"Δημόσια δωρεάν υγεία για όλους"

Η κατάσταση της υγείας στην Ελλάδα βρίσκεται σε απελπιστική κατάσταση με τη διαρκή υποβάθμιση του Δημόσιου Συστήματος, την εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών του, με πολύμηνη αναμονή για ραντεβού, με τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό, με μεγάλο μέρος πολιτών με χαμηλό εισόδημα να μη μπορεί να καλύψει ιατρικές ανάγκες.

\Πρόκειται για τις συνέπειες των εφαρμοζόμενων πολιτικών από όλες τις κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια που αντιμετωπίζουν την Υγεία και το Φάρμακο ως εμπόρευμα.
Η κυβέρνηση με συγκεκριμένες ενέργειες, συνεχίζει και επιταχύνει την υποβάθμιση της δημόσιας υγείας, μείωσε την χρηματοδότηση του ΕΣΥ, απαξιώνει συνεχώς τα δημόσια νοσοκομεία σε όφελος της ιδιωτικής υγείας.

Η περίοδος της πανδημίας ανέδειξε την αξία του Δημόσιου Συστήματος Υγείας.
Η κυβέρνηση μετά την πανδημία, συνέχισε την υποβάθμιση της δημόσιας υγείας και μη ενίσχυσης των υποδομών και του προσωπικού εξυπηρετώντας έτσι τα συμφέροντα των επιχειρηματιών της ιδιωτικής υγείας.

Η αποδόμηση του ΕΣΥ συνίσταται στη θεσμική αποψίλωσή του.
Δεν συνοδεύεται από μια σημαντική αύξηση των δημόσιων δαπανών υγείας, αλλά από μια περαιτέρω εκτίναξη των ήδη υψηλών ιδιωτικών (δαπανών).

Το ΕΣΥ «φυλλορροεί», αποδυναμώνεται βαθμηδόν με την λογική ιδιωτικοοικονομικών λογικών (απογευματινά ιατρεία και χειρουργεία). Αντί της χρηματοδότησης για τα απογευματινά ιατρεία, χειρουργεία, θα μπορούσαν να γίνουν προσλήψεις προσωπικού, να βελτιωθούν οι υποδομές, να ανοίξουν κλειστές χειρουργικές αίθουσες στα νοσοκομεία ώστε να βελτιωθεί η τεράστια αναμονή για χειρουργεία.

Η υγεία γίνεται προνόμιο όλο και λιγότερων, όχι μόνο γιατί οι ασθενείς αναγκάζονται να προσφύγουν στον ιδιωτικό τομέα, αλλά επειδή χρειάζεται να πληρώσουν ακόμη και για την πρόσβασή τους στο Δημόσιο Σύστημα.
Ανάμεσα στις αρχές του Εθνικού Συστήματος Υγείας ήταν η πλήρης και αποκλειστική απασχόληση των ιατρών του.

Όμως με την περιστολή των δημόσιων δαπανών, καθώς και την μείωση του ρόλου του κράτους στην υγειονομική προστασία του πληθυσμού, θεσπίστηκε διάταξη που δίνει την «κατ’ εξαίρεση» δυνατότητά στους ιατρούς των δημόσιων νοσοκομείων να ασκούν ιδιωτικό έργο, δηλαδή να διατηρούν ιατρείο ή να απασχολούνται σε ιδιωτικές κλινικές. Εν ολίγοις, η κυβέρνηση προτρέπει τους ιατρούς, για τη συμπλήρωση του εισοδήματός τους σε παράλληλή διατήρηση ιδιωτικού ιατρείου, αντί για αξιοπρεπείς μισθούς στους λειτουργούς της υγείας.

Η συνεχής υποβάθμιση της Δημόσιας Υγείας είναι γεγονός αναμφισβήτητο παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης και των φιλικών της ΜΜΕ να πείσουν για το αντίθετο, επιρρίπτοντας όλη την ευθύνη για τις ανεπάρκειες σε γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό.

Βιώνουμε την χειρότερη κατάσταση της Δημόσιας Υγείας τα τελευταία χρόνια.
Τα όποια μέτρα υπόσχεται η κυβέρνηση δεν έχουν καμία θετική συνέπεια για τους ανθρώπους, που έχουν ανάγκη περίθαλψης, αφού δεν θίγεται η βασική αιτία, που αναγκάζει πολλούς ασφαλισμένους να στρέφονται στα ιδιωτικά νοσοκομεία, που είναι η διάλυση των δημοσίων νοσοκομείων και συνεπώς η αναγκαιότητα για αναβάθμιση της δημόσιας υγείας, ώστε να καλύπτονται οι ανάγκες των πολιτών.

Η υγεία του λαού είναι το σημαντικότερο αγαθό και η ενίσχυση της Δημόσιας Υγείας αποτελεί κοινωνική αναγκαιότητα. Δεν είναι εμπορεύσιμο προϊόν, που μπορεί να το απολαμβάνει μόνο όποιος έχει να πληρώσει.

Η ενίσχυση της Δημόσιας Υγείας απαιτεί χρηματοδότηση, υποδομές και προσωπικό το οποίο πρέπει να είναι αρκετό για να καλύψει τις ανάγκες και φυσικά ικανοποιητικά αμειβόμενο με μόνιμη σχέση εργασίας. Η κυβέρνηση πράττει το ακριβώς αντίθετο.
Δεν προχωράει σε προσλήψεις μόνιμου προσωπικού γιατρών και νοσηλευτών (οι προσλήψεις που έχει ανακοινώσει δεν καλύπτουν ούτε τις συνταξιοδοτήσεις).

Διεκδικούμε:
• Αναβάθμιση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας ως ζήτημα ζωτικής σημασίας για την κοινωνία.
• Άμεση ενίσχυση του ΕΣΥ, με μόνιμο και ικανοποιητικά αμειβόμενο προσωπικό.
• Αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για το Δημόσιο Σύστημα Υγείας
• Υποδομές, που μπορούν να καλύψουν τις λαϊκές ανάγκες. Είναι απαράδεκτο να νοσηλεύονται ασθενείς σε ράντζα.
• Επαρκή τεχνολογικό εξοπλισμό των νοσοκομείων και των κέντρων υγείας

Η ανάπτυξη παλλαϊκού αγώνα για την υπεράσπιση της δημόσιας υγείας είναι αδήριτη ανάγκη όχι μόνο των εργαζομένων στο χώρο της υγείας αλλά όλης της κοινωνίας.