Το "Αρκαδικό Λεξικό", αυτή τη φορά "φέρει στο φως" απόσπασμα που γράφτηκε για τον τόπο μας, την Αρκαδία.

"..."Στην Αρκαδία τη δασωτή φυτρώνει ένα χορτάρι, 

το τρώνε και τρελλαίνονται κι αλόγα και φοράδες 

κι ορμούν και παίρνουν τα βουνά και τρέχουνε με λύσσα. 

Έτσι το Δέλφι να τον 'δω ν' αφήση την παλαίστρα 

κ' έτσι με λύσσα σαν τρελλός στο σπίτι μου να δράμη. 

Φέρε τον, σουσουράδα μου, τον άντρα μου στο σπίτι."

[ απόσπασμα, Θεόκριτου "Φαρμακεύτριαι", Μετάφραση Ι. Πολέμη]

Όμως αναφορές στον τόπο μας έχουν πραγματοποιήσει κι άλλοι, όπως ο αρχαίος ποιητής Βιργίλος. Ο Βιργίλος "μέσα" από το έργο του "Αινειάδα", αποκάλυψε κρυφές πτυχές των Αρκάδων.  

Αναλυτικά...

To σημαντικότερο έργο του Βιργιλίου είναι η "Αινειάδα" (Aeneis), η οποία απηχεί την ιστορική και ηθική αποστολή της Ρώμης. Στο έργο αυτό ο ποιητής περιγράφει το ηρωικό έπος του Αινεία που ταξίδεψε μετά την πτώση της Τροίας και έφτασε ύστερα από πολλές περιπέτειες στο Λάτιο όπου βρήκε μια νέα πατρίδα. Εκεί ίδρυσε τη Ρώμη και έγινε έτσι ο πρόγονος όλων των Ρωμαίων. Η Αινειάδα έγινε έτσι το εθνικό έπος των Ρωμαίων. Αποτέλεσε μάλιστα για μια μακρά χρονική περίοδο (από την αρχαιότητα μέχρι την εποχή του μπαρόκ) σημείο αναφοράς για την ποίηση υψηλού επιπέδου.

Στην Αινειάδα ο Βιργίλιος δίνει μια σημαντική συμβολή στη γνώση των Αρκάδων που είχαν εγκατασταθεί στην Κάτω Ιταλία. Αναφέρει ότι οι Αρκάδες είναι λαός πελασγικός της Αρκαδίας της Πελοποννήσου που με το βασιλιά τους Εύανδρο εγκαταστάθηκαν στην περιοχή γύρω από τον Τίβερη, σε μια πόλη που την ονόμασαν Παλλάντιο, από το όνομα του προγόνου τους Πάλλαντα, που ήταν βασιλιάς και προπάππους του Ευάνδρου. Έχουν για προστάτη τους θεό τον Ηρακλή τον οποίο γιορτάζουν κάθε χρόνο με θυσίες και πλούσια τραπέζια.

Τέλος, ο Βιργίλιος αποκαλεί την Αρκαδία της Πελοποννήσου ψυχρή, γιατί είναι ορεινή. Στο (VIII 353 κεξ.) γίνεται υπαινιγμός ότι επειδή οι Αρκάδες κατοικούσαν σε υψηλούς τόπους, πρώτοι ίδρυσαν ναούς και καθιέρωσαν θρησκεία.