Ο κ. Μητσοτάκης "έκλεισε" τις εργασίες του 14ου Συνεδρίου της Ν.Δ., αναφερόμενος τόσο στις εκλογές όσο και στην έξοδο της χώρας από το καθεστώς της "ενισχυμένης εποπτείας". Τα κύρια σημεία της τοποθέτησής του:

Σχετικά με την έξοδο από την ενισχυμένη εποπτεία

Εντός του 2023 θα πετύχουμε επιτέλους την πολυπόθητη επενδυτική βαθμίδα ώστε με μεγαλύτερη άνεση να χρηματοδοτούμε το πρόγραμμα μας. Μέσα στον επόμενο χρόνο οι πόροι του ταμείου ανάκαμψης, οι πόροι του ΕΣΠΑ θα ενισχύσουν την απασχόληση, την ψηφιοποίηση του κράτους, τα μεγάλα έργα και την πράσινη μετάβαση ενώ στο εσωτερικό πεδίο θα ολοκληρωθούν αλλαγές που ήδη θεμελιώσαμε με άμεση προτεραιότητα την υγεία την αναγέννηση της πρωτοβάθμιας φροντίδας αλλά και την παιδεία με νέο νομοσχέδιο για ανοικτά και δημιουργικά πανεπιστήμια.

Σχετικά με την αξιωματική αντιπολίτευση και την πορεία προς τις εκλογές

Κατασκευάζοντας μια εικόνα μιας δήθεν κατεστραμμένης Ελλάδας που μόνο ο αρχηγός της αντιπολίτευσης βλέπει. Υποσχόμενος ξανά ότι με ένα νόμο και μένα άρθρο θα κάνει και θα ανακουφίσει ένα πολίτη ο οποίος δοκιμάζεται. Οι αντίπαλοί μας αναζητούν βέβαια το δικό τους κομματικό φιλί της ζωής στην τεχνική της δημαγωγίας. Οι ανέξοδές υποσχέσεις ακούγονται καλά, αλλά φυλακίζουν μια Ελλάδα και τότε γεννιούνται οι πλάστες προσδοκίες. Τα όμορφα λόγια, όμορφα καίγονται και οι λαϊκιστές ξεχνούν αμέσως όσα έταζαν αφήνοντας μόνους τους πολίτες να αφήνουν κάτω από τα ερείπια που έφεραν τα ψέματα.

Ακριβώς επειδή θα πρόκειται για την πιο απεγνωσμένη επίθεση του λαϊκισμού μην έχετε καμία αμφιβολία ότι αυτή θα είναι πιο σκληρή και πιο χυδαία από ποτέ. Θέτοντας σε κίνδυνο όχι μόνο όσα πέτυχε η χώρα έως τώρα αλλά τορπιλίζοντας συνολικά την θέση της μέσα σε ένα ασταθές διεθνές περιβάλλον. Και αυτό είναι η μεγαλύτερη απειλή γιατί στις σημερινές συνθήκες ισχυρά κράτη είναι τα σταθερά κράτη.

"Αίσθηση", πάντως, προκάλεσε η αναφορά του πρώην Πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, τόσο στα όσα ανέφερε ο κ. Μητσοτάκης περί "Κέντρου"- καθώς, ο κ. Σαμαράς εστίασε στη "Δεξιά"-, όσο και στην τηλεοπτική σειρά που αναφέρεται στη ζωή του Αγίου Παϊσίου, η δημοφιλία της οποίας χαρακτηρίστηκε, ουσιαστικά, από τον πρώην Πρωθυπουργό ως πολύ θετικό γεγονός.

Η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. για το Συνέδριο της Ν.Δ. 

Τείνει να γίνει τάση στο συνέδριο της κυβερνώντος κόμματος η παρέλαση δελφίνων που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο λένε αυτά που θέλει να ακούσει πρωτίστως ο Αρχηγός. Δεν εξηγείται αλλιώς η απώλεια κάθε επαφής με την πραγματικότητα και η πολιτική τυμβωρυχία στην οποία επιδίδονται ακόμη και πολιτικά στελέχη της ΝΔ με επιστημονικό (;) υπόβαθρο και κρίσιμο θεσμικό ρόλο. Στον χώρο της υγείας δύο μέχρι στιγμής χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι o Πρόεδρος του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου και μέλος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Υγείας κ. Εξαδάκτυλος και η Αναπληρώτρια Υπουργός Υγείας, Καθηγήτρια Ιατρικής κ. Γκάγκα.

Ο πρώτος σε παρέμβασή του τόνισε ότι είναι ευτύχημα που η πανδημία δεν ήρθε νωρίτερα (επί Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή) και αναζητώντας εξήγηση για τις 29.369 απώλειες μίλησε για μικρά λάθη, για άθλια αντιπολίτευση και για έλλειψη πολιτικής ευθύνης εμπεδωμένη για πολιτικούς λόγους στην ελληνική κοινωνία. Η δεύτερη επισήμανε ότι «γίνεται έργο στο ΕΣΥ που όμοιό του δεν έχει γίνει από τη δημιουργία του», «έργο που θα προσφέρει την αναγκαία ασφάλεια και ικανοποίηση στους πολίτες».

Προφανώς α) δεν υπάρχει νοήμων άνθρωπος σε αυτή τη χώρα που να πιστεύει ότι για τους περίπου 30.000 νεκρούς της πανδημίας φταίει η Αντιπολίτευση, β) η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας έχει κατανοήσει ότι αν δεν είχε προηγηθεί η προσπάθεια διάσωσης και ενίσχυσης του ΕΣΥ από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ οι δυνατότητες του δημόσιου συστήματος θα ήταν πολύ μικρότερες και η εξέλιξη της πανδημίας πολύ χειρότερη και γ) είναι απόλυτα ακριβές ότι τέτοιο «έργο» διάλυσης του ΕΣΥ, πόσο μάλλον σε μία κρίσιμη υγειονομική συγκυρία, δεν έχει γίνει από τη δημιουργία του το 1983.

Συνέπεια αυτού του «έργου» είναι η διόγκωση των ακάλυπτων υγειονομικών αναγκών του πληθυσμού από 8% που ήταν το 2019 στο 24% σήμερα, η εκτίναξη της υπερβάλλουσας θνησιμότητας (αριθμός θανάτων από όλες τις αιτίες που μετράται κατά τη διάρκεια μιας κρίσης και ο οποίος ξεπερνά εκείνον που θα μπορούσε να έχει καταγραφεί σε κανονικές συνθήκες) και η αύξηση της οικονομικής επιβάρυνσης των πολιτών για υπηρεσίες υγείας.

Για το σύστημα Μητσοτάκη και τους ανθρώπους του τα όρια μεταξύ επιστήμης και πολιτικής είναι πράγματι δυσδιάκριτα…