-Σήμερα στη χώρα με βάση τις μελέτες που υπάρχουν λείπουν χέρια στον αγροτικό τομέα, την οικοδομή, την εστίαση και τον τουρισμό, αλλά και σε άλλους κλάδους.

Βάσει των μελετών αυτών υπάρχουν

-80.000 κενά στον τουρισμό και την εστίαση το 2023.

-60.000 κενά στην αγροτική παραγωγή.

-200.000 κενά στον κατασκευαστικό κλάδο.

Τη στιγμή που η ΕΛΣΤΑΤ αναφέρει ότι οι άνεργοι συμπολίτες μας είναι 500.000.

-Στην εστίαση απασχολούνται εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι μεταξύ των οποίων κατά κύριο λόγο μικρομεσαίοι επιχειρηματίες.

Ο επιχειρηματίας στην εστίαση δεν έχει ωράριο. Δουλεύει 10, 12 και 15 ώρες και ζητά από το κράτος να βρεθεί ένας τρόπος ώστε να χτίσει μια τέτοια εργασιακή σχέση με τους εργαζόμενους ώστε να μπορέσει και ο ίδιος να ξεκουραστεί.

Οι περισσότεροι πηγαίνουμε στην εστίαση αργίες και βράδια, όταν τελειώσουμε τη δουλειά μας. Αυτό έχει ως συνέπεια ένα υπέρογκο μη μισθολογικό κόστος. Ας είμαστε ειλικρινείς. Καμία Κυβέρνηση έως τώρα δεν ελάφρυνε αυτό το μη μισθολογικό κόστος. Για να μην παρεξηγηθούμε. Δε αναφέρομαι  στον μισθό του εργαζόμενου. Ένας μικρομεσαίος επιχειρηματίας πρέπει έτσι να πληρώσει ένα υπέρογκο μη μισθολογικό κόστος, το διπλάσιο του μεροκάματου που δίνει στον εργαζόμενο.

Αναρωτιέμαι. Αυτό είναι Αριστερο; Δεξιό ή οτιδήποτε άλλο ή αν εν τέλει χρειάζεται απλά κοινή λογική για να μπορέσουμε να το αντιμετωπίσουμε.

Δεν μπορεί να μπει ένα πλαφόν σε αυτό το μη μισθολογικό κόστος;

-Λέτε κ. Υπουργέ ότι οι επιχειρήσεις πρέπει να δηλώσουν τη θέση κάθε εργαζόμενου;

Σε μια καφετέρια,  αν ο σερβιτόρος κάνει ένα τοστ και εκείνη τη στιγμή μπει η Επιθεώρηση Εργασίας θα βάλει πρόστιμο ή όχι;

Δεν είναι McDonalds οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα!

Η μικρή επιχείρηση των 2 και των 3 εργαζόμενων πως θα ανταποκριθεί σε αυτό;

Καταλαβαίνω να υπάρχει η απαίτηση ορισμού θέσεων για να μην υπάρξει  κατάχρηση για τις επιχειρήσεις από έναν αριθμό εργαζόμενων και πάνω, αλλά να μη βάζει εξοντωτικές ποινές η επιθεώρηση εργασίας για έναν σερβιτόρο που κάνει τοστ! Αυτό είναι χτύπημα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και πιστεύω ότι το καταλαβαίνετε. Ας ορίσουμε για τις μικρές επιχειρήσεις ένα ποσοστό εργαζομένων ευρύτερων καθηκόντων, ας πούμε «υπάλληλος καταστήματος».

-Περνάω στο θέμα της ηλεκτρονικής κάρτας εργασίας.

Υπάρχει κανένας ανάμεσα μας που δεν τη θέλει; Πως θα μπορεί ο εργαζόμενος να νιώθει ασφάλεια ότι ο εργοδότης δεν θα κάνει ό,τι θέλει;

Αλλά πρέπει να δοθούν σοβαρά κίνητρα για να επεκταθεί το μέτρο αυτό.

-Πρέπει να σταματήσει η επιβαρυντική και χρονοβόρα διαδικασία αναγγελίας στον Εργάνη της οικειοθελούς αποχώρησης του μισθωτού, με τη συνοδεία εξώδικης δήλωσης του εργοδότη προς τον εργαζόμενο.

Για να διασφαλίσετε τον υπάλληλο φτιάχνετε μια εφαρμογή στο gov.gr στην οποία ο υπάλληλος στέλνει ένα email και έτσι διασφαλίζεται και δεν έχει και κόστος για την επιχείρηση.

-Τι διαφορά έχει, ένας εργαζόμενος να πηγαίνει να δουλέψει σε ένα άλλον επιχειρηματία και όχι υπερωριακά στον βασικό του εργοδότη;

-Έχετε μιλήσει με επιχειρηματίες με 3 – 4 εργαζόμενους; Γνωρίζετε αυτή τη στιγμή ότι ειδικά στον πολύ ανταγωνιστικό κλάδο της εστίασης ένας εργαζόμενος μπορεί πάρα πολύ εύκολα να αφήσει οποιοδήποτε εργοδότη για έναν άλλο που θα του προσφέρει περισσότερα λεφτά!

Δεν καταλαβαίνω γιατί να μην έχουμε κοινή λογική για πράγματα που θα στηρίξουν τον επιχειρηματικό κόσμο, θα στηρίξουν τον εργαζόμενο και θα αυξήσουν το μισθό τους.

Τελειώνω λέγοντας ότι όσο φεύγει η κοινή λογική από τα Κεντροαριστερά και τα Κεντροδεξιά κόμματα τότε θα κερδίζουν τα άκρα και τα ωραία μπράτσα.

Να το θυμάστε αυτό κ. Συνάδελφοι όπως και ότι στην εστίαση απασχολούνται άνθρωποι και όχι μεγάλοι όμιλοι.