 Μαρτίου του 1948 στα Λεμονάδικα, στη Θεσσαλονίκη και η πρώτη του συστηματική επαφή με τη μουσική ήταν μέσω συγκροτημάτων την περίοδο 1965-1970. Ο πατέρας του είχε κρεοπωλείο, όπου δούλευε και ο Νίκος για να βγάζει  το χαρτζιλίκι του. Εκείνος του έμαθε να μαστορεύει διάφορα πράγματα. Μια γνώση που τον βοήθησε αργότερα στο προσωπικό του στούντιο, αλλά και του κόλλησε το παρατσούκλι "Push Pull".

Μέχρι και τον θάνατο του ζούσε έξω από τη Θεσσαλονίκη, σε ένα μεγάλο κτήμα κάπου ανάμεσα στο Πανόραμα και τη Θέρμη, με τη γυναίκα του και τα δύο του παιδιά.  Μιλούσε με τα άλογά του, φρόντιζε τα λουλούδια του και κατέγραφε όπου πήγαινε παραδοσιακά τραγούδια.

Ο Νίκος Παπάζογλου έχασε τη μάχη με τον καρκίνο στις 17 Απριλίου του 2011 σε ηλικία 63 ετών και άφησε την τελευταία του πνοή στο σπίτι του.

Κρυφές πρόβες στον… Λευκό Πύργο  

Ο Νίκος Παπάζογλου έφτιαξε το πρώτο του συγκρότημα όταν ήταν 15 χρόνων. Τραγουδούσε και με όσα κατάφερε να μάθει μόνος ή από φίλους του, έπαιζε μπάσο και κιθάρα. Με την παρέα τραγουδούσε στα πάρκα, αλλά κάθε βράδυ ερχόταν  η ασφάλεια και τους έδιωχνε. Έτσι κατέληξαν να κάνουν πρόβες κρυφά μέσα στο Λευκό Πύργο. Εκεί δεν τους ενόχλησε ποτέ κανένας. Ανέβαιναν στο πρώτο όροφο και κρατώντας κεριά για να βλέπουν ( δεν είχε ηλεκτρικό) έπαιζαν με τις ώρες.

Το  1967, ο τραγουδιστής των Olympians Πασχάλης Αρβανιτίδης, χρειάστηκε να εγκαταλείψει το συγκρότημα για να υπηρετήσει τη θητεία του στην αεροπορία. Ο 19χρονος Νίκος Παπάζογλου που τότε έκανε τα πρώτα δειλά  βήματα στη μουσική, επιλέχθηκε για να τον αντικαταστήσει. Για ένα ολόκληρο χρόνο τραγουδούσε μοντέρνα μουσική με τους Olympians, στο club Χαβάη της Θεσσαλονίκης. Την ίδια περίοδο, τραγουδούσε και για τους “Blow Up”, μια από τις πιο δημοφιλείς μπάντες της Θεσσαλονίκης που έπαιζε κυρίως soul και RnB.

Η απόφαση για...διεθνή καριέρα

Στις αρχές του 70, επηρεασμένος απο την επιτυχία των “Aphrodite’s Child”, κάνει μια προσπάθεια για διεθνή καριέρα. Με το νέο του συγκρότημα "Ζηλωτής", πηγαίνουν στο Άαχεν της Γερμανίας  και καταλήγουν στο Μιλάνο. Εκεί με παραγωγό το Νίκο Παπαθανασίου, αδερφό του Βαγγέλη, ηχογραφούν έξι τραγούδια. Οι εταιρείες δεν ενδιαφέρθηκαν για το υλικό τους και έτσι  το όνειρο έμεινε ανεκπλήρωτο. Ένα από αυτά  τα τραγούδια, κυκλοφόρησε με ελληνικό στίχο στο δίσκο "Χαράτσι" και είναι το "Χθες βράδυ".

Ο ίδιος σημειώνει: "Η μουσική μας παιδεία, αν μπορεί να ονομαστεί έτσι, είναι ένας κυκεώνας και φαίνεται αυτό στη μουσική που συνθέτουμε, φαίνεται και στις επιλογές μας όταν η ανάγκη και η ευκολία μας θέτουν μπροστά σε εκβιαστικά διλήμματα, οπόταν και αναγκαζόμαστε να πάρουμε θέση. Πάντως όποια απόφαση και να πάρουμε, προδίδουμε ένα κομμάτι του εαυτού μας, γιατί τα ετερόκλητα μας συνιστούν. Η αγάπη είναι ισχυρότερο πράγμα από τη διαφορά, το ζήτημα είναι να συγκεράσουμε τις μουσικές μας αντιθέσεις, που είναι και οι δικές μας αντιθέσεις, σ’ ένα μεικτό και νόμιμο μουσικό είδος"…! 

Με το Στούντιο  "Αγροτικόν" δίνει φωνή στους αποκλεισμένους καλλιτέχνες. Καθώς τα χέρια του "έπιαναν" αποφάσισε  να φτιάξει δικό του στούντιο ηχογραφήσεων. Έτσι δημιουργήθηκε το περίφημο στούντιο ηχογραφήσεων στη Κάτω Τούμπα. Εκεί το 1977, ηχογραφήθηκε και ο δίσκος σταθμός "Η εκδίκηση της γυφτιάς". Ρασούλης, Ξυδάκης και Παπάζογλου συνεργάζονται και δημιουργούν ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα. Στο "Αγροτικόν" θα βρουν καταφύγιο πολλοί νέοι τότε καλλιτέχνες, όπως η Μελίνα Κανά, ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου. Αποφασίζει να χρηματοδοτεί μέχρι δύο δίσκους το χρόνο: "ανθρώπων που έχουν τις προδιαγραφές και ταλαιπωρούνται άδικα". 

 Το 1983 πραγματοποιεί μερικές εμφανίσεις στο ΖΟΟΜ στην Αθήνα με την "Ταχεία Θεσσαλονίκης" που δεν είχαν την αναμενόμενη από το κοινό ανταπόκριση. 

Κάθε βράδυ ήταν εκεί ο Μάνος Χατζιδάκις με την παρέα του. Ένα βράδυ χτύπησε το τηλεφωνό του. Ήταν ο Μάνος που του πρότεινε συνεργασία με το “Σείριο”. Ο Νίκος  αρνήθηκε γιατί δεν είχε πλέον ορχήστρα και ο Μάνος του είπε με το χαρακτηριστικό του ύφος: " Είναι για το Νοέμβριο, να βρεις τρόπο". Αυτή η προτροπή τον βοήθησε να σταθεί ξανά στα πόδια του. Από τότε έγιναν φίλοι και τον επισκεπτόταν στη Θεσσαλονίκη. Οι φίλοι του Παπάζογλου θυμούνται τον Χατζιδάκι να έχει αποκοιμηθεί στην μοκέτα του "Αγροτικόν", περιμένοντας με τις ώρες να φανεί ο Νίκος.Την ίδια χρονιά συγκεντρώνει ότι είχε βγάλει από το πλούσιο υλικό της ψυχή του σε μελωδία με στίχο στο γνωστό σε όλους μας δίσκο "Χαράτσι"! Με αυτή τη δουλειά δεν κάνει απλά μια ακόμα έκπληξη αλλά σφραγίζει την ελληνική μουσική των νεότερων χρόνων! Δίσκος σταθμός, επηρεάζει αρκετούς νεότερους τραγουδοποιούς και σε συνδυασμό με τους υπόλοιπους που κυκλοφορεί ο Παπάζογλου αργότερα, δημιουργείται η "σχολή της Σαλλονίκης", το "ρεύμα Παπάζογλου". Κανείς δεν ξέρει τι μέλλον θα είχαν ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Ορφέας Περίδης, ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, οι Μικρές Περιπλανήσεις, ο Γιάννης Μήτσης, η Μελίνα Κανά και τόσοι άλλοι, αν δεν τολμούσε πρώτος ο Παπάζογλου! 

Το κόκκινο φουλάρι αποτελεί σήμα κατατεθέν της εμφάνισης του στη μουσική σκηνή. Παράλληλα με την δισκογραφία ξεκινά και συναυλίες, όπου υιοθετεί ένα στυλ που δεν αποχωρίστηκε ποτέ. Μπλέ πουκάμισο, κόκκινο φουλάρι, για αυτό και τον ονόμασαν "Ινδιάνο" της ελληνικής μουσικής. Η γυναίκα του, του έλεγε ότι τα ίδια πουκάμισα φορούσαν οι φυλακισμένοι στο Μεξικό, για να της απαντήσει: "ούτως ή άλλως φυλακισμένοι είμαστε κι εμείς". Σε περιπτώσεις που οι εισπράξεις των συναυλιών ξεπερνούσαν  το ποσό που είχε συμφωνηθεί, τότε τα επιπλέον χρήματα τα έδινε σε βιβλιοθήκες συλλόγων και σε διάφορες φιλανθρωπικές οργανώσεις. 

Το μήνυμα του Νίκου βρήκε χιλιάδες αποδέκτες, αν κρίνει κανείς το γεγονός ότι εκτός από την αρχική κυκλοφορία του, επανακυκλοφορεί στην αγορά (cd) το 1988 και το 1996! Είκοσι χρόνια μετά και το κλασσικό τραγούδι "ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ" στάζει μέλι, αγαπιέται, σκουπίζει δακρυσμένα μάγουλα και σιγοτραγουδιέται ακόμα με το ίδιο πάθος! Δείτε ΕΔΩ την ιστορία του τραγουδιού.

"Όλα πάνε πρίμα"! Αυτή τη φράση συνήθιζε να λέει όταν ήθελε να περιγράψει τη ζωή του. Ήταν παντρεμένος με τη Βαρβάρα, με την οποία είχε αποκτήσει δύο παιδιά. Τον Αλέξανδρο και την Αδελαϊδα, για την οποία έγραψε και το περίφημο τραγούδι "Αύγουστος". Για την ακρίβεια, η πρώτη έμπνευση ήταν ένας ανεκπλπήρωτος έρωτας, μια πανέμορφη γυναίκα που συνάντησε σε διακοπές και φοβήθηκε να ερωτευθεί, όπως είχε δηλώσει ο ίδιος. "Το μισό είναι για την κόρη μου και το μισό γι΄ αυτή την κοπέλα" , είχε πει χαρακτηριστικά σε συνέντευξη στη ΝΕΤ. Ζούσε σε ένα κτήμα έξω από τη Θεσσαλονίκη, όπου πέρναγε την ώρα του με καλή παρέα, φροντίζοντας τα άλογα  και τα φυτά του. Χόμπυ του ήταν η ιστιοπλοΐα.  Έτρεχε σε ιστιοπλοικούς αγώνες με το σκάφος του και για πλήρωμα είχε την γυναίκα του, το γιο του και παλιά μέλη της ορχήστρας του.

 Ξέρατε ότι...

Το τραγούδι "Φύσηξε ο Βαρδάρης" κρύβει από πίσω του μια τραγική ιστορία. Ο Νίκος Παπάζογλου, όταν ήταν μικρός τον πήγαινε η αδελφή του σχολείο. Ένα πρωινό στη στάση του λεωφορείου, κάτω από πολύ βροχή, ο οδηγός έχασε τον έλεγχο και σκότωσε την αδελφή του μπροστά στα μάτια του μικρού τότε Νίκου. Αυτό το τραγούδι λοιπόν είναι αφιερωμένο στην αδελφή του. Είναι κάτι που πάντα ήθελε να γράψει και η αλήθεια είναι πως όταν το τραγουδούσε έκλαιγε πάντα…

 Δισκογραφία

(1987) Η εκδίκηση της γυφτιάς

(1979) Τα δήθεν

(1984) Χαράτσι

(1986)Μέσω Νεφών

(1990)Σύνεργα

(1991) Επιτόπιος ηχογράφησις στο θέατρο του Λυκαβηττού

(1995) Όταν κινδυνεύεις παίξε την πουρούδα

(2005) Μάισσα Σελήνη

(2008) ανθολογία

(2009) Ήμουν κι εγώ εκεί 

Πηγές: mixanitouxronou.gr/mousikesebeeries.gr