Μια μαγευτική βραδιά στο Ανοικτό Δημοτικό Θέατρο “Μίκης Θεοδωράκης”

Χθες το βράδυ, Πέμπτη 31 Ιουλίου, κάτω από τον έναστρο ουρανό του καλοκαιρινού Αυγούστου, στο ανοιχτό Δημοτικό Θέατρο “Μίκης Θεοδωράκης”, η χορευτική ομάδα Δημητσάνας μας χάρισε ένα μοναδικό ταξίδι στο χρόνο, στο συναίσθημα και στην παράδοση. Με οδηγό τη μουσική και τα βήματα των νησιωτικών χορών, το κοινό που γέμισε από νωρίς το Θέατρο, απόλαυσε μια καλλιτεχνική αφήγηση γεμάτη χρώμα, ιστορίες, ρυθμούς και άρωμα από τη θάλασσα των ελληνικών νησιών.

Η παράσταση ξεδίπλωσε τον κύκλο της ζωής μέσα από χορούς και τραγούδια των ελληνικών νησιών, με παραδοσιακές φορεσιές που ταξίδεψαν το κοινό από τη Νάξο και τη Σύρο, μέχρι την Ικαρία, τη Ρόδο και το Ιόνιο.

Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε η ταυτόχρονη συμμετοχή της χορευτικής ομάδας παιδιών και ενηλίκων πάνω στη σκηνή, που έντυσαν με αρμονία κάθε σκηνή και φώτισαν τη σκηνή με αυθεντικότητα και συγκίνηση, ως ένας ύμνος στη διαγενεακή συνέχεια της παράδοσης. Η παράσταση, που διοργανώθηκε από τον Πολιτιστικό Αγροτουριστικό Σύλλογο Γυναικών Δημητσάνας υπό την αιγίδα του Δήμου Γορτυνίας, στο πλαίσιο των παράλληλων εκδηλώσεων για το 6 ο Θερινό Σχολείο της Διεύθυνσης Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού, τίμησε τον ελληνικό πολιτισμό μέσα από τις διαχρονικές αξίες και τα στάδια της ανθρώπινης ζωής: γέννηση, παιδική ηλικία, εργασία, ξενιτιά, έρωτας, γάμος, θάνατος, πίστη και ελπίδα.

Με σεβασμό στην παράδοση και θεατρικότητα στην παρουσίαση, μικροί και μεγάλοι χορευτές, ντυμένοι με αυθεντικές παραδοσιακές φορεσιές, έδωσαν ψυχή σε κάθε χορό και τραγούδι. Το κοινό τους ακολούθησε με συγκίνηση και χαμόγελο σε αυτό το συμβολικό και καλλιτεχνικό οδοιπορικό. Η παράσταση άνοιξε με τον Δετό της Χίου, σαν ευχή για καλή αρχή.

Η γέννηση αποτυπώθηκε μέσα από το «Πάτημα» της Λήμνου, μια κίνηση που χτίζει το πρώτο αποτύπωμα κάθε ανθρώπου στη γη. Τα παιδικά χρόνια ήρθαν με παιχνιδιάρικη διάθεση και τη «Σκούπα» της Λέρου, ενώ η νεότητα και εργασία παρουσιάστηκαν μέσα από τον «Καβοντορίτικο» της Εύβοιας, έναν ανδρικό χορό για τον μόχθο των ναυτικών. Η ξενιτιά δόνησε τις καρδιές με τον «Μεσσαρίτικο» από τα Κύθηρα, σύμβολο του αποχωρισμού, ενώ η νοσταλγία για την πατρίδα κορυφώθηκε με τον Μπαλαριστό της Μυκόνου και τους στίχους που μιλούσαν για το πανηγύρι στην Αμοργό και τα μάτια τα γαλανά.

Ακολούθησαν οι ρυθμοί του έρωτα: ο Μπάλος από τις Κυκλάδες και ο Συρτός της Σκύρου (Μανώλαρος) για τον πόνο του ανεκπλήρωτου έρωτα. Το παραδοσιακό τραγούδι «Έλα βρε Χαραλάμπη να σε παντρέψουμε», με χιούμορ και ζωντάνια από τους εξαιρετικούς μικρούς χορευτές, αναβίωσε το προξενιό και την οικογενειακή παρέμβαση στις παλιές κοινωνίες. Το γαμήλιο γλέντι πήρε ζωή με τον χορό Καμάρες από την Τήλο και τη δυναμική Σούστα της Κρήτης. Και αμέσως μετά, η χαρά των πανηγυριών απογειώθηκε με τον Ικαριώτικο, έναν χορό που γνωρίζει καλά να ξεσηκώνει ακόμα και τους πιο ντροπαλούς θεατές.

Η παράσταση δεν δίστασε να αγγίξει και το πιο σκληρό μέρος της ζωής: τον θάνατο. Το τραγούδι «12 χρονών κορίτσι» από τη Μυτιλήνη και ο χορός Ρόιδο της Κεφαλονιάς τίμησαν αυτούς που έφυγαν με αξιοπρέπεια, φέρνοντας στο προσκήνιο την ιδέα ότι οι ψυχές των αγαπημένων μας ζουν πάντα μέσα μας.

Στην κορύφωση της βραδιάς, η πίστη πήρε μορφή με το Τρεχαντηράκι από τη Σέριφο, ένα τραγούδι-δέηση στους Αγίους για να σωθούν οι ναυτικοί, κι έπειτα ήρθε η ελπίδα, σαν κύκλος που δεν κλείνει αλλά συνεχίζει, με χορό, με ζωή, με φως. Το κοινό, μαγεμένο από τη ροή και τη βαθιά συναισθηματική ειλικρίνεια της παράστασης, στο τέλος σηκώθηκε όρθιο. Υπό τους ήχους παραδοσιακής μουσικής, όλοι, θεατές και χορευτές, έγιναν ένα μεγάλο, ζωντανό γλέντι που πλημμύρισε το θέατρο και τους γύρω λόφους με φωνές και βήματα χαράς, κάτω από τον έναστρο ουρανό της Δημητσάνας.

Την εκδήλωση παρακολούθησαν ο Δήμαρχος Γορτυνίας Ευστάθιος Κούλης, ο Αντιδήμαρχος Δημήτρης Καζάς και ο Δημοτικός σύμβουλος Δημήτρης Τσίγκος, ο πρώην Δήμαρχος Δημητσάνας Αναστάσιος Βλάχος, ο εφημέριος Δημητσάνας π. Εμμανουήλ Πετράκης, ο Πρόεδρος του Συνεδριακού και Πολιτιστικού Κέντρου Δημητσάνας Κώστας Λάμπρου, ο προϊστάμενος του Τμήματος Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς και Διαπολιτισμικών Θεμάτων του ΥΠ.ΠΟ. Γιάννης Δρίνης, συμμετέχοντες στο 6 ο θερινό σχολείο και πλήθος κόσμου.

Η Πρόεδρος του Συλλόγου Αγγελική Μπίρη, ευχαρίστησε με συγκίνηση όσους συμμετείχαν και την καθηγήτρια χορού Χριστίνα Τσουλφά για την καθοδήγηση, φροντίδα και επιμέλεια της εκμάθησης και της παράστασης.

Ο Δήμαρχος Γορτυνίας Ευστάθιος Κούλης στο χαιρετισμό του συνεχάρη όλους τους συντελεστές και συμμετέχοντες στην βραδιά πολιτισμού που πρόσφεραν στο κοινό τονίζοντας ότι «η παράδοση δεν είναι μουσειακό είδος αλλά ένας τρόπος να ζούμε πιο ανθρώπινα. Γιατί στο τέλος, όπως μας υπενθύμισε η παράσταση, το νόημα της ζωής βρίσκεται στο μοίρασμα: να ζούμε, να θυμόμαστε, να χορεύουμε.», κατέληξε ο Δήμαρχος κος Κούλης.

Ήταν μια βραδιά που δε θα ξεχαστεί. Ένα ταξίδι στην καρδιά της ελληνικής παράδοσης, που απέδειξε ότι ο χορός και το τραγούδι είναι τρόποι να μιλήσουμε για τη ζωή, για όσα ξεκινούν, για όσα χάνονται, και για όσα συνεχίζονται μέσα μας.