Από τη μέρα του τραγικού, πολύνεκρου δυστυχήματος στα Τέμπη (Τρίτη, 28 Φεβρουαρίου 2023), έχουμε δει να χρησιμοποιούνται διάφορες επικοινωνιακές τακτικές, προκειμένου να μην υποστεί η Κυβέρνηση την, δικαιολογημένη, "φθορά" ενόψει εκλογών.

Η συντριπτική επίδραση του δυστυχήματος στην κοινή γνώμη, κατέστησε τις "κλασσικές πρακτικές" της μετάθεσης ευθυνών αλλά και του αποπροσανατολισμού των πολιτών σε, ουσιαστικά, "άχρηστες", καθώς η φύση του γεγονότος είναι τέτοια που δεν είναι δυνατό ούτε ν' αποδοθεί σε "εξωγενείς παράγοντες" αλλά ούτε και να "δικαιολογηθεί" μέσω ατυχίας ή άλλων, "μεταφυσικών" παραγόντων.

Κοινώς, η επικοινωνιακή προσπάθεια που ξεκίνησε ήδη 48 ώρες μετά το δυστύχημα, μέσω πανομοιότυπων "ρεπορτάζ" σε διάφορες ιστοσελίδες με σημαντική αναγνωσιμότητα, ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία. Επιπρόσθετα, η "σιωπή" που επιβλήθηκε σε Κυβερνητικά στελέχη, όσον αφορά τα social media, ήταν τόσο απροκάλυπτα "τεχνητή" που, επί της ουσίας, δημιούργησε το αντίθετο του επιδιωκόμενου αποτέλεσμα.

Παράλληλα, οι παραιτήσεις τόσο του αρμόδιου Υπουργού- ο οποίος, όμως, θα είναι "κανονικά" υποψήφιος στις επερχόμενες εκλογές-, όσο και διορισμένων αξιωματούχων της Κυβέρνησης, οι οποίες έγινε προσπάθεια να "ερμηνευθούν" ως "δείγμα ευθύνης και ευαισθησίας", πέρασαν, κι αυτές, στα "ψιλά", όσον αφορά τις αλγεινές εντυπώσεις και την οργή που προκάλεσε το τραγικό δυστύχημα.

Κατά συνέπεια, σήμερα, Κυριακή, 5 Μαρτίου 2023, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, με ανάρτησή του στο facebook, προσπαθεί ν' αλλάξει την "ατζέντα", ζητώντας συγγνώμη όχι μόνο ο ίδιος προσωπικά, αλλά και εκ μέρους "όλων των προκατόχων" του, προσπαθώντας να επιμερίσει τις ευθύνες, ισόποσα!

Όμως, είναι μια αντικειμενική αλήθεια πως όταν έχουμε ένα τραγικό περιστατικό το οποίο δεν μπορεί ν' αποδοθεί, για παράδειγμα, στις καιρικές συνθήκες ή, γενικά, σε κάτι το "ασυνήθιστο", που δεν απαντάται συχνά σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, τις βασικές ευθύνες για μια τέτοια δυσλειτουργία στις συγκοινωνίες, τις φέρει η παρούσα διοίκηση.

Καθώς, μάλιστα, όσο περνούν οι μέρες, ακούμε από εργαζόμενους να υποστηρίζουν πως, ουσιαστικά, το σιδηροδρομικό δίκτυο "απορρυθμίστηκε" εντελώς μετά το 2020, καθίσταται επιτακτική η ανάγκη της Κυβέρνησης να "προωθήσει" το, εν μέρει, ρεαλιστικό "αφήγημα" των "διαχρονικών ευθυνών".

Βέβαια, δεν γνωρίζουμε πως ακριβώς θα υποστηρίξει κάτι τέτοιο μια Κυβέρνηση που, επικοινωνιακά, έχει "συνηθίσει" ν' αποδίδει όλα τα κακώς κείμενα στις "ατομικές ευθύνες" και όχι στις συστημικές παθογένειες που και η ίδια έχει "θρέψει"- για να μην πούμε πως τις έχει..."γιγαντώσει" κιόλας!

Όλα τα παραπάνω, "αναγκάζουν" τον κ. Μητσοτάκη να "καταφύγει" στην "έξωθεν βοήθεια" -για πολλοστή φορά....-, αλλά και να πιέσει, προκειμένου να καταλήξει σε κάποιο αποτέλεσμα η εξελισσόμενη έρευνα για τα αίτια του πολύνεκρου δυστυχήματος.

Εάν δεν "αμβλυνθούν" οι εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν στην κοινή γνώμη- επίσης, για πολλοστή φορά...- περί ενός αναποτελεσματικού και, κυρίως, ανάλγητου "επιτελικού κράτους", θα οδηγηθούμε, πιθανώς, σε μια εκλογική "μάχη", όπου τίποτε απολύτως δεν θα είναι βέβαιο..