Αποψεις

"Ελλάδα 2.0": Πόσο ρεαλιστικό είναι το σχέδιο ανάκαμψης;

O Έλληνας Πρωθυπουργός παρουσίασε, σήμερα, 31η Μαρτίου 2021, το σχέδιο ανάκαμψης και ανθεκτικότητας της Ελληνικής Οικονομίας.

Με "ορίζοντα" πενταετίας, ο κ. Μητσοτάκης, ουσιαστικά ανέφερε τους άξονες επάνω στους οποίους θα κινηθεί κατά το επόμενο διάστημα η κυβερνητική πολιτική, προκειμένου ν' αποφύγει τις  μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες της πανδημίας επάνω στο οικονομικό corpus της χώρας.

Η παρουσίαση ήταν επαρκέστατη, σαφής και δεν "κούρασε"¨, καθώς ήταν καλά προετοιμασμένη. Το ίδιο το σχέδιο, ωστόσο, δημιουργεί, αναπόφευκτα, πολλά ερωτηματικά ενώ, σε συγκεκριμένα σημεία, καθίσταται γενικόλογο, "ευχολογικό" και έμπλεο "πολιτικής ορθότητας". 

Καταρχάς, ένας τομέας όπου, ακόμα και τώρα, η Κυβέρνηση παίρνει καλό "βαθμό", είναι ο "ψηφιακός μετασχηματισμός". Έστω και υπό καθεστώς πανδημίας- και άρα αναγκαστικά- έγιναν κάποια βήματα προς τον ψηφιακό εκσυγχρονισμό του δημοσίου τομέα, προφανώς λόγω και των ικανοτήτων του αρμόδιου Υπουργού. Αλλά, πιστεύουμε πως θα πρέπει να γίνουν πολλά περισσότερα και με σαφώς μεγαλύτερη διαφάνεια. Δεν είναι, για παράδειγμα, λογικό να πρέπει ο Έλληνας πολίτης να δηλώνει αριθμό τραπεζικού διαδικτυακού λογαριασμού (e-banking) για να μπορεί να "βγάλει" μια εξουσιοδότηση σε άλλο φυσικό πρόσωπο- διαδικτυακά, πάντα. Κατανοούμε, φυσικά, πως η πρόοδος θα είναι ταχύτερη, υπό περισσότερο "κανονικές" συνθήκες. Το ελπίζουμε, δηλαδή..

Περιβάλλον και ΑΠΕ

Όπως όλες, σχεδόν, οι Ελληνικές Κυβερνήσεις, η σημερινή εστιάζει σε συγκεκριμένες δραστηριότητες, προκειμένου ν' αντλήσει κεφάλαια και επενδύσεις. Αυτό δεν είναι, απαραιτήτως, αρνητικό ή δυσοίωνο, αρκεί το κράτος να "παίξει" σωστά το ρόλο του ρυθμιστή της αγοράς και, ταυτόχρονα, του ελεγκτή της νομιμότητας. Ειδικά, η λεγόμενη "Πράσινη Ανάπτυξη"- που για να μην ξεχνιόμαστε, ως ορολογία, εισήχθη εμφατικά στην πολιτική ζωή της Ελλάδας από το ΠΑ.ΣΟ.Κ και τον Γιώργο Παπανδρέου- οφείλει να χαρακτηρίζεται από "ισορροπία" και πολύπλευρη αξιοποίηση των δυνατοτήτων της Ελλάδας. Κοινώς, δεν μπορεί να είναι "μονομερής". Η πρόσφατη αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου, που οδήγησε σε σωρεία αιτήσεων για εγκατάσταση αιολικών πάρκων, δεν ήταν, ασφαλώς, ορθολογική. Ο χωροταξικός σχεδιασμός προηγείται, δεν έπεται. Εκτός αν θέλουμε να δημιουργήσουμε μια νέα γενιά "αυθαιρέτων" που θα οφείλονται στις Α.Π.Ε...

Απουσία κρατικών εγγυήσεων

Μπορεί ο κ. Μητσοτάκης να θέλει να "υποβαθμίσει"- με την καλή έννοια- ή να "εξορθολογίσει", σύμφωνα με τη δική του οπτική, το ρόλο της κρατικής οντότητας στο πλαίσιο της εγχώριας οικονομικής δραστηριότητας, αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι ρεαλιστικό, στην παρούσα συγκυρία. Μετά από δεκαετή και πλέον ύφεση, η Ελληνική Οικονομία είναι σίγουρο πως δεν μπορεί ν' αντιμετωπίσει το πρόβλημα, για παράδειγμα, της ανεργίας ενός 30% του ενεργού πληθυσμού (η πρόβλεψη αφορά το τέλος του 2021) με κύριο "εργαλείο" τις ιδιωτικές επενδύσεις- που ως μέγεθος είναι μη μετρήσιμες και άνισα κατανεμημένες. Η εφαρμογή κάποιου είδους "κρατικού κορπορατισμού" είναι βασική προϋπόθεση για την όποια ανάκαμψη. Οι Σ.Δ.Ι.Τ δεν είναι "πανάκεια", ούτε "σωτηρία". Είναι, απλά, μια καλή ευκαιρία για το κράτος να συνεργαστεί με τον ιδιωτικό τομέα, προς όφελος και των δυο. Μέχρι τώρα, όμως, έχουμε δει στη χώρα μας και περιπτώσεις όπου οι συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτών ωφέλησαν και ωφελούν, συντριπτικά, τους δεύτερους, χωρίς να εξασφαλίζεται, παράλληλα, μια σταθερότητα στον τομέα της απασχόλησης. Αυτό είναι ένα γεγονός που αποτελεί "στρέβλωση".

Η "απορρύθμιση" σε απόλυτα.."ρυθμιζόμενο" πεδίο

Δεν περιμέναμε και ούτε είναι δυνατόν να γίνει μια αναλυτική παρουσίαση συγκεκριμένων μέτρων, πρωτοβουλιών και ρυθμίσεων τις οποίες θα υιοθετήσει μια Κυβέρνηση για να "βγάλει" την Οικονομία από, άλλο ένα, τέλμα. Ωστόσο, θα ήταν χρήσιμο να ειπωθούν και κάποια στοιχεία που θ' αφορούσαν τον γενικότερο εκσυγχρονισμό του δημοσίου τομέα, όπως θα ήταν επόμενο να περιγραφεί και πόση θα είναι η μείωση του λειτουργικού κόστους για τον τομέα αυτό λόγω "ψηφιακού μετασχηματισμού". Αλλά, προεκλογική περίοδο διανύουμε, ποιος θα "τολμούσε" ν' αναφερθεί σε π.χ. περικοπές θέσεων εργασίας στο δημόσιο. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η "φιλοσοφία" που προκύπτει από το ίδιο το πρόγραμμα κινείται, θεωρητικά πάντα, στο πεδίο του "μη κρατισμού", με ότι αυτό συνεπάγεται. Εδώ, βέβαια, έχουμε και μια λογική αντίφαση, διότι δεν νοείται "φυσιολογική" κρατική οντότητα όπου η μεν Οικονομία θα βαίνει προς "απορρύθμιση"- γιατί αυτό περιέγραψε ο Έλληνας Πρωθυπουργός-, ενώ η διοίκηση θα είναι ολοένα και περισσότερο συγκεντρωτική και ελεγχόμενη. 

Τελικά, πόσο "μακριά" μπορεί να οδηγήσει την χώρα ο συγκεντρωτισμός που αποτελεί βασική προϋπόθεση επιβίωσης του "επιτελικού κράτους"..; Δεν μπορούμε να το προβλέψουμε, φυσικά. Όλα θα κριθούν εκ του αποτελέσματος.  Ωστόσο, μπορούμε να τονίσουμε πως οι χώρες εκείνες με τις οποίες, αδιαλείπτως, "συγκρινόμαστε" και θεωρούμε ως "εκσυγχρονισμένες", έχουν, εδώ και καιρό, υιοθετήσει, με διαφοροποιήσεις κατά περίπτωση, έναν ομοσπονδιακό τρόπο οργάνωσης της κρατικής λειτουργίας. Ουσιαστικά, λοιπόν, όσο "ελπιδοφόρο" κι αν είναι ένα σχέδιο ανάκαμψης, δύναται να υπονομευθεί από την ίδια την "αρχιτεκτονική" του συστήματος εκείνου που καλείται να το υλοποιήσει. 

 

Σχόλια

Το Arcadia938.gr σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά διατηρεί το δικαίωμα μη δημοσίευσης υβριστικών, συκοφαντικών, ρατσιστικών σχολίων και διαφημίσεων, καθώς αντιβαίνουν στις διατάξεις την κείμενης νομοθεσίας. Τα σχόλια απηχούν αποκλειστικά προσωπικές απόψεις αναγνωστών.