Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε η είδηση πως το Μαντζούνειο κτήριο της Τρίπολης εντάχθηκε-επιτέλους- σε πρόγραμμα χρηματοδότησης μέσω ΕΣΠΑ, το οποίο αφορά την αναπαλαίωση και ανάπλαση ιστορικών κτηρίων που έχουν στην κατοχή τους οι Δήμοι, προκειμένου να αξιοποιηθούν αυτά οικονομικά, μέσω εμπορικών χρήσεων, αποφέροντας έτσι έσοδα στους Δήμους και, προφανώς, στους δημότες.

Η είδηση είναι εντυπωσιακή και αυτό το καταλαβαίνουν όσοι, κατά καιρούς, έχουν ασχοληθεί με το θέμα όχι μόνο της αποκατάστασης του Μαντζουνείου αλλά και των υπολοίπων, "ταλαιπωρημένων" ιστορικών κτηρίων της Τρίπολης (Μαλλιαροπούλειο Θέατρο, Κτήριο Τσιχριτζή, Βίλα Τουρκοβασίλη κλπ).

Είναι προφανές πως το έργο αυτό είναι νευραλγικής σημασίας για το Δήμο μας, απ' όλες τις απόψεις και όχι μόνο τις προφανείς!

Αποτελεί δε αίτημα της τοπικής κοινωνίας επί δεκαετίες και έχουν γίνει αρκετές, άκαρπες προσπάθειες προκειμένου να υλοποιηθεί. Χαρακτηριστικό είναι πως εγκεκριμένη μελέτη για την ανάπλαση του κτηρίου αυτού, υπάρχει από το...1984, χωρίς να καταστεί δυνατή η υλοποίησή της.

Οπωσδήποτε, το θέμα των εμπορικών χρήσεων του κτηρίου, είναι λεπτό και χρειάζεται υπεύθυνη αντιμετώπιση, για να μη βιώσουμε φαινόμενα σαν αυτό της Βίλας Τουρκοβασίλη που είχε μετατραπεί σε "μπουζουκερί". Αλλά, δεν καταλαβαίνω, πραγματικά γιατί δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί το Μαντζούνειο για να στεγάσει, θεωρητικά, ένα πολύ ωραίο vintage εστιατόριο, με ατμόσφαιρα εποχής μεσοπολέμου, το οποίο κάλλιστα θα μπορούσε να αξιοποιεί και ο Δήμος Τρίπολης όταν έχει κάποιον διακεκριμένο προσκεκλημένο. 

Κάτι τέτοιο, θα ήταν μια τεράστια αναβάθμιση και για την πόλη, η οποία δεν βρίθει αξιόλογων κτηρίων, ούτε αξιόλογων αντίστοιχων χώρων.

Φυσικά, κάτι τέτοιο προϋποθέτει πολύ προσεκτική εξέταση των προτάσεων για εμπορική εκμετάλλευση, αυστηρούς όρους διαγωνισμού για τον όποιο εργολάβο και "ευλαβική" προστασία της φυσιογνωμίας και της αρχιτεκτονικής δομής του Μαντζουνείου. Απαραίτητο αυτό για να μην ξαναζήσουμε καταστάσεις, όπως αυτή της αναπλάσεως του Μαλλιαροπουλείου, που άφησε..."κουσούρια" στο κτήριο!

Δεν είναι ανάγκη να γίνει και το Μαντζούνειο, μουσείο...Επίσης, δεν είναι απαραίτητο να χρησιμοποιούνται, εσαεί, τα ιστορικά κτήρια για να στεγάζονται σύλλογοι, που μπορούν να στεγαστούν αλλού, σε ένα από τα πολλά νεότευκτα και άδεια κτήρια που υπάρχουν εν αφθονία στο κέντρο της πόλης. Μάλιστα, τα έσοδα από τη χρήση του Μαντζουνείου, θα μπορούσαν να αποδίδονται σε συλλόγους και δομές, προκειμένου να μπορούν να καταλαμβάνουν χώρους που ανήκουν σε ιδιώτες. Κάτι τέτοιο είναι απολύτως εφικτό και πραγματοποιείται σε άλλους Δήμους.

Και μια προσωπική εμπειρία: Όταν,παλαιότερα, είχα την ευκαιρία να πάρω συνέντευξη από τον διάσημο, έλληνα σκηνοθέτη του κινηματογράφου Παντελή Βούλγαρη- ο οποίος είχε έλθει στην Τρίπολη για την προώθηση της τότε νέας του ταινίας "Οι Νύφες"-, μου επεσήμανε το πόσο είχε εντυπωσιαστεί από το Μαντζούνειο και το πόσο θα ήθελε να πραγματοποιήσει ένα γύρισμα στο χώρο αυτό.

"Πλούτος" είναι και τα ιστορικά κτήρια της πόλης, αρκεί να το καταλάβουμε και να το αξιοποιήσουμε...

Τέλος, είμαι σίγουρος πως αρκετοί "καθαρολόγοι", "παραδοσιοκράτες" και "ιστοριοδίφες", θα αντιδράσουν σε μια πιθανή εμπορική εκμετάλλευση του Μαντζουνείου...Και όσοι μεν έχουν, αποδεδειγμένα, αγωνιστεί για τη διάσωση κτηρίων-όπως το σπίτι Καρυωτάκη και το Δημοτικό Θέατρο-, οφείλουν να καταθέσουν την άποψή τους και να ακουστούν...

Όσοι, όμως, το μόνο που έχουν προσφέρει είναι η, από μέρους τους, εκμετάλλευση και οικειοποίηση τέτοιων χώρων για διαφόρους λόγους, καλό θα ήταν να μην προβούν σε..."εξτρεμισμούς"!