Πιθανώς, αρκετό ακόμα, καθώς, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, κατορθώνει να "βγαίνει" σχετικά αλώβητος από μια σειρά απανωτές κρίσεις, παλινωδίες, αστοχίες και τραγικές παραλείψεις της Κυβέρνησής του.

Ακόμα και ο μετριοπαθής, αντικειμενικός σχετικά υποστηρικτής της Ν.Δ. δεν θα μπορούσε ν' αρνηθεί τα γεγονότα: Ο έλεγχος έχει χαθεί, κατά μεγάλο μέρος, όσον αφορά την πανδημία- και κυρίως τα μέτρα αποφυγής της εξάπλωσής της-, με την Κυβέρνηση να επαφίεται σε.."προσευχές" (Άδωνης Γεωργιάδης έφα..), συγκυριακούς παράγοντες και την τύχη για ν' αντιμετωπίσει τα συσσωρευμένα προβλήματα τόσο στο Εθνικό Σύστημα όσο και στο ευρύτερο Δημόσιο που, ουσιαστικά, δεν λειτουργεί όπως θα έπρεπε!

Ταυτόχρονα, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός λαμβάνει κάποιες , καθαρά προσωπικές,  αποφάσεις, χρησιμοποιώντας- κατά το δοκούν- τις εισηγήσεις της Επιτροπής των λοιμωξιολόγων. Ο "αναιμικός" και.."μονοθεματικός" ανασχηματισμός της 4ης Ιανουαρίου 2021 απέδειξε, μεταξύ άλλων, το εξής: Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αρέσκεται να "μεταμφιέζει" τις πολιτικές προθέσεις του, οι οποίες είναι συχνά από απλές έως..απλοϊκές, μέσα από αντικρουόμενες πράξεις, διφορούμενες επικοινωνιακές "διαρροές" και δημιουργία περαιτέρω σύγχυσης.

Ωστόσο, αυτό το "μοντέλο" διακυβέρνησης έχει προκρίνει και μ' αυτό θα πορευθεί ο κ. Μητσοτάκης: Απόλυτος κεντρικός έλεγχος και, παράλληλη, απόλυτη εξάρτηση των περισσοτέρων κυβερνητικών στελεχών από τον ίδιο και την πολιτική του πορεία.

Είναι γεγονός, αδιαμφισβήτητα, πως, μέχρι τώρα, ο Έλληνας Πρωθυπουργός δεν δείχνει να "φθείρεται" ούτε και ν' ανησυχεί ιδιαίτερα από διάφορες μικρές ή μεγαλύτερες κρίσεις που εμφανίζονται στο προσκήνιο.

Δεν πτοείται από την άσχημη πορεία της πανδημίας στη χώρα, δεν χάνει την ψυχραιμία του από τις.."επαναστάσεις" της Εκκλησίας κατά των μέτρων, δεν "ιδρώνει" από τις επιθέσεις που υφίσταται από την Αντιπολίτευση και μερίδα των Μ.Μ.Ε και σίγουρα δεν ασχολείται καν με τις απαξιωτικές δηλώσεις ανθρώπων του πολιτικού του χώρου εναντίον της Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Φυσικά, μετέρχεται και ο ίδιος τις "κλασσικές", επικοινωνιακές πρακτικές που διέπουν τις Ελληνικές Κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης και διακρίνονται από τέσσερα, κύρια χαρακτηριστικά:

- Αναφορά στην "καμμένη γη που βρήκαμε"

- Πρωτοβουλία στον καθορισμό της ημερήσιας διάταξης

- Υποσχέσεις- συχνά, ανεδαφικές- και

- Γρήγορες αντιδράσεις σε τυχόν "ανορθογραφίες".

Η διαφορά του σχεδιασμού που υλοποιεί ο κ. Μητσοτάκης σε σχέση με τους προκατόχους της θέσης του είναι, καταρχάς, πως έχει βελτιώσει πολύ τ' "αντανακλαστικά" της ηγετικής του ομάδας- όντας ευρισκόμενος σ' ένα πλαίσιο όπως η σύγχρονη, πολιτική επικοινωνία όπου οι ταχύτητες είναι ιλλιγιώδεις πλέον- και, κατά δεύτερον, έχει βελτιστοποιήσει τους μηχανισμούς εκείνους που του επιτρέπουν να μένει στο "απυρόβλητο", προστατεύοντάς τον ατομικά.

Τελικά, όμως, όλα τα παραπάνω είναι θετικά για τη χώρα..; Είναι σημαντικές οι  αδυναμίες που ήδη έχει αφήσει να διαφανούν, ως προς την αντίληψη που έχει για την "Real politik",  την εξέλιξη των Εθνικών Θεμάτων αλλά  και την ίδια την αντιμετώπιση της, λεγόμενης, "καθημερινότητας" των πολιτών.

Μπορεί να δείχνει, προς ώρας, "άνετος" ως προς τη διαχείριση του πολιτικού του "κεφαλαίου" και του, αντίστοιχου, "χρόνου", αλλά όταν θα "σφίξουν τα γάλατα" - λαϊκιστί-, τι θα πράξει..; 

Αν πάλι, έχει σχεδιάσει, ήδη, τις κινήσεις του για τον επόμενο χρόνο με τρόπο τέτοιο που θα μας φέρει προ εκπλήξεων, θα πρέπει να τον συγχαρούμε τότε. Αρκεί, οι "εκπλήξεις" να είναι προς το συμφέρον της χώρας.