Παρέμβαση Παπαηλιού για τους πυρόπληκτους του 2021 στη Γορτυνία

Η ελληνική ύπαιθρος δεν είναι εγγενώς μειονεκτική. Τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτει κάθε μία από τις περιφέρειες παραμένουν αναξιοποίητα. Και αυτό, διότι η ελληνική πολιτεία είναι αθηνοκεντρική.

Για να υπάρξει μείωση των περιφερειακών και ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων και εν τέλει περιφερειακή σύγκλιση και ισόρροπη ανάπτυξη, απαιτούνται παραγωγικές επενδύσεις, που να έχουν συγκεκριμένο περιεχόμενο-συγκεκριμένο προσανατολισμό.

Η μονοκαλλιέργεια-η μονοθεματική ανάπτυξη του τουρισμού, και μάλιστα χωρίς οι τουριστικές δραστηριότητες να αποκτούν συγκεκριμένη τοπική ταυτότητα, ίσως αποδίδει σε ορισμένες περιοχές προσωρινά. Όμως μακροπρόθεσμα δεν καθιστά τις τοπικές κοινωνίες ζώσες για να παραμείνουν ή να καταστούν εκ νέου ζωντανές και συνεπώς βιώσιμες. Εκτιμάται, ότι το καθεστώς των μεγάλων επενδύσεων θα ενισχύσει τουριστικές δραστηριότητες. Επομένως, τα περί αλλαγής του παραγωγικού υποδείγματος που δήθεν επιδιώκει κ κυβέρνηση της ΝΔ, είναι «κουβέντες του αέρα».

Οι επενδύσεις σε περιοχές βίαιης απολιγνιτοποίησης πρέπει να υπάγονται σε διαφορετικό καθεστώς και να μην «τσουβαλιάζονται» σε καθεστώτα άλλων αντικειμένων, όπως έχει θεσπιστεί από την κυβέρνηση της ΝΔ. Πολλές περιοχές σφύζουν από επισκέπτες τα Σαββατοκύριακα, όμως οι μόνιμοι κάτοικοι παραμένουν ελάχιστοι. Αυτό πρέπει να αλλάξει, με τρόπο που οι μόνιμοι κάτοικοι να αποτελούν το υποκείμενο, στο οποίο πρέπει να απευθύνεται η επιχείριση ανάταξής τους.. Η πρωτογενής παραγωγή βρίσκεται στον πυρήνα των δραστηριοτήτων της περιφέρειας, δεδομένου μάλιστα, ότι ανά περιοχή, ακόμη και σε ορεινές και απομακρυσμένες, τα αγροτικά και τα κτηνοτροφικά προϊόντα είναι γνήσια και ποιοτικά. Χρειάζονται αξιοποίηση.

Ο αγροτουρισμός δεν μπορεί να περιορίζεται μόνον στην προσέλκυση και φιλοξενία επισκεπτών αλλά πρέπει να συνδέεται με τον πρωτογενή τομέα. Η θεματολογία και οι σχετικές αναπτυξιακές δράσεις αφορούν το σύνολο της περιφερειακής Ελλάδας και βέβαια τις απομακρυσμένες από τα κέντρα περιοχές, που έχουν ερημώσει.. Όμως με τις ασκούμενες πολιτικές (έλλειψη προσβασιμότητας- προσπελασιμότητας, απομάκρυνση υπηρεσιών, τραπεζών, δομών υγείας και εκπαίδευσης) αυτό δεν γίνεται.

Επιπλέον οι αποζημιώσεις κάθε τύπου και κατηγορίας δεν καταβάλλονται, όπως και όταν πρέπει, με συνέπεια οι μόνιμοι κάτοικοι, αγρότες και επαγγελματίες, «να μένουν στον άσσο». Ενδεικτικά, έχουν περάσει 4 χρόνια από τις πυρκαγιές στη Γορτυνία, και οι αποζημιώσεις σε πυρόπληκτους αγρότες, επαγγελματίες και κατόχους γης ακόμη αναμένονται (δεν καταβάλλονται ή καθυστερούν).