Όσον αφορά την Τουρκία δε, σίγουρα η παρουσία της ήταν επιτυχημένη. Μπορεί τα περισσότερα ΜΜΕ της ημεδαπής να προσπαθούν να υποβαθμίσουν τα γεγονότα, αλλά αν ρίξει κανένας μια ματιά στα διεθνή ΜΜΕ, είναι σαφές πως η γείτονα χώρα πέτυχε, σχεδόν, όλους τους στόχους που είχε θέσει, ενόψει της Συνόδου.

Μπορεί οι τακτικισμοί του κ. Ερντογάν να είναι, συχνά, "πολιτικώς μη ορθοί", μπορεί ο ίδιος να συμπεριφέρεται σαν ένας "νευρόσπαστος", ασιατικού τύπου, μονάρχης, αλλά το αποτέλεσμα, δυστυχώς για εμάς, τον δικαιώνει απόλυτα.

Ούτε λίγο, ούτε πολύ, λαμβάνοντας υπόψη μόνο όσα έγιναν επισήμως γνωστά, η Τουρκία επέβαλε σε Σκανδιναβικές Δημοκρατίες τέτοιους όρους που ούτε η....Ναζιστική Γερμανία δεν είχε καταφέρει να επιβάλει! Αναφερόμαστε, προφανώς, στις νομοθετικές αλλαγές που δεσμεύτηκαν πως θα πραγματοποιήσουν οι Φινλανδοί και οι Σουηδοί, προκειμένου να μην αντιμετωπίσουν ένα Τουρκικό "βέτο", κατά τη διαδικασία ένταξής τους στο ΝΑΤΟ.

Ωστόσο, η μεγάλη- κι απολύτως αναμενόμενη...- "ψυχρολουσία" για την Ελλάδα, ήταν η στάση των Η.Π.Α. ("Στράφι" πήγε και η ομιλία του Πρωθυπουργού στο Κογκρέσο...) Όχι μόνο έδωσαν επίσημα, μέσω του Προέδρου τους, στήριξη στην αναβάθμιση των αεροπορικών δυνάμεων της Τουρκίας, αλλά, νωρίτερα σήμερα, λίγο μετά την, ουσιαστική, ολοκλήρωση της Συνόδου, έστειλαν "πακέτο" στους Τούρκους πρόσωπο του οποίου την έκδοση ζητούσαν οι τελευταίοι εδώ και καιρό. Παράλληλα, η Τουρκία ετοιμάζεται να ζητήσει την έκδοση 33 Τούρκων και Κούρδων αντικαθεστωτικών από τη Φινλανδία και τη Σουηδία. Με την αρωγή, βεβαίως, και των Γερμανών, οι οποίοι, άλλωστε, ποτέ δεν "έκρυψαν" τα φιλοτουρκικά τους..."αισθήματα"...

Η Ελλάδα πήγε στη Μαδρίτη αναμένοντας, υποτίθεται, μια "επίθεση" από την πλευρά της Τουρκίας, σχετικά με το καθεστώς κυριαρχίας σε νησιά του Αιγαίου αλλά κι επί άλλων, διμερών, θεμάτων. Τελικά, ο Πρόεδρος της Τουρκίας χρησιμοποίησε, για πολλοστή φορά, την τακτική της "μπλόφας", περιμένοντας τη λήξη της Συνόδου για να "επιτεθεί" στην Ελληνική Κυβέρνηση, χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα της Ελληνικής πλευράς ν' απαντήσει με στοιχεία, στο πλαίσιο μιας Συνόδου υψηλού βεληνεκούς, όπως αυτή του ΝΑΤΟ.

Κοινώς, ο κ. Ερντογάν πιστεύει πως έχει βρει "πελάτη" τον κ. Μητσοτάκη...

Αν αυτό δεν ισχύει, τότε μόνο μια πιθανή εξήγηση υφίσταται: Τα πάντα γίνονται, κατόπιν "υπόγειας" ή "κρυφής", αν προτιμάτε, συμφωνίας, μεταξύ των 2 ηγετών, που "βολεύονται" αμφότεροι από ένα καθεστώς "ήπιας ανασφάλειας" στο χώρο του Αιγαίου. Όχι μόνο λόγω των εκλογών που έχουν και οι δυο μπροστά τους, αλλά και ως μόνιμη "αιτιολογία" περαιτέρω αγοράς όπλων από τις Η.Π.Α- και όχι μόνο....

Κι ερχόμαστε στο...."αφεντικό": Τις Η.Π.Α. 

Ορισμένως, αυτό που ενδιαφέρει την μεγάλη Αμερικανική Συμπολιτεία είναι, αφενός, η "εξυπηρέτησή" της, στρατιωτικώς, από την Τουρκία, σε γεωγραφικά σημεία απ' όπου, για διάφορους λόγους, οι Αμερικανοί έχουν, ουσιαστικά, αποσυρθεί, και αφετέρου το λεγόμενο γεωπολιτικό "checking" απέναντι σε Ρωσία και, κυρίως, Κίνα. Μόνο που η Τουρκία, φυσικά, δεν είναι...."προβλέψιμη" σύμμαχος και, ενίοτε, ζητάει ανταλλάγματα για την "βρόμικη δουλειά" που καλείται να διεκπεραιώσει. 

Σε αντίθεση με τη χώρα μας, η οποία αδυνατεί, ιδίως όποτε βρίσκεται υπό τη διακυβέρνηση "συντηρητικών" δυνάμεων, να "ελιχθεί" επαρκώς, σε σχέση με τις Τουρκικές κινήσεις στη γεωπολιτική "σκακιέρα". Αντικειμενικώς, η Τουρκία "στριμώχθηκε", με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, από συγκεκριμένους Έλληνες πολιτικούς, ουδείς δε εξ αυτών δεν ανήκε-ούτε ανήκει...- στο σημερινό κυβερνών κόμμα.

Πέρα απ' αυτό, η υπόθεση με την εμπορική ονομασία "TurkAegean", όσο κι αν δεν σηματοδοτεί κάποια "τετελεσμένη" οικονομική "νίκη" της γείτονος, καταδεικνύει μια ορισμένη νοοτροπία εκ μέρους των Ελληνικών Αρχών, οι οποίες φαίνεται πως έχουν "συμβιβαστεί" με την ιδέα μιας διαπραγμάτευσης, η οποία, όμως, θα έχει ιδιαίτερα δυσμενή αφετηρία για τα Ελληνικά "χρώματα".

Επί του παρόντος, λοιπόν, η Ελλάδα είναι, τω όντι, ένας "κομπάρσος", αλλά, οπωσδήποτε, ένας "πρόθυμος και νομοταγής" τέτοιος....