Η Ιστορία επαναλαμβανεται: "Ουκρανία" όπως "Νότιο Βιετνάμ"- Υπογράψτε ή μείνετε μόνοι!

Όσοι έχουν διαβάσει ή παρακολουθήσει ιστορικά ντοκουμέντα για την εμπλοκή των Η.Π.Α. στη νοτιανατολική Ασία μεταπολεμικά, αναγνωρίζουν, στην παρούσα συγκυρία, πολλές ομοιότητες, όσον αφορά την εξωτερική πολιτική της "υπερδύναμης".

Θα μιλάγαμε για "ιστορία που επαναλαμβάνεται ως φάρσα" εάν δεν είχαμε τόσους νεκρούς και τόσες καταστροφές- ειδικά στην Ουκρανία-. Γεγονός είναι πως, γι' άλλη μια φορά, οι Η.Π.Α. αποδεικνύουν πως τα όσα "πομπώδη" υποστηρίζουν περί "ηγέτιδας δύναμης του ελεύθερου (sic) κόσμου" και λοιπά, επικοινωνιακά τρυκ, αποτελούν "κενό γράμμα" σε σχέση με τα "στενά", ιδιοτελή συμφέροντά τους, όπως τ' αντιλαμβάνεται η εκάστοτε ηγεσία τους.

Το σχέδιο των 28 σημείων που διαμορφώθηκε από Αμερικανούς και Ρώσους αξιωματούχους και παρουσιάστηκε την προηγούμενη εβδομάδα για την Ουκρανία, συνοδεύτηκε από μια διορία και μια έμμεση απειλή: Υπογράψτε ή μείνετε μόνοι.

Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε την Παρασκευή ότι ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι «θα πρέπει να το αποδεχθεί», υποδηλώνοντας ότι δεν έχει διάθεση για διαπραγμάτευση και ορίζοντας ως τελευταία μέρα διορίας για απάντηση την ερχόμενη Πέμπτη.

Ο επικεφαλής της Ουκρανικής πολιτικής ηγεσίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι παραδέχθηκε ότι η επιλογή είναι δύσκολη, σε ομιλία του προς τον ουκρανικό λαό την Παρασκευή, παρουσιάζοντας το σχέδιο ως μια επιλογή μεταξύ της απώλειας των Ηνωμένων Πολιτειών ως σύμμαχου και της υποταγής στις ρωσικές απαιτήσεις, τις οποίες ικανοποιούν πολλά από τα 28 σημεία.

Εάν το Κίεβο χάσει την αμερικανική υποστήριξη, οι συνέπειες θα είναι βαριές για την προμήθεια όπλων και την πρόσβαση σε πληροφορίες, επιβαρύνοντας κι άλλο τις ήδη σοβαρές κρίσεις: έλλειψη προσωπικού, οικονομική πίεση και βαθιά φθορά εμπιστοσύνης των Ουκρανών σε μια προεδρία που έχει στιγματιστεί από σκάνδαλο.

Πάνω απ’ όλα, η απόρριψη του σχεδίου θα σηματοδοτούσε μια υπαρξιακή ρήξη με τις ΗΠΑ, με τεράστιες στρατηγικές συνέπειες για την Ουκρανία και τους Ευρωπαίους υποστηρικτές της. Θα ενείχε τον κίνδυνο οι ΗΠΑ να αποστρέψουν το βλέμμα από τον πόλεμο, να αναιρέσουν δεσμεύσεις για εγγυήσεις ασφαλείας και να στείλουν, όχι μόνο στον Ζελένσκι αλλά και στους Ευρωπαίους, το μήνυμα: είστε μόνοι σας.

Οι ομοιότητες με την περίπτωση του "Νοτίου Βιετνάμ"

Η, ουσιαστική, εγκατάλειψη του Νοτίου Βιετνάμ πριν από 50 χρόνια από τις Η.Π.Α.- που είχε ως αποτέλεσμα την, σχεδόν, αστραπιαία κατάληψή του από τις δυνάμεις του Βορείου Βιετνάμ-, παρουσιάζει, προφανώς, αρκετές διαφορές αλλά και ανησυχητικές ομοιότητες με την Ουκρανική περίπτωση.

Τότε, η ηγεσία του Νοτίου Βιετνάμ είχε εξαναγκαστεί ν' αποδεχθεί μια συμφωνία παύσης των εχθροπραξιών μεταξύ Η.Π.Α. και Βορείου Βιετνάμ, μια συμφωνία που ικανοποιούσε πολλές από τις απαιτήσεις των, τότε, Κομμουνιστών κι εξυπηρετούσε συγκεκριμένες σκοπιμότητες της εξωτερικής- κι εσωτερικής- πολιτικής των Η.Π.Α. Ειδικότερα, οι τελευταίες πήραν πίσω όλους τους αιχμαλώτους πολέμου που είχαν στα χέρια τους οι αντίπαλοί τους.

Η συμφωνία, όπως και τώρα, έγινε ερήμην της ΝοτιοΒιετναμεζικης ηγεσίας, η οποία είχε αρκετές ομοιότητες με τη σύγχρονη Ουκρανική: Πλήρη εξάρτηση από συμμάχους, συστημική διαφθορά και έλλειψη αντικειμενικών δυνατοτήτων συνέχισης του εμφυλίου πολέμου χωρίς υποστήριξη.

Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των "εγγυήσεων ασφαλείας": Τότε, ο Πρόεδρος των Η.Π.Α., Ρίτσαρντ Νίξον, είχε διαβεβαιώσει, με προσωπική επιστολή, τον ηγέτη της Νοτίου Κορέας, πως εάν η Βόρεια Κορέα παραβιάσει τη συμφωνία, οι Η.Π.Α. θα επέμβουν στρατιωτικά. Σήμερα, η συμφωνία των "28 σημείων" μεταξύ Η.Π.Α. και Ρωσίας αναφέρει ότι η Ουκρανία "θα λάβει αξιόπιστες εγγυήσεις ασφαλείας" και πως "αναμένεται πως η Ρωσία δεν θα εισβάλλει σε γειτονικές χώρες"! Η κατάσταση θα ήταν για...γέλια, εάν δεν κρινόταν η τύχη τόσων πολλών ανθρώπων...

Φαντάζομαι πως ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι έχει διαβάσει Ιστορία και θα ζητήσει σοβαρές εγγυήσεις για την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας- όσης απομείνει, βέβαια, εάν αποδεχθεί τη συμφωνία-, εγκεκριμένες από το Κογκρέσο των Η.Π.Α. και όχι κατά μόνας από τον Πρόεδρο Τραμπ, ο οποίος μπορεί και να έχει την τύχη του Νίξον (που λίγο καιρό μετά, παραιτήθηκε λόγω των επιπλοκών του σκανδάλου Watergate) αλλά, ούτως ή άλλως, θ' αποχωρήσει από τη θέση του σε τρία χρόνια.

Σε κάθε περίπτωση, προφανώς και δεν είναι κανείς τόσο αφελής για να προσδοκά τη λειτουργία μιας "υπερδύναμης" ως "προστάτιδας της ελευθερίας και της δικαιοσύνης" σ' έναν πλανήτη που διέπεται από συνεχείς συγκρούσεις που έχουν στόχο την αύξηση της ισχύος διαφόρων "παικτών".

Αλλά είναι επιβεβλημένη η ιστορική γνώση για να είναι σωστά προετοιμασμένοι κι ενημερωμένοι οι πολίτες των εμπλεκομένων χωρών και να μην..."πέφτουμε από τα σύννεφα", συνεχώς....