Οι εξαγγελίες και η ρητορική που μετέρχεται ο Τζο Μπάιντεν δεν είναι.."νεοκομμουνιστικές"!..Ίσα ίσα που αποσκοπούν στην επιβίωση ενός οικονομικού και κοινωνικού συστήματος που δοκιμάστηκε και δοκιμάζεται σκληρά από την πανδημία.

Ο Μπάιντεν, πολύπειρος γαρ, γνωρίζει πως χωρίς την, έστω μερική, άμβλυνση των ανισοτήτων σ' εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο, θα οδηγηθούμε σε μια περίοδο "ακροτήτων", όπου οι ωφελούμενοι θα είναι, κυρίως, χώρες όπως η Κίνα και η Ρωσία, που αποδείχθηκαν ιδιαίτερα ικανές στην αντιμετώπιση της πανδημίας.

Η μειονεκτική θέση στην οποία, εκ των πραγμάτων, βρίσκονται οι κοινωνίες με φιλελεύθερη οργάνωση απέναντι σε φαινόμενα όπως οι υγειονομικές κρίσεις, μπορεί ν' αντιστραφεί μόνο εφόσον οι ίδιες αυτές κοινωνίες λάβουν "γενναίες" αποφάσεις ισχυροποίησης του κοινωνικού κράτους και περιορισμού της κερδοσκοπικής ασυδοσίας.

Μπορεί ο Μπάιντεν να "εκπροσωπεί" μια μετριοπαθή πλευρά της πολιτικής των Η.Π.Α. αλλά, μέχρι τώρα, φαίνεται ικανός να υλοποιήσει πρωτοβουλίες που, σε μια άλλη συγκυρία, θα φάνταζαν "σκανδαλώδεις" για τους συμπατριώτες του.

Σίγουρα, ο Μπάιντεν αναλαμβάνει και ένα, οικονομικό και γεωπολιτικό, "ρίσκο"..Όμως, από το να στέκεται ως "παραζαλισμένο κοτόπουλο" σε μια γωνιά και ν' αφήνει τα πράγματα να προχωρούν με "αυτόματο πιλότο"- όπως, εν πολλοίς, κάνει η Ε.Ε. και η Ελλάδα, φυσικά..-, το όποιο "ρίσκο" είναι προτιμότερο..