Αφού "χάσαμε" τους εορτασμούς και τις εκδηλώσεις της Μεγάλης Εβδομάδας και του Πάσχα, λόγω κορωνοϊού ή μάλλον, για να είμαστε πιο ακριβείς, λόγω των μέτρων που υιοθετήθηκαν για να μην έχουμε διασπορά της πανδημίας στην ημεδαπή, επόμενο είναι πως θα "χαθούν" κι άλλοι εορτασμοί.

Η εορτή του Αγίου Γεωργίου (23 Απριλίου 2020), όπου εορτάζουν περίπου οι μισοί Έλληνες, η Πρωτομαγιά- είτε αργία είτε..απεργία- και η σημερινή μέρα, η 21η Απριλίου 2020, μέρα που "θυμίζει" την επιβολή της στρατιωτικής "Χούντας των Συνταγματαρχών", πριν από ακριβώς 53 χρόνια.

Κάποιοι, μάλιστα, κατά τα προηγούμενα χρόνια, συνήθιζαν να πραγματοποιούν εκδηλώσεις όπου η συγκεκριμένη επέτειος "εορταζόταν" ως κάποιου είδους "εθνική", καθώς είναι δεδομένο πως υπάρχουν ακόμα "νοσταλγοί" της δικτατορίας ανάμεσά μας..Ακόμα και στην Κυβέρνησή μας..

Φέτος, η συγκυρία είναι τέτοια που δεν μπορούμε παρά να σημειώσουμε πως, μέσα σ' ένα εντελώς άλλο πλαίσιο αναφοράς και νοήματος, τα "εξωτερικά" στοιχεία που χαρακτηρίζουν την παρούσα κατάσταση, φέρνουν, εν μέρει, στη συλλογική μνήμη ανελεύθερες και απολυταρχικές συνθήκες που προσιδιάζουν σ' αυτές του τότε.

Φυσικά, καμία σχέση δεν υπάρχει μεταξύ των γεγονότων εκείνης της εποχής και του σήμερα, σε πολλά επίπεδα. Ωστόσο, κατάλοιπα υφίστανται και δεν είναι διόλου αμελητέα.

"Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών"

Ένα από τα βασικά συνθήματα της Απριλιανής Δικτατορίας αφορούσε την ταύτιση Έθνους-Κράτους και Θρησκείας, με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο. Αυτή η προπαγανδιστική  στρέβλωση, χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα από διάφορους "κύκλους", προκειμένου να εκμεταλλευτούν το όποιο θρησκευτικό "συναίσθημα" των Ελλήνων πολιτών. Το φαινόμενο εκφράστηκε ακόμα και μέσα στην παρούσα κρίση, με τη γνωστή "διελκυστίνδα" περί "κλειστών και ανοικτών" Ιερών Ναών.

Χούντα και "λαϊκιστική" προπαγάνδα

Oυσιαστικά, όσον αφορά την προπαγάνδα της Χούντας, δεν αποτελεί "έκπληξη" το γεγονός πως η ίδια χρησιμοποίησε γνωστά "κλισέ" του δικού της ιστορικού παρελθόντος για να εδραιωθεί στη συνείδηση των Ελλήνων. Αυτό συνέβη και μετά την Χούντα, βεβαίως, καθώς ακόμα και στις Βουλευτικές Εκλογές του 2019, υπήρξε χρήση συνθηματολογίας από την πλευρά των κομμάτων του συντηρητικού χώρου όπου μπορεί κανείς να διαπιστώσει την μετεξέλιξη των πρακτικών αυτών, μέσα στο αστικό, δημοκρατικό πλαίσιο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η όλη ρητορική περί "δημόσιας ασφάλειας". Η ειδοποιός διαφορά είναι πως η Χούντα υπήρξε, κατά βάση, μια μικροαστική, "βλαχομπαρόκ" πραξικοπηματική κίνηση μερικών, εμφανώς, διαταραγμένων προσωπικοτήτων που είχαν την υποστήριξη και των Η.Π.Α., μέσα σ' ένα γεωπολιτικό "κλίμα" που διαφέρει πολύ από το σημερινό. Τα "ίχνη", όμως, υφίστανται ακόμα. Μπορεί να μοιάζουν, πλέον, σχεδόν "εξαφανισμένα", αλλά αυτό δεν αντικατοπτρίζει την αντικειμενική αλήθεια.

Διαφθορά και "σκάνδαλα"

Παρά τις αιτιάσεις προκατειλημμένων ή και ανιστόρητων δημοσιολογούντων περί "ηθικής υπεροχής" του δικτατορικού καθεστώτος έναντι του δημοκρατικού, η αλήθεια είναι πως η Χούντα παρουσίασε φαινόμενα εκτεταμένης διαφθοράς κατά τη διάρκεια της επταετούς της διοίκησης. Τα φαινόμενα αυτά αφορούσαν κατώτερα στελέχη αλλά και ιδιαίτερα προβεβλημένα τέτοια. Γνωστή είναι η υπόθεση του "Τάματος του Γένους", ενός "φαραωνικών" διαστάσεων Ιερού Ναού που το Έθνος είχε κάνει.."τάμα" να χτίσει μετά την απελευθέρωσή του, σύμφωνα με σχετική απόφαση Εθνοσυνέλευσης που είχε διεξαχθεί πριν την εγκαθίδρυση του πρώτου, ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους. Η Χούντα προσπάθησε να εκμεταλλευθεί αυτό το ιστορικό "κατάλοιπο" για ν' αποκομίσει οικονομικό όφελος. Υπήρξε, μάλιστα, και συμβολική "θεμελίωση" του Ιερού Ναού από τον Αντιπρόεδρό της, Στυλιανό Παττακό, όπως και δημιουργία Οργανισμού για τη σχετική συγκέντρωση οικονομικών πόρων. Φυσικά, κανένας Ιερός Ναός δεν ξεκίνησε να χτίζεται, ούτε μάθαμε ποτέ που "πήγαν" τα χρήματα. Πρόσφατα, Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας είχαν την "καλοσύνη" να μας υπενθυμίσουν το "ρεζιλίκι" αυτό, μ' επερώτησή τους που αφορούσε το..αν υπάρχει μέριμνα του Κράτους για να εκπληρωθεί το..."τάμα"!

Αντίστοιχες περιπτώσεις υπήρξαν πολλές υπό το Χουντικό καθεστώς, κυρίως όσον αφορά τα Δημόσια Έργα αλλά και τις σχέσεις με οικονομικούς παράγοντες του εξωτερικού και, κυρίως , της Ελληνικής Ομογένειας των Η.Π.Α. Οπωσδήποτε, το δήθεν "οικονομικό θαύμα" της επταετούς Δικτατορίας βασίστηκε σε διαστρεβλώσεις στοιχείων, ευνοϊκές συγκυρίες που δεν είχαν καμία σχέση με την αναπτυξιακή πολιτική του καθεστώτος και αθρόα οικονομική ενίσχυσή του από συγκεκριμένους παράγοντες για πολιτικούς λόγους.

Η κατάρρευση του "θαύματος" μετά το 1970, οδήγησε- και αυτή- στο τέλος μιας επταετούς περιόδου διαφθοράς, βασανιστηρίων, δολοφονιών, καταστολής των συνταγματικών ελευθεριών και πολιτισμικής καθυστέρησης. Ήτοι, μια επταετία κατά την οποία είχαμε μπει στον.."γύψο"! Η αφαίρεση του τελευταίου έμελλε να είναι μια αργή και επώδυνη διαδικασία, που συνεχίζεται ακόμη και σήμερα..