"Πολίτες μειωμένης αντίληψης και προσδοκιών": Η καλύτερη.. "άμυνα" της Κυβέρνησης

Αυτό το αδιαμφισβήτητο γεγονός θα ήταν λάθος να πιστέψουμε πως οφείλεται μόνο στην "απουσία σοβαρής αντιπολίτευσης", τη "χειραγώγηση των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης" ή ακόμα και την ανασφάλεια που έχει καταστεί "δεύτερη φύση" για μεγάλο μέρος του πληθυσμού.

Βασικός παράγοντας διαμόρφωσης της παραπάνω νοοτροπίας, διαχρονικά, είναι και το ίδιο το επίπεδο των πολιτών που, μέρα με τη μέρα, μοιάζει να "βυθίζεται" ολοένα και περισσότερο. 

Θα ήταν φενάκη να πιστέψουμε πως, κατά βάση, η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών είναι "τίμιοι και ηθικοί". Σε καμία περίπτωση δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Ο περίφημος "μεσαίος χώρος" (ή μέσος όρος), για παράδειγμα, απαρτίζεται, σήμερα, από ιδιοτελείς, ημι-αμόρφωτους, ανενημέρωτους, εγωπαθείς, ανιστόρητους, απαθείς, υποκριτές της καθημερινότητας που νομίζουν πως ερμηνεύοντας "ρόλους" θα επιβιώσουν καλύτερα και θα ικανοποιήσουν έτσι τις, συνήθως, ευτελείς τους επιθυμίες.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι περισσότεροι μικροαστοί στην Ελλάδα, δεν είναι απέναντι από πρακτικές όπως αυτή που είδαμε στην περίπτωση του ΟΠΕΚΕΠΕ. Τουναντίον, μάλλον φθονούν όσους, χωρίς να κουραστούν ιδιαίτερα, αποκόμισαν μεγάλο οικονομικό όφελος, εξαπατώντας (;...) το κράτος. Είναι ιστορικώς επιβεβαιωμένο πως ο μέσος Έλληνας είναι "εθισμένος" στην πελατειακή λογική, το "μέσο" και την ευνοιοκρατία. Όσοι δεν είχαν την ευκαιρία, μέχρι τούδε, να εκμεταλλευτούν μια τέτοια συγκυρία για την πάρτη τους, δεν την κατακρίνουν, παρά μόνο με προσχηματικό τρόπο.

Στην πραγματικότητα, πολύ θα ήθελαν να είναι και οι ίδιοι μέλη μιας αμφιλεγόμενης "ελίτ", η οποία κερδίζει και σκορπά χρήματα, χωρίς καμία παραγωγική δραστηριότητα και, αντίστοιχα, χωρίς κανένα θετικό αποτέλεσμα για την πραγματική οικονομία.

Όπως έχουμε υποστηρίξει και στο πρόσφατο παρελθόν, μεγάλο μέρος της νεοελληνικής κοινωνίας χαρακτηρίζεται από "παρασιτισμό", "φθήνια" και έλλειψη κάθε είδους ενσυναίσθησης. 

Και το χειρότερο είναι πως οι παραπάνω άνθρωποι περνάνε ως "κανονικοί", μετερχόμενοι μια σειρά από αληθοφανείς δικαιολογίες. Το μόνο που τους απασχολεί είναι να "σκοτώνουν" την ώρα τους, συχνά καταναλώνοντας διάφορα "σκουπίδια", να αισθάνονται "καλά" με τον εαυτό τους- ενίοτε, με τη συνδρομή της... φαρμακευτικής επιστήμης- και να μην...σκέφτονται, καθώς αυτή η δραστηριότητα αφενός έχει κάποια προαπαιτούμενα και αφετέρου είναι επίπονη...

Σε τέτοιους, όμως, ανθρώπους- ασχέτως του αν και τι ψηφίζουν-, στηρίζονται κυβερνήσεις που έχουν υιοθετήσει ως "λυδία λίθο" της πρακτικής τους τις κενές εξαγγελίες, τη διεκπεραίωση, την αδράνεια, το νεποτισμό και την "εξαγορά". 

Και, τέλος, είτε σας αρέσει είτε όχι, σε τέτοιους ανθρώπους, παγκοσμίως, στηρίζονται οι εγκληματίες πολέμου τύπου Νετανιάχου, οι αδίστακτοι αριβίστες τύπου Τραμπ και οι ασύδοτοι επιχειρηματίες- ολιγάρχες, που, πλέον, απειλούν ευθέως την όποια ισορροπία έχει απομείνει στον πλανήτη...