Γιώργος Παπαηλιού: Η Μεγαλόπολη και η Δ. Μακεδονία έχουν αφεθεί στην τύχη τους

Ο Γιώργος Παπαηλιού κατά την ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Ανάπτυξης «Βιώσιμη ανάπτυξη, παραγωγικός μετασχηματισμός της ελληνικής οικονομίας-Τροποποίηση διατάξεων του αναπτυξιακού νόμου 4887/2022- Αναπτυξιακός Νόμος- “Ελλάδα Ισχυρή Ανάπτυξη” και λοιπές διατάξεις» είπε, μεταξύ των άλλων τα εξής:

Ο σκοπός του νομοσχεδίου, υπό μορφή εξαγγελιών, όπως αποτυπώνεται στον τίτλο του και περιγράφεται στην αιτιολογική έκθεση, είναι ο ίδιος με αυτόν του υπό κατάργηση αναπτυξιακού νόμου. Οι εξαγγελίες για δήθεν βιώσιμη ανάπτυξη και παραγωγικό μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας παραμένουν. Για τη στήριξη της αγοράς, της επιχειρηματικότητας, την προσέλκυση επενδύσεων και εν τέλει την αναζωογόνηση της οικονομίας, μέσω των «καθεστώτων ανάπτυξης».
Κούφια λόγια!

Ας σημειωθεί ότι δεν έχει γίνει αποτίμηση της εφαρμογής του Ν. 4887/2022.
Άλλωστε τι αποτίμηση να γίνει, όταν η πλειονότητα των προκηρύξεων για τα «καθεστώτα ανάπτυξης» δεν έχουν προκηρυχθεί και πάντως δεν έχουν εκταμιευτεί πόροι.
Αποτίμηση-Αξιολόγηση μηδέν!

Όπως και στον καταργούμενο προηγούμενο αναπτυξιακό νόμο, οι διακηρυκτικές υποσχέσεις συνοδεύονται από το γνωστό διαφημιστικό σλόγκαν «Ελλάδα ισχυρή ανάπτυξη» που περιλαμβάνονται στον τίτλο του νομοσχεδίου, όπως συνηθίζει η κυβέρνηση να πράττει, λες και απευθύνεται σε αποδέκτες διαφημίσεων. Η επικοινωνιακή διαχείριση κυριαρχεί.

Εξάλλου η κατεύθυνση είναι σαφής. Η εξυπηρέτηση των μεγάλων συμφερόντων, των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, τα οποία η ΝΔ εκπροσωπεί πολιτικά και στα οποία υποτάσσεται, απομυζώντας πόρους που θα μπορούσαν και θα έπρεπε να διατεθούν στη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και εν τέλει στην ουσιαστική και κοινωνικά δίκαιη ανάπτυξη.

Όλα αυτά, οι ανέξοδες και μη εκπληρωθείσες διακηρυκτικές υποσχέσεις, αλλά και η πραγματική, όχι η πλασματική, κατάσταση που επικρατεί στην ελληνική οικονομία, στην αγορά, στην επιχειρηματικότητα αναφέρθηκαν, κατά την ακρόαση των φορέων, από τους εκπροσώπους τους, ιδίως αυτούς των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Η κατάσταση αυτή συνδέεται, πέραν του ότι όλες οι επενδύσεις προωθούνται μέσω του τραπεζικού συστήματος, και με το γεγονός, ότι οι μεσαίες, οι μικρές και οι πολύ μικρές επιχειρήσεις έχουν ελάχιστη συμμετοχή στα προγράμματα του αναπτυξιακού νόμου, διότι τα αιτούμενα ελάχιστα κεφάλαια είναι απαγορευτικά γι΄ αυτές.

Εκτός του νέου αναπτυξιακού νομοσχεδίου παραμένει, ο πρωτογενής τομέας, που δεν ενισχύεται από το υπό συζήτηση πλαίσιο στήριξης. Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι βρίσκονται αντιμέτωποι με το αυξημένο κόστος παραγωγής, τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης και την αβεβαιότητα στις διεθνείς αγορές. Και πάντως η στήριξη συνεταιριστικών σχημάτων και ομαδικών επενδύσεων, που θα διευκόλυνε και θα ενθάρρυνε τον πρωτογενή τομέα, δεν βρίσκεται στις πολιτικές προτεραιότητες της κυβέρνησης της ΝΔ.

Και βέβαια, ας μη λησμονείται το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ που φέρει τη σφραγίδα και τις υπογραφές της ΝΔ και έχει οδηγήσει αγρότες και κτηνοτρόφους σε απόγνωση, καθώς τίθεται σε άμεσο κίνδυνο η καταβολή των αγροτικών επιδοτήσεων.
Αυτό σημαίνει, περαιτέρω εγκατάλειψη του πρωτογενούς τομέα και συνακόλουθα της υπαίθρου.

«Εκτός κάδρου» βρίσκεται και η περιφέρεια. Οι τοπικές οικονομίες ζητούν όχι απλώς λόγια αλλά πράξεις. Απαιτείται χωροθέτηση βιομηχανικών πάρκων, ουσιαστική στήριξη για συγκεκριμένους κλάδους-τομείς ανά περιφέρεια, βάσει των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της καθεμιάς απ΄ αυτές.

Η ανάπτυξη για να είναι δίκαιη, οφείλει να είναι συμπεριληπτική. Δεν μπορεί να εξαντλείται σε τίτλους και λογιστικά τεχνάσματα. Οφείλει να αφορά την κοινωνική πλειοψηφία, τις μεσαίες, τις μικρές και τις πολύ μικρές επιχειρήσεις, τις συλλογικές-συνεταιριστικές δράσεις, τις περιοχές που έχουν υποστεί καταστροφές και ακόμη αναμένουν την αρωγή της πολιτείας.

Θα έπρεπε να ενισχυθεί η στόχευση της αναπτυξιακής πολιτικής με όρους βιωσιμότητας, κοινωνικής ανταποδοτικότητας και περιφερειακής ισότητας. Να υπάρξει ξεχωριστό καθεστώς για τις μεσαίες, μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις και να εξασφαλιστεί η απλοποίηση των διαδικασιών. Χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο πληροφοριακό σύστημα και αξιολόγηση βάσει ποιοτικών κριτηρίων, και όχι μηχανιστικά αριθμών. Και βέβαια (από το νομοσχέδιο) απουσιάζει η περιβαλλοντική διάσταση ενός αναπτυξιακού σχεδιασμού.

Απαιτούνται κίνητρα για τις ενεργειακές κοινότητες, για επενδύσεις σε ΑΠΕ από τους πραγματικούς παραγωγούς και συνεταιριστικά σχήματα. Η εγκατάσταση και διασπορά βιομηχανικών πάρκων, με ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά, παντού, για τους «μεγάλους και ισχυρούς» ενεργειακούς «παίκτες», και τον πρωτογενή τομέα και το περιβάλλον καταστρέφει.

Ακόμη πιο ανησυχητική είναι η θεσμική διάσταση που διέπει το νομοσχέδιο. Ενισχύεται ο συγκεντρωτισμός στη λήψη των αποφάσεων και στην κατανομή των πόρων, με έμφαση σε κεντρικές δομές και επιτροπές που λειτουργούν αδιαφανώς. Οι Περιφέρειες, η τοπική αυτοδιοίκηση, οι κοινωνικοί εταίροι, οι τοπικές κοινωνίες εν γένει δεν έχουν ουσιαστικό λόγο στη διαμόρφωση και στην εφαρμογή των αναπτυξιακών πολιτικών.

Η συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών είναι ανύπαρκτη. Αντί να οικοδομηθεί μία δημοκρατική και συμμετοχική αναπτυξιακή διαδικασία, δημιουργείται ένα τεχνοκρατικό πλαίσιο που αφήνει απ’ έξω τις ανάγκες των πολλών. Από την κυβέρνηση της ΝΔ απουσιάζει η πολιτική βούληση να διανείμει δίκαια τα εργαλεία ανάπτυξης.

Αυτό αποτυπώνεται και στη ρύθμιση για το ρητά καταργούμενο ειδικό καθεστώς «Δίκαιη Αναπτυξιακή Μετάβαση».  Στη θέση του δημιουργείται ένα νέο καθεστώς, υπό τον τίτλο «Καθεστώς Περιοχών Ειδικής Ενίσχυσης».

Μέχρι σήμερα, το καθεστώς «Δίκαιη Αναπτυξιακή Μετάβαση» – και σε αυτό αναλογεί ετήσιος προϋπολογισμός 150 εκατομμυρίων ευρώ – αφορούσε την ενίσχυση επενδυτικών σχεδίων που υλοποιούνται στις περιοχές της βίαιης απολιγνιτοποίησης. 

Με το νομοσχέδιο, το νέο καθεστώς που το αντικαθιστά, διευρύνεται και θα έχει ασυγκρίτως μεγαλύτερο πεδίο εφαρμογής, δηλαδή θα αφορά πολύ περισσότερες περιοχές. Θα περιλαμβάνει μεν τις περιοχές της βίαιης απολιγνιτοποίησης, αλλά επιπλέον και σειρά άλλων περιοχών οι οποίες μάλιστα περιγράφονται ενδεικτικά.
Η διεύρυνσή του σημαίνει περαιτέρω μείωση της ενίσχυσης των περιοχών της βίαιης απολιγνιτοποίησης.
Η Μεγαλόπολη και η Δ. Μακεδονία έχουν αφεθεί στην τύχη τους.

Και «για να μην ξεχνιόμαστε», καθώς η κυβέρνηση της ΝΔ φροντίζει να το υπενθυμίζει συνεχώς : Στην ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, προστίθεται και η ενίσχυση των μεγάλων, ώστε «να δέσει το γλυκό», να διευκολύνονται να ενισχύονται αυτές. Να μένει «εκτός κάδρου»-εκτός χρηματοδότησης-εκτός ενίσχυσης η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα.
Σε πλήρη εφαρμογή της «Έκθεσης Πισσαρίδη».

Η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και η ελληνική περιφέρεια εις «το πυρ το εξώτερον».