Η τελευταία θα έρθει, επιδημιολογικώς, είτε με την παραγωγή εμβολίου- που θ' αργήσει..- είτε με τον καθορισμό αποτελεσματικής ιατρικής αντιμετώπισης του ιού, ειδικά για όσους ανήκουν στις λεγόμενες "ευπαθείς ομάδες".

Τότε μόνο ο "νέος κορωνοϊός" θα χάσει την "τρομοκρατική" του διάσταση και θ' αποτελεί "φυσιολογική συνθήκη". Φυσικά, θα συνεχίσει να προκαλεί σοβαρά προβλήματα υγείας και, δυστυχώς, θανάτους αλλά θα έχει τεθεί σ' άλλο πλαίσιο, όπως μια σειρά από άλλες επιδημίες. 

Η ουσιαστική, όμως, "Ανάσταση" θα πάρει πολύ περισσότερο χρόνο καθώς δεν είναι απλό να "επανέλθει" ένα κοινωνικό σύνολο στην "κανονικότητα", μετά από ένα τέτοιο "σοκ"..

Το Ελληνικό "ρίσκο"

Είναι γεγονός πως καταφέραμε να μην επιτρέψουμε στον ιό να εξαπλωθεί "δυναμικά". Τα περιοριστικά μέτρα, σε συνδυασμό με μια σειρά από ευνοϊκές συγκυρίες αλλά και αντικειμενικές συνθήκες, μας έδωσαν τη δυνατότητα να μην θρηνήσουμε πολλά θύματα, όπως άλλες χώρες, ενώ και οι Έλληνες- σε γενικές γραμμές- φάνηκε πως αντιλήφθηκαν το μέγεθος της επικινδυνότητας που "έκρυβε"- και "κρύβει" ακόμα- η "συμπεριφορά" του συγκεκριμένου ιού.

"Αστοχίες" υπήρξαν και θα υπάρξουν, όπως και κυνική εκμετάλλευση της κρίσης. Θα ήταν παράξενο πραγματικά εάν δεν υπήρχαν τέτοια φαινόμενα. Ωστόσο, το αποτέλεσμα θα μετρήσει, κυρίως.

Παράλληλα, βέβαια, ελλοχεύει ο κίνδυνος να έχουμε μεγαλύτερη διασπορά του ιού το ερχόμενο Φθινόπωρο ή το Χειμώνα, επάνω σ' έναν πληθυσμό που δεν θα έχει αποκτήσει "ανοσία". Πολλές περιοχές στην Ελλάδα είναι, επί της ουσίας, "ανέγγιχτες" ακόμα από την πανδημία. Εκεί θα χρειαστεί μεγάλη προσοχή, ιδιαίτερα αν δεν έχει ήδη βρεθεί τρόπος ιατρικής αντιμετώπισης του ιού και μείωσης του ποσοστού θνησιμότητας που ο τελευταίος προκαλεί. 

Σε κάθε περίπτωση, είναι πιθανό να χρειαστούν και πάλι εξειδικευμένα μέτρα "καραντίνας", αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα θυμίζουν τα υφιστάμενα. Η οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα δεν είναι.."βρύσες" για ν' ανοιγοκλείνουν κατά το δοκούν.

Η "χαλάρωση" και το modus operandi άλλων χωρών

Όπως έγινε ήδη γνωστό, η Κυβέρνηση μεθοδεύει, με σχετική προσοχή, την "χαλάρωση" των μέτρων περιορισμού. Η διαδικασία αναμένεται να ολοκληρωθεί μέσα σε 2 μήνες από την ημέρα που θα γίνει η αρχή. Δηλαδή, από τις αρχές Μαΐου του 2020, στις 4 ή τις 11 του συγκεκριμένου μήνα. Βέβαια, δεν θ' "αποφύγουμε" και τα πολλά "αφηγήματα" που, αναπόφευκτα θα εμφανιστούν στο δημόσιο διάλογο. Πολλά απ' αυτά θα "στηλιτεύουν" χώρες όπως η Σουηδία και η Ρωσία, οι οποίες δεν προχώρησαν σ' "επίσημα" μέτρα περιορισμού της οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας, αρκούμενες σε "αυστηρές συστάσεις". Η άποψη πως οι ηγεσίες των χωρών αυτών, όπως και άλλων, δεν "ενδιαφέρονται" για τον αριθμό των θυμάτων αλλά μόνο για την λιγότερη δυνατή οικονομική ζημία, είναι εμφανώς απλοϊκές και αφελείς.

Στην πραγματικότητα, κάθε χώρα ακολουθεί τα "πρωτόκολλα" του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, αλλά με διαφορετική "φιλοσοφία", ανάλογη με τις δυνατότητες του εκάστοτε Εθνικού Συστήματος Υγείας αλλά και την εκάστοτε "κουλτούρα", αν θέλετε. Οπωσδήποτε, οι περισσότερες χώρες ακολούθησαν τη λογική του μερικού ή ολικού "lockdown", αλλά κάποιες εξ αυτών δεν ήταν δυνατό να το εφαρμόσουν "αυτόματα"- όπως εμείς-, για καθαρά αντικειμενικούς λόγους. Στις Η.Π.Α., για παράδειγμα, η κεντρική Κυβέρνηση και ο Πρόεδρος, δεν έχουν τέτοιου είδους συνταγματική δυνατότητα. Η Ελβετία, επίσης, έχει πάρα πολλούς εργαζομένους που, καθημερινά, περνάνε τα σύνορα της κι εργάζονται σε νευραλγικούς τομείς της Ελβετικής οικονομίας. Άρα, για να πάρει αυστηρά μέτρα, έπρεπε, πρώτα, να έρθει σε συνεννόηση με χώρες όπως η Γαλλία, η Ιταλία και η Γερμανία. Δεν είναι καθόλου εύκολο να "κλείνεις" τα πάντα και να σταματάς την όποια σύνδεσή σου με άλλες χώρες σε μια, εν πολλοίς, "ομογενοποιημένη" οικονομία, που εδώ στην Ευρώπη μάλιστα έχει κατοχυρωθεί ως τέτοια με τη Συνθήκη του Σένγκεν. 

Κατά συνέπεια, δεν πρέπει να είμαστε βιαστικοί στην εξαγωγή συμπερασμάτων, ούτε να καταφεύγουμε σε υπεραπλουστευτικές λογικές, σωβινιστικού τύπου. Θα έχετε πληροφορηθεί, φαντάζομαι, πως ήδη μερικές χώρες προσπαθούν να προωθήσουν μια "πολεμική" κατά της Κίνας, η οποία, κατά κάποιους, "δημιούργησε" τον ιό για να επιφέρει "χτύπημα" στις Δυτικές Οικονομίες. Πράγμα που θα ήταν, τουλάχιστον, ηλίθιο από την πλευρά των Κινέζων, καθώς όχι μόνο έχουν κάνει τεράστιες επενδύσεις σε Δυτικές χώρες αλλά, επίσης, "ελέγχουν" σημαντικό ποσοστό της οικονομικής δραστηριότητας που λαμβάνει χώρα στη Δύση. 

Από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να επισημανθεί πως για ηγεσίες, όπως η Ρωσική, δεν υφίσταται θέμα "πολιτικού κόστους" και "λογοδοσίας", με οιοδήποτε τρόπο κι αν επέλεγαν ν' αντιμετωπίσουν την πανδημία. Άρα, δεν θα πρέπει να συγκρίνονται με τις Δυτικές, αστικές Δημοκρατίες, οι οποίες, ακόμα κι αν έχουν "καταφέρει" σ' ένα ποσοστό να διαμορφώνουν και να κατασκευάζουν "κοινωνικές συναινέσεις" μέσω πολλών "εργαλείων", παραμένουν ευάλωτες σε περιόδους κρίσεων. Ευτυχώς, δηλαδή, γιατί το ν' απεμπολήσουμε τα δικαιώματά μας προκειμένου να "σώσουμε", δήθεν, τη ζωή μας, είναι ανορθολογικό και επικίνδυνο. 

Καλή Ανάσταση και καλό σας Πάσχα!