Το ξεκίνημα της Επανάστασης του 1821 από τη Γορτυνία συνδέεται, εκτός των άλλων, με τον τόπο και τους ανθρώπους.  Με το ανάγλυφο του εδάφους, το πνεύμα ελευθερίας και το ισχυρό δέσιμο των Γορτυνίων με την πέτρα και το πουρνάρι της γορτυνιακής γης.      

Εκδηλώσεις, όπως αυτές στο Παλούμπα, με τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Δημητρίου Πλαπούτα και τα εγκαίνια του Πύργου των Πλαπουταίων, φωτίζουν την ιστορική συμβολή σημαντικών γεγονότων του Αγώνα του Γένους για Εθνική Απελευθέρωση και αναδεικνύουν την ιστορική πορεία και προσφορά  των αγωνιστών της Ελευθερίας (εν προκειμένω των Πλαπουταίων και ιδίως του Δημητρίου Πλαπούτα), κρατούν ζωντανή τη μνήμη τους και ενισχύουν το εθνικό φρόνημα και τη συλλογική αυτογνωσία όλων μας.

Τότε, ο συσχετισμός δυνάμεων ήταν δυσμενής για τους Έλληνες επαναστάτες. Η αντιδραστική  Ιερά Συμμαχία διαφέντευε την Ευρώπη. Η οθωμανική αυτοκρατορία ήταν ισχυρή μεν, αλλά και ο «μεγάλος ασθενής». Η ισορροπία δυνάμεων στην Ευρώπη τη διέσωζε.

Η Ελληνική Επανάσταση αποτέλεσε την αφετηρία για την αποσύνθεση και τη  σταδιακή διάλυσή της (της οθωμανικής αυτοκρατορίας).   

Σήμερα,  η Τουρκία ασκεί επιθετική πολιτική έναντι της χώρας μας και ευρύτερα του Ελληνισμού. Τα πεδία στα οποία αναπτύσσονται οι τουρκικές αξιώσεις είναι γνωστά, Κύπρος, Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειος, Θράκη και άπτονται της εθνικής κυριαρχίας και των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων μας.

Η Τουρκία ασκεί επιθετική πολιτική και έναντι  άλλων χωρών, στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής, και όχι μόνον.  Έχει ανοίξει μέτωπα παντού, επιδιώκοντας τον γεωστρατηγικό, γεωπολιτικό και οικονομικό έλεγχο ευρύτερων περιοχών.   

Σε αυτό το πλαίσιο,  παραμένει  ισχυρός «παίκτης», για γενικότερους και ειδικούς λόγους, οι οποίοι συνδέονται με τα γεωστρατηγικά, τα γεωπολιτικά και τα οικονομικά συμφέροντα των άλλων διεθνών «παικτών» που διαπλέκονται με τις επιδιώξεις της Τουρκίας. Όμως οι διεθνείς συνθήκες και ο εκάστοτε διαμορφούμενος συσχετισμός δυνάμεων μπορεί να την καταστήσουν και πάλι τον «μεγάλο ασθενή».

Η ιστορική μνήμη και το ασταθές και πολεμικό διεθνές περιβάλλον στην ευρύτερη περιοχή, επιβάλλουν, η χώρα μας να παραμείνει πυλώνας σταθερότητας,  με τη διαμόρφωση εθνικής στρατηγικής στο πλαίσιο μιάς ενεργού πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής, σε συμπόρευση με την Κύπρο, με τη συμμετοχή, τη συνεννόηση και τη συμφωνία όλων των πολιτικών δυνάμεων, τη διασφάλιση  της κοινωνικής συνοχής και την ενίσχυση της εθνικής ενότητας του λαού μας, με τη άσκηση πρόσφορων πολιτικών που να  μη διευρύνουν, αλλά να αμβλύνουν τις κοινωνικές και περιφερειακές ανισότητες. 

Συμπερασματικά, εκδηλώσεις, όπως η συγκεκριμένη, αποτελούν ευκαιρία επανασύνδεσης με το νήμα της Ιστορίας και αναστοχασμού για τη θέση και την προοπτική της πατρίδας μας.