Επί της ουσίας, τι σημαίνει, όμως, αυτή η απόφαση; Έχει κάποια "επίπτωση" στην πορεία υλοποίησης του έργου; "Υποχρεώνει" την Περιφέρεια Πελοποννήσου να πραγματοποιήσει νέα "Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων", ίσως με επί τόπου "αυτοψία" εκ μέρους της αρμόδιας Υπηρεσίας;

Τίποτε από τα παραπάνω. Το Δημοτικό Συμβούλιο Τρίπολης απλά εξέφρασε μια "γνώμη" για το έργο. Η "γνώμη" αυτή δεν δεσμεύει κανέναν και δεν "παίζει" αποφασιστικό ρόλο, γιατί, σύμφωνα με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, το Δημοτικό Συμβούλιο Τρίπολης δεν έχει "αποφασιστική αρμοδιότητα" για το θέμα.

Τα υπόλοιπα είναι θέμα "πολιτικής". Προφανώς, ούτε η Κυβέρνηση, ούτε η εταιρεία θα ήθελαν να βρεθούν σε "σύγκρουση" με μια τοπική κοινωνία. Συνεπώς, πιθανώς να γίνουν κάποιες "διαπραγματεύσεις" μεταξύ των τριών πλευρών, ώστε να καταστεί το έργο "κοινής αποδοχής"- όσο είναι εφικτό αυτό..

Αρκεί, βέβαια, να υπάρχει, όντως, πρόθεση να υλοποιηθεί το έργο και να μην πρόκειται γι' άλλη μια "σπέκουλα", αλλά, αντίθετα, για μια βιώσιμη, επενδυτική προσπάθεια. Οι ΑΠΕ (ανανεώσιμες πηγές ενέργειας) είναι απαραίτητες σε μια χώρα που έχει ανάγκη αναπτυξιακών πρωτοβουλιών και, ταυτόχρονα, διαθέτει τις αντικειμενικές δυνατότητες αξιοποίησης των φυσικών της πόρων.

Ωστόσο, ενώ η Ελλάδα έχει φυσικούς πόρους, έχει και την "ατυχία" να νομοθετεί "πρόχειρα", με βραχυπρόθεσμο και, ενίοτε, "κερδοσκοπικό" τρόπο, με αποτέλεσμα να φθάνει, συχνά, σε "κορεσμό" δραστηριοτήτων και την δημιουργία "νεκροταφείων", γεμάτων από εγκαταλελειμμένες επενδυτικές προσπάθειες.

Ακόμα θυμόμαστε τότε που γέμισε η χώρα..σαλιγκάρια, επειδή ήταν "μόδα" να εκτρέφονται, λόγω της "απορρόφησής" τους από την ξένη αγορά, με αποτέλεσμα πολλοί να στραφούν- και να επιδοτηθούν, φυσικά..- προς την κατεύθυνση αυτή, αλλά ήταν βραχύβια η ενασχόλησή τους..

Μπορεί τα Αιολικά Πάρκα να είναι άλλου επιπέδου δραστηριότητα, αλλά κι εκεί μοιάζει να επέρχεται ο κορεσμός, πριν καν υπάρξει ο κατάλληλος χωροταξικός σχεδιασμός..