Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής γεννήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1956 στην Αθήνα και είναι γιος του Αλέξανδρου Καραμανλή, αδελφού του κορυφαίου έλληνα πολιτικού Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή. Φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος από το Πανεπιστήμιο Ταφτς της Βοστόνη στις διεθνείς σχέσεις και την ιστορία της διπλωματίας, με τη διατριβή του «Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και οι εξωτερικές σχέσεις της Ελλάδος 1928 - 1932».

Από τα φοιτητικά του χρόνια αναμίχθηκε με τα κοινά ως μέλος της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και της ΟΝΝΕΔ και διετέλεσε υπεύθυνος για οργανωτικά και ιδεολογικά θέματα. Εξάσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου από το 1984 έως το 1989, ενώ παράλληλα δίδασκε πολιτικές επιστήμες, ιστορία της διπλωματίας και δίκαιο των επιχειρήσεων στο αμερικανό κολέγιο «Ντιρί» της Αθήνας.

Εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία το 1989 στην Α' Περιφέρεια Θεσσαλονίκης και από τότε επανεκλέγεται συνεχώς στην ίδια εκλογική περιφέρεια. Το 1995 εξελέγη μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας και στις 21 Μαρτίου 1997 πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας από το 4ο συνέδριο του κόμματος, μετά την εκλογική ήττα του 1996 και την παραίτηση του Μιλτιάδη Έβερτ.

Υπό την ηγεσία του η Νέα Δημοκρατία επικράτησε τις ευρωεκλογές του 1999, αλλά έχασε οριακά τη νίκη στις εθνικές εκλογές του επόμενου χρόνου από το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη. Κέρδισε τις εντυπώσεις στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές του 2002 και έχοντας αποκρούσει με επιτυχία τον επιχειρηθέντα διεμβολισμό από τον βραχύβιο πολιτικό σχηματισμό του Δημήτρη Αβραμόπουλου («Κόμμα Ελευθέρων Πολιτών», ΚΕΠ) θριάμβευσε στις εκλογές της 7ης Μαρτίου 2004. Συγκέντρωσε ποσοστό 45,36%, έναντι 40,55% του ΠΑΣΟΚ, που είχε νέο αρχηγό τον Γιώργο Παπανδρέου και εξασφάλισε κοινοβουλευτική πλειοψηφία 164 εδρών επί συνόλου 300.

Ο Κώστας Καραμανλής έλαβε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλο και στις 10 Μαρτίου ορκίστηκε Πρωθυπουργός και Υπουργός Πολιτισμού. Στις προγραμματικές του δηλώσεις υποσχέθηκε διαφάνεια και επανίδρυση του κράτους, μεταρρυθμίσεις στην οικονομία (αποκρατικοποιήσεις, φοροαπαλλαγές κ.ά.) και την εκπαίδευση, μείωση της ανεργίας και μέτρα για την τόνωση της υπαίθρου και της αγροτιάς.

Περισσότερα ΕΔΩ