Δυστυχώς, ειδικά το τελευταίο εξάμηνο, έχει παρατηρηθεί μια, αρκετά επιτυχημένη, "μονομερής" αντίληψη από την πλευρά ορισμένων Μ.Μ.Ε., που, υπό τη "σκέπη" της "δεοντολογίας", κρίνουν πως κάποιες "ειδήσεις" δεν είναι άξιες λόγου και αναφοράς..

Για την "ανάλυση" των ειδήσεων, δεν θ' αναφερθούμε διότι είναι "είδος υπό εξαφάνιση" στην Ελλάδα, αν μιλάμε για, όσο το δυνατόν, αντικειμενικότερη τέτοια. Κι ενώ είναι βασικός ρόλος του δημοσιογράφου ν' "αναλύει", να "επεξηγεί" και να "φωτίζει" τις ειδήσεις, πολλοί έχουν εγκαταλείψει την προσπάθεια..

Μέσα σ' αυτό τον, κατάλληλα συγκεκαλυμμένο, "ειδησεογραφικό πολτό", ξεχώρισαν, οπωσδήποτε , τα social media και τα τοπικής εμβελείας -που λέμε- ΜΜΕ. Αυτό συνέβη και συμβαίνει για πολλούς λόγους, εδώ θ' αναφέρουμε από έναν για κάθε περίπτωση.

Social Media

Αναφερόμαστε στην, λεγόμενη, ορθή χρήση τους και όχι την "στρεβλή". Κοινώς, όταν τα μέσα αυτά καταγράφουν, οπτικοακουστικά συνήθως, την "ωμή" αλήθεια, είναι ότι καλύτερο για μια αστική, δυτικότροπη Δημοκρατία. Από εκεί και πέρα, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή η χρήση και η κατανάλωσή τους, αλλά, τουλάχιστον, σ' αυτά, υπάρχει η σοβαρή πιθανότητα να μεταδοθεί μια είδηση χωρίς να έχει πρώτα περάσει μέσα από.."παραμορφωτικούς φακούς".

Τοπικά ΜΜΕ

Εδώ, τα πράγματα είναι πολύ απλούστερα. Τα τοπικά ΜΜΕ βρίσκονται πολύ πιο κοντά στους "πραγματικούς" πολίτες απ' ότι τα "εθνικής εμβελείας". Τα τελευταία αυτά, για μια σειρά λόγων, έχουν "αναγκαστεί" να καλύψουν γεγονότα μ' έναν τρόπο που φανερώνει "ένδεια", από πολλές απόψεις. Επίσης, έχουν καταλήξει να χρησιμοποιούν κατά κόρον το λεγόμενο "editorialising" - δηλαδή, τη σαφή ή έμμεση έκφραση προσωπικών απόψεων στην κάλυψη γεγονότων. Όχι, φυσικά, πως δεν απαντάται αυτό και στα τοπικά ΜΜΕ. Απλά, είναι περιορισμένο και, όταν χρησιμοποιείται, αποδεικνύεται, συχνότατα, θεμιτή πρακτική λόγω της σαφούς καλύτερης αντίληψης που έχουν τοπικά ΜΜΕ για ζητήματα που αφορούν τις τοπικές κοινωνίες.

Τελικά, οδηγούμαστε, με βήμα ταχύ ελέω τεχνολογίας, στην "εποχή" της απόλυτα εξατομικευμένης πληροφόρησης και της, δημοσιογραφικής, ανάλυσης του γίγνεσθαι, καθώς το ίδιο το "γεγονός"- "προϊόν",  θα είναι ταχύτατα "οικείο" στους πολλούς με αποτέλεσμα η "αγορά της ενημέρωσης"  ν' αναζητήσει άλλους τρόπους για να διακρίνει την ήρα από το στάρι..

Φυσικά, αναφερόμαστε σε, λίγο ή πολύ, "ελεύθερες αγορές" και όχι σε "κρατικοδίαιτες"..