Ο κ. Γιαννακούρας ανέφερε σε δημοσίευσή του: 

"Η ηθική και η ακεραιότητα μου τα εννέα χρόνια που υπηρέτησα τους Αρκάδες από την τιμητική θέση του Αντιπεριφερειάρχη Αρκαδίας δεν αμφισβητήθηκε και δεν αμαυρώθηκε από κανέναν, γιατί δεν έδωσα ποτέ δικαίωμα για κάτι τέτοιο.

Αυτά, μαζί με το έργο που παρήχθη στην Αρκαδία της οποίας είχα την ευθύνη, αναγνωρίστηκε στις τελευταίες εκλογές και οι συμπατριώτες μου μου έδωσαν 13 χιλιάδες ψήφους (αριθμό ρεκόρ).

Έτσι γίνεται εύκολα κατανοητό πως δεν θα μπορούσα να μην προασπίσω την ακεραιότητά μου στη λήξη της θητείας μου.

Έχω λοιπόν, με αφορμή σχόλια, που ακούστηκαν και από Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που σχολιάζουν, χωρίς να γνωρίζουν πάντα όλες τις πτυχές ενός θέματος και ανέφεραν πως πήρα από το γραφείο που είχα στην ΠΕ Αρκαδίας αντικείμενα που ανήκαν στην Περιφέρεια, να ενημερώσω κυρίως τους συμπατριώτες μου Αρκάδες, που πάντα σέβομαι και τιμώ και θέλω να είμαι διάφανος και ειλικρινής απέναντί τους, όπως έκανα πάντα, τα εξής:

Αρχικά δεν δέχομαι σπίλωση από κανέναν χωρίς να έχει συγκεκριμένα στοιχεία που να αποδεικνύουν αυτά που ισχυρίζεται.

Το γραφείο του Αντιπεριφερειάρχη της ΠΕ Αρκαδίας, ως καινούριου θεσμού, οργανώθηκε εξαρχής από εμένα, επιπλώθηκε με χρήματα της Περιφέρειας και όλα τα αντικείμενα, αναμνηστικά, πλακέτες και βιβλία που υπήρχαν στην βιβλιοθήκη, ήταν δώρα φορέων, συλλόγων, φίλων ή προσωπικά μου αντικείμενα τα οποία όφειλα να τα πάρω, αποχωρώντας από την θέση που είχα, τιμώντας αυτούς που μου τα πρόσφεραν και τα οποία, μιας και έφεραν αφιερώσεις στο όνομά μου, δεν θα είχαν καμία αξία για τους επόμενους ενοίκους του γραφείου.

Αυτά προς αποκατάσταση της αλήθειας και καλό θα είναι όταν θέλουν να σχολιάσουν κάποιοι θέματα που με αφορούν να επικοινωνούν μαζί μου για να μαθαίνουν και την άλλη άποψη και όχι να δημιουργούν εντυπώσεις, θέλοντας μεταξύ άλλων να παρέχουν υπηρεσία στην νέα Περιφερειακή Αρχή.

Η αντικειμενικότητα και η κριτική βάσει στοιχείων είναι από τα προσόντα που οφείλει να έχει ένας δημοσιογράφος ή ένας σχολιαστής. Διαφορετικά μιλάμε για "κουτσομπολιό", "κουβέντες του καφενείου" και για εμπάθεια."