Αλεξανδρής Σαράντος: Μετά την απολιγνιτοποίηση στα κυβερνητικά σχέδια της καύσης απορριμμάτων;

Η κυβέρνηση, σε πλήρη σύμπλευση με τους «γνωστούς» εργολάβους που λεηλατούν τη χώρα τα τελευταία χρόνια, θέτει σε εφαρμογή το σχέδιο κατασκευής 6 εργοστασίων ενεργειακής αξιοποίησης (καύσης) σύμμεικτων απορριμμάτων.

Οι 6 αυτές μονάδες καύσης απορριμμάτων, το σχέδιο για τις οποίες είχε παρουσιαστεί πριν λίγους μήνες σε εκπροσώπους επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτό τον Αύγουστο δόθηκε προς «διαβούλευση» η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, προβλέπεται να γίνουν στις ακόλουθες περιοχές: Ροδόπη ή Ξάνθη, Κοζάνη, Αρκαδία ή Αχαΐα ή Ηλεία, Αττική, Βοιωτία και Ηράκλειο Κρήτης.

Την κυβέρνηση το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να πριμοδοτήσει τους φίλους της εργολάβους, μεταφέροντας το κόστος στις πλάτες των πολιτών. 

Η καύση απορριμμάτων, που παρουσιάζεται ως λύση στο πρόβλημα της διαχείρισης των αποβλήτων, αποτελεί στην πραγματικότητα άλλη μία πηγή κέρδους για ιδιώτες με το πρόσχημα της «πράσινης ανάπτυξης». Πρόκειται για ένα έγκλημα σε βάρος του περιβάλλοντος και της υγείας των πολιτών με μόνους κερδισμένους τους ολιγάρχες μέσω ΣΔΙΤ τουλάχιστον 25ετίας και πλήρη εγγύηση εσόδων.

Η καύση σύμμεικτων απορριμμάτων είναι καταστροφική για το περιβάλλον, τη δημόσια υγεία και τη ζωή των κατοίκων, όπως φανερώνουν επιστημονικές μελέτες, που ερεύνησαν τις επιπτώσεις σε περιοχές στις οποίες εφαρμόστηκε η καύση απορριμμάτων.

Απελευθερώνονται διοξίνες, φουράνια, βαρέα μέταλλα και άλλοι επικίνδυνοι αέριοι ρύποι. Παράγεται, επίσης, τοξική τέφρα και υγρά απόβλητα, που ενδέχεται να καταλήξουν στο νερό και το έδαφος και από εκεί στην τροφική αλυσίδα.

Η καύση είναι ακριβή διότι απαιτεί την κατασκευή και λειτουργία πανάκριβων μονάδων και συστημάτων αντιρύπανσης και μεταφορά των αποβλήτων σε μεγάλες αποστάσεις με αποτέλεσμα να έχει μεγάλο κόστος διαχείρισης.

Είναι αναποτελεσματική καθώς τα περί ενεργειακής απόδοσης είναι μύθος γιατί με βάση τις προδιαγραφές της Ε.Ε. δεν θεωρείται ενεργειακά αποδοτική, κατατάσσεται στις πιο ανεπιθύμητες επιλογές για την διάθεση των αποβλήτων και η παραγόμενη τέφρα αντιστοιχεί στο περίπου 30% του αρχικού βάρους των αποβλήτων, μέρος της οποίας πρέπει να διατεθεί σε ειδικούς Χώρους Ταφής Επικίνδυνων Αποβλήτων. 

Είναι επικίνδυνη γιατί ακόμη και με τις καλύτερες μεθόδους και φίλτρα, η καύση εξακολουθεί να παράγει αέρια του θερμοκηπίου, τοξικούς και ιδιαίτερα επικίνδυνους για την υγεία μας ρύπους.

Τα Δημοτικά τέλη θα εκτοξευτούν και οι Δήμοι θα πληγούν ανεπανόρθωτα. Οι δημότες θα κληθούν να πληρώσουν αυξημένα δημοτικά τέλη για την διαχείριση των απορριμμάτων, ένα νέο χτύπημα στο εισόδημα τους για να πληρώνουν οι Δήμοι τα υψηλά τέλη εισόδου στην μονάδα καύσης. Κάθε προοπτική ανακύκλωσης θα ακυρωθεί αφού θα απαιτούνται ρήτρες εγγυημένης ποσότητας απορριμμάτων ελάχιστης καύσης, καθώς τα εργοστάσια αυτά θέλουν συνεχή ροή καύσιμης ύλης για να λειτουργήσουν.

Τα τελευταία 15-20 χρόνια στη χώρα μας η διαχείριση των απορριμμάτων έχει οδηγηθεί σε πλήρες αδιέξοδο με πλήρη πολιτική ευθύνη όλων των κυβερνήσεων.

Συνειδητά δεν προωθήθηκε η ανακύκλωση, η διαλογή στην πηγή, η πρόληψη, η αποκεντρωμένη διαχείριση.

Δεν υποστηρίχτηκαν πρωτοβουλίες από τους Δήμους, δεν υπήρξε χρηματοδότηση από την πολιτεία και σε αντίθεση ακόμη και με το θεσμικό πλαίσιο προκρίθηκε η στήριξη με ΣΔΙΤ προς όφελος επιχειρηματικών συμφερόντων.

Η απάντηση των κοινωνικών κινημάτων πρέπει τέτοια ώστε να αποτραπεί η πιο ακριβή, αντιπεριβαλλοντική, αναποτελεσματική και επικίνδυνη μέθοδο διαχείρισης απορριμμάτων.

-Καμία μονάδα καύσης απορριμμάτων
-Καμία ιδιωτικοποίηση της διαχείρισης των αποβλήτων
-Καμία εκχώρηση αρμοδιοτήτων και πόρων των Δήμων στους εργολάβους

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση (Δήμοι-Περιφέρεια) δεν πρέπει να γίνουν συνένοχοι στο περιβαλλοντικό και κοινωνικό έγκλημα που σχεδιάζεται ερήμην της.

ΥΓ: Για την Μεγαλόπολη κυβέρνηση και ΔΕΗ Α.Ε. έχουν «προνοήσει» ήδη τις αναγκαίες νομοθετικές ρυθμίσεις.......:
Ν. 4872/2021 (ΦΕΚ 247/Α/10-12-2021)
...... ΜΕΡΟΣ Δ’ - ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΛΙΓΝΙΤΟΠΟΙΗΣΗ
Άρθρο 20: Υλοποίηση έργων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης εντός Ζωνών Απολιγνιτοποίησης - Τροποποίηση του άρθρου 156 του ν. 4759/2020
……. 8. Σε δάση και δασικές εκτάσεις εντός των εξαντλημένων ή υπό εκμετάλλευση ορυχείων λιγνίτη της Δ.Ε.Η. Α.Ε., εφόσον δεν είναι εφικτή η αναδάσωση των εκτάσεων αυτών, μετά από έγκριση της Διεύθυνσης Δασικών Έργων και Υποδομών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας κατόπιν εισήγησης της κατά τόπον αρμόδιας δασικής υπηρεσίας, είναι επιτρεπτή η επέμβαση για δραστηριότητες, που αφορούν στην παραγωγή και αποθήκευση ηλεκτρικής ενέργειας και ιδίως:
α) Την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μέσω Α.Π.Ε., β) την αποθήκευση ηλεκτρικής ενέργειας,
γ) τις εγκαταστάσεις παραγωγής πράσινου υδρογόνου, βιομάζας και παραγωγής ενέργειας από απορρίμματα……

ΜΕΡΟΣ Ε’ - ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΖΩΝΕΣ ΑΠΟΛΙΓΝΙΤΟΠΟΙΗΣΗΣ
….. Άρθρο 29: Εκτάσεις κυριότητας και εκμετάλλευσης της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού, εντός των Ζωνών Απολιγνιτοποίησης
….. 4. Οι εκτάσεις που περιλαμβάνονται στους Πυρήνες των Ζωνών Απολιγνιτοποίησης του άρθρου 155 του ν. 4759/2020 και περιγράφονται στα τοπογραφικά διαγράμματα που επισυνάπτονται στην Προγραμματική Σύμβαση της παρ. 4 του άρθρου 155 του ν. 4759/2020, υπόκεινται σε υποχρέωση αποκατάστασης δυνάμει των εκάστοτε εν ισχύι Αποφάσεων Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (Α.Ε.Π.Ο.). Οι εκτάσεις αυτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για άλλους σκοπούς δημοσίου συμφέροντος είτε εισφερόμενες κατά τις διατάξεις του παρόντος νόμου είτε παραμένουσες προς χρήση και εκμετάλλευση στη Δ.Ε.Η. Α.Ε., υπό την επιφύλαξη της παρ. 8 του άρθρου 156 του ν. 4759/2020 και σύμφωνα με τους ειδικότερους όρους του ν. 998/1979 και εν γένει της δασικής νομοθεσίας για δραστηριότητες που αφορούν στην παραγωγή και αποθήκευση ηλεκτρικής ενέργειας και ιδίως:
α) Την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μέσω Α.Π.Ε., β) την αποθήκευση ηλεκτρικής ενέργειας,
γ) τις εγκαταστάσεις παραγωγής πράσινου υδρογόνου, βιομάζας και παραγωγής ενέργειας από απορρίμματα…