Πέθανε η παγκοσμίου φήμης ηθοποιός Μπριζίτ Μπαρντό

Θλίψη στον παγκόσμιο κόσμο του κινηματογράφου έσπειρε η είδηση του θανάτου της θρυλικής Γαλλίδας ηθοποιού Μπριζίτ Μπαρντό σε ηλικία 91 ετών, την Κυριακή 28 Δεκεμβρίου.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση που εξέδωσε το Ίδρυμα της Μπριζίτ Μπαρντό, ο θρύλος του γαλλικού σινεμά πέθανε στο σπίτι της La Madrague στο Σεν Τροπέ.

Πρόκειται για μια εξοχική κατοικία που η «ΜπεΜπέ» είχε αγοράσει στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και στην οποία έμελλε να περάσει το υπόλοιπο της ζωής της, σύμφωνα με το Ouest - france.

Η Μπριζίτ Μπαρντό θα ταφεί στο κτήμα

Όπως είχε αναφέρει και στο παρελθόν σε μια συνέντευξή της στην εφημερίδα Le Monde το 2018, Μπαρντό επιθυμούσε να ταφεί στον κήπο του κτήματός της.

«Όσο για τη La Madrague, μπροστά από την οποία περνούν πλήθη ανθρώπων προσπαθώντας να με δουν, θα γίνει μουσείο. Με 2 ή 3 ευρώ, τα οποία θα μπουν στα ταμεία του ιδρύματός μου (για την προστασία των ζώων), το κοινό θα μπορεί να επισκεφθεί το σπίτι του ψαρά μου, το οποίο θα μείνει όπως ήταν. Αποδέχομαι την έννοια του «τόπου προσκυνήματος». Επειδή θα ταφώ στον κήπο », εξήγησε τότε η σταρ.

Ποια ήταν η μούσα του γαλλικού κινηματογράφου

Η Μπαρντό έγινε παγκοσμίως γνωστή με την ταινία του 1956 «Και ο Θεός Έπλασε τη Γυναίκα», σε σενάριο και σκηνοθεσία του τότε συζύγου της, Ροζέ Βαντίμ, και για τις επόμενες δύο δεκαετίες ενσάρκωσε την ιδέα του αρχετυπικού «γατούλα του σεξ».

Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, ωστόσο, ανακοίνωσε την αποχώρησή της από την υποκριτική και έγινε ολοένα και πιο ενεργή πολιτικά. Η ειλικρινής υποστήριξή της για τα δικαιώματα των ζώων εξελίχθηκε σε εμπρηστικά σχόλια για τις εθνοτικές μειονότητες και σε ανοιχτή υποστήριξη στο ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο της Γαλλίας, με αποτέλεσμα μια σειρά από καταδίκες για φυλετικό μίσος.

Γεννημένη το 1934 στο Παρίσι, η Μπαρντό μεγάλωσε σε μια εύπορη, παραδοσιακή καθολική οικογένεια, αλλά διέπρεψε αρκετά ως χορεύτρια ώστε να της επιτραπεί να σπουδάσει μπαλέτο, κερδίζοντας μια θέση στο φημισμένο Ωδείο του Παρισιού. Ταυτόχρονα, βρήκε δουλειά ως μοντέλο, εμφανιζόμενη στο εξώφυλλο του Elle το 1950, ενώ ήταν ακόμα 15 ετών.

Ως αποτέλεσμα της δουλειάς της τής προσφέρθηκαν ρόλοι στον κινηματογράφο. Σε μια οντισιόν γνώρισε τον Βαντίμ, τον οποίο παντρεύτηκε το 1952, αφού έκλεισε τα 18.

Η Μπαρντό επιλέχθηκε για μικρούς ρόλους, με αυξανόμενη εξέχουσα θέση. Υποδύθηκε τη σύντροφο του Ντερκ Μπογκάρντ στην ταινία Doctor at Sea.

Το «σύμβολο» της Γαλλίας

Εκτός από το κινηματογραφικό κοινό, η Μπαρντό έγινε γρήγορα πηγή έμπνευσης για διανοούμενους και καλλιτέχνες, όπως για τον νεαρό Τζον Λένον και τον Πολ ΜακΚάρτνεϊ, οι οποίοι απαιτούσαν από τις τότε φίλες τους να βάψουν τα μαλλιά τους ξανθά, μιμούμενοι το στιλ της.

Ο αρθρογράφος Ρέιμοντ Καρτιέ έγραψε ένα μακροσκελές άρθρο για το «le cas Bardot» στο Paris-Match το 1958, ενώ η Σιμόν ντε Μποβουάρ δημοσίευσε το διάσημο δοκίμιό της «Η Μπριζίτ Μπαρντό και το Σύνδρομο της Λολίτα» το 1959, παρουσιάζοντας την ηθοποιό ως την πιο απελευθερωμένη γυναίκα της Γαλλίας.

Το 1969, η Μπαρντό επιλέχθηκε ως το πρώτο μοντέλο στην πραγματική ζωή για τη Marianne, το σύμβολο της γαλλικής δημοκρατίας.