Στηλες - Ει εσεις οι απ' εξω

H μεταπολίτευση, μας ταλαιπωρεί ακόμα...

Δύο χρόνια συμπληρώνει η Κυβέρνηση και μας φαντάζουν 18....

 

Κι αυτό γιατί, στην ουσία, τίποτε δεν φαίνεται ν' αλλάζει ριζικά στην Ελλάδα, παρά την κρίση, παρά τις βερμπαλιστικές επικλήσεις στην "Αλλαγή", παρά τη συγκυριακή (;) άνοδο των, αυτοχαρακτηριζομένων ως,  μη συστημικών κομμάτων, παρά την προϊούσα κατάρρευση μέρους του επιχειρηματικού και μιντιακού κατεστημένου, παρά, τέλος την εμφάνιση του "cross over" φαινομένου που λέγεται "Αλέξης Τσίπρας".

 

Παρά το νεαρό της ηλικίας του, ο Πρωθυπουργός αποδείχτηκε "άξιο" τέκνο της μεταπολίτευσης, ειδικά της νοοτροπίας αλλά και των πρακτικών που η τελευταία ανέδειξε ως "νεοελληνική κουλτούρα".

 

Μια κουλτούρα που εμφορείται από...έλλειψη κουλτούρας, σωβινισμό, ακατάσχετο τοπικισμό, αντι-ευρωπαϊσμό, μιμητισμό και την ιδεολογία της..."αρπαχτής"...

 

Η πολυθρύλητη "Αλλαγή", που επικοινωνιακά χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται κατά κόρον-έστω και παραλλαγμένη-, δεν ήρθε και δεν πρόκειται να έρθει σύντομα...

 

Άλλωστε, ούτε οι πολίτες, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, επιθυμούν ριζικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις, δεν μπορούν να τις αντέξουν ως έννοιες, πόσο μάλλον να τις βιώσουν...

 

Γι' αυτό είναι, εκ προοιμίου, καταδικασμένη, σε εθνικό επίπεδο, οποιαδήποτε σοβαρή προσπάθεια μετασχηματισμού της ελληνικής διοικητικής ή άλλης διάρθρωσης. Οι Έλληνες είναι, κατά βάση, "ανατολίτες" και ως τέτοιοι απεχθάνονται τον εκσυγχρονισμό.

 

Μπορεί, κάποτε, ο Κώστας Σημίτης να εκλέχτηκε δις Πρωθυπουργός, φέρων τη σημαία του "εκσυγχρονιστή", αλλά αυτό ήταν περισσότερο ένα επικοινωνιακό τρικ, καθώς αυτό που κυρίως εξασφάλιζε και διαιώνιζε ο Κώστας Σημίτης ήταν η διατήρηση και η ιστορική συνέχεια της παντοδυναμίας νοοτροπιών και πρακτικών που έγιναν το σήμα κατατεθέν του κόμματος, αλλά και της κοινωνικής τάξης που εκπροσωπούσε.

 

Ελάχιστοι πολιτικοί έχουν περιγράψει με ακρίβεια την ελληνική "ψυχοπαθολογία" και απ' αυτούς τους ολίγους, ένας ή δύο κατόρθωσαν να επιβιώσουν επί μακρόν στη δημόσια ζωή, βάζοντας, φυσικά, "νερό στο κρασί τους"...

 

Πραγματικά, δεν ξέρω τι θα γινόταν αν επιβίωναν προσωπικότητες όπως ο Γιώργος Γεννηματάς ή ο Μιλτιάδης Παπαγιαννάκης...Μπορεί και να ήταν καλύτερα τα πράγματα, να είχε πραγματοποιηθεί, με ήπιο τρόπο, ο μετασχηματισμός της νεοελληνικής κοινωνίας σε μια άλλη, με δυτική φιλοσοφία, εμποτισμένη από τα όποια θετικά στοιχεία φέρει η περίφημη "ελληνικότητα"...

 

Αλλά πάλι, μπορεί να ήταν και χειρότερα τα πράγματα...

 

Ευτυχώς, η ιστορία δεν γράφεται με "αν" και "μπορεί" και "ίσως"...

 

Σχόλια

Το Arcadia938.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης υβριστικών, συκοφαντικών, ρατσιστικών σχολίων και διαφημίσεων, καθώς αντιβαίνουν στις διατάξεις την κείμενης νομοθεσίας. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά προσωπικές απόψεις αναγνωστών.