Υπάρχουν νίκες που γράφονται στη βαθμολογία και υπάρχουν κι εκείνες που γράφονται στην ψυχολογία μιας ομάδας. Για τον Αστέρα AKTOR, το «διπλό» στο Περιστέρι ανήκει ξεκάθαρα στη δεύτερη κατηγορία. Όχι μόνο γιατί ήταν το τέταρτο συνεχόμενο στην έδρα του Ατρομήτου —και μάλιστα ξανά με 0-1— αλλά γιατί ήρθε την κατάλληλη στιγμή, απέναντι σε μια ομάδα που παραδοσιακά τον δυσκολεύει, δείχνοντας πως η ομάδα του Κρις Κόουλμαν έχει ποιότητα, πλάνο και προσωπικότητες που μπορούν να τη σηκώσουν στις πλάτες τους.
Ο Αστέρας πέρα από το τρίποντο αγωνίστηκε και για να αποδείξει στον ίδιο του τον εαυτό ότι μπορεί πολύ περισσότερα απ’ όσα δείχνει μέχρι σήμερα στη βαθμολογία. Σαφέστατα αυτό το «διπλό» λειτουργεί σαν reset για τα αποδυτήρια και ως μια υπενθύμιση ότι το ρόστερ έχει παίκτες που μπορούν να στηρίξουν την επίθεση, να δημιουργήσουν, να τελειώσουν φάσεις, αλλά και να «κρατήσουν» πίσω όταν χρειάζεται.
Δε γίνεται να μην γίνει ειδική μνεία στον Νίκο Παπαδόπουλο. Δεύτερο σερί ματς, δεύτερη απόκρουση πέναλτι, δεύτερη φορά που αλλάζει τη ροή του παιχνιδιού. Ο έμπειρος τερματοφύλακας βρίσκεται σε τρομερή κατάσταση, προσφέρει σταθερότητα και κρατάει ξανά την εστία του απαραβίαστη με καθοριστικές επεμβάσεις. Όσο για τον Κάλβιν Κετού, πλέον δεν μιλάμε για μια υποσχόμενη περίπτωση, αλλά για έναν παίκτη που εξελίσσεται με ρυθμούς πρωταγωνιστή. Δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι που βρίσκει δίχτυα, αυτή τη φορά με ένα τελείωμα γεμάτο αυτοπεποίθηση.
Εξίσου σημαντικό είναι πως ο Κρις Κόουλμαν δείχνει πλέον να βρίσκει «κομμάτια» που κουμπώνουν αρμονικά στο παιχνίδι του Αστέρα. Οι παίκτες έχουν βρει τους ρόλους τους μέσα στο γήπεδο. Στο Περιστέρι είδαμε έναν Αστέρα που διαχειρίστηκε άψογα το υπέρ του σκορ, που δε φοβήθηκε, που πίεσε για να βρει και δεύτερο γκολ μέχρι τις καθυστερήσεις και στο τέλος έφυγε χαρούμενος και με τους τρεις βαθμούς.
Και κάπως έτσι, ένα... ακόμα 0-1 στο Περιστέρι γίνεται ίσως το πιο σημαντικό βήμα για να αλλάξει ολόκληρη η χρονιά.
