Νίκος Φλώρος: "Ήμουν ανεπιθύμητος πριν καν δω το φως του κόσμου"
Μια εκ βαθέων εξομολόγηση του διακεκριμένου Αρκά καλλιτέχνη, Νίκου Φλώρου, με αφορμή τη συζήτηση περί αμβλώσεων.
Η ανάρτηση του διακεκριμένου Αρκά καλλιτέχνη:
Τις τελευταίες μέρες γίνεται λόγος για τις αμβλώσεις δεν το έχω πει ποτέ δημόσια αλλά πιστεύω ότι τώρα είναι μια καλή στιγμή να πω την προσωπική μου ιστορία μια απόδειξη ότι ακόμα και από τις πιο δύσκολες καταστάσεις μπορεί να γεννηθεί κάτι δυνατό.
Είμαι ένας άνθρωπος που διασώθηκε από μια προγραμματισμένη άμβλωση. Οι γονείς μου είχαν ήδη δύο παιδιά, και όταν προέκυψα εγώ, δεν ήθελαν άλλο παιδί στην οικογένεια. Όλα ήταν κανονισμένα να μη γεννηθώ. Έγινε μεγάλη μάχη – η μητέρα του πατέρα μου πίεζε να ρίξουν το παιδί, ακόμα και σε προχωρημένη εγκυμοσύνη Ο πατέρας μου συμφώνησε!
Την ημέρα που θα πήγαιναν τη μητέρα μου στο γιατρό, ο παππούς μου, ο Παναγιώτης, ο πατέρας της μητέρας μου, το έμαθε. Τότε, κάλεσε την αστυνομία για να τους σταματήσει. Τελικά τα κατάφερε. Γεννήθηκα, αλλά κανείς δεν ήρθε στο μαιευτήριο. Ήμουν ανεπιθύμητος πριν καν δω το φως του κόσμου. Δεν υπήρχα για αυτούς – ήμουν απόρριψη από έμβρυο.
Αυτό το συναίσθημα με ακολούθησε σε όλη μου τη ζωή. Με έναν παράξενο τρόπο, πέρασε βαθιά μέσα μου. Ό,τι έκανα και ό,τι κάνω, κουβαλά αυτή την ανάμνηση της απόρριψης. Ίσως για αυτό έγινα καλλιτέχνης. Ίσως η ανάγκη μου να τραβήξω την προσοχή, να αποδείξω ότι αξίζω, να κερδίσω την αποδοχή, να προήλθε από εκεί. Ήθελα να φωνάξω μέσα από την τέχνη μου σε εκείνους που δεν με ήθελαν, χωρίς καν να ξέρουν τι έχασαν.
Απλά λέω τη δική μου ιστορία, την ιστορία ενός ανθρώπου που σώθηκε από μια άμβλωση την τελευταία στιγμή. Αυτό που κουβαλάω μέσα μου είναι βαρύ, αλλά έγινε και η κινητήρια δύναμη για να δημιουργήσω, να εκφραστώ, να βρω το δικό μου χώρο σε αυτόν τον κόσμο. Πάντα θυμάμαι το βλέμμα του πατέρα μου όταν μεγάλωσα όταν με κοιτούσε
Σαν να μου ζητούσε μια συγνώμη που προσπαθούσε να το καλύψει αυτό το κενό μεταξύ μας!
Απλά λέω μια ιστορία μου σήμερα που πολλοί δεν την ήξεραν και την μοιράζομαι σαν ένα παιδί που ήταν να μην υπάρχει πριν ακόμα γεννηθεί!!!
Συγνώμη ζητώ από πολλούς ανθρώπους που έτυχε να γεννηθω και δεν ολοκληρώθηκε η άμβλωση μου! Ευχαριστώ τον παππού μου Παναγιώτη όπως μου έλεγε: "ήθελαν να σε πετάξουν στα σκουπίδια και τους σταμάτησα"
Από τότε όταν βλέπω έναν κάδο σκουπιδιών νιώθω ότι βγήκα μέσα από αυτόν!
