Πολύ καλές είναι οι "Λευκές Νύχτες", τα "Street Food", τα "Colour Festival" και όλες- σχεδόν....- οι εκδηλώσεις που έχει "δανειστεί" η Τρίπολη αλλά και άλλες πόλεις της Επικράτειας. 

Και επισκεψιμότητα δημιουργούν, και τζίρο για τα καταστήματα εστίασης, και δουλειά δίνουν σε ορισμένους επαγγελματίες και το κοινό είναι, λίγο πολύ, ευχαριστημένο.

Αλλά, η έδρα της Περιφέρειας Πελοποννήσου, η ιστορική Τρίπολη δεν έχει ένα Φεστιβάλ, με δυναμική και εμβέλεια, που να μπορεί να χαρακτηριστεί "μοναδικό"- όπως, λόγου χάρη, το Διεθνές Φεστιβάλ Χορού της Καλαμάτας. Και για να προλάβω τον αντίλογο, το Φεστιβάλ Εφηβικού Μιούζικαλ είναι, εκ φύσεως, περιορισμένης δυναμικής και εμβελείας, θέλουμε δεν θέλουμε...

Οι διαχρονικές "αστοχίες"

Παλαιότερα, καλώς ή κακώς, η Τρίπολη είχε τη δυνατότητα ν' αποκτήσει τρεις, τουλάχιστον, ιδιαίτερες πολιτιστικές διοργανώσεις που διέθεταν τις προϋποθέσεις "καθιέρωσης", πανελλαδικά. Δυστυχώς, παρά τις προσπάθειες κάποιων, φιλότιμων και ικανών Τριπολιτών- αλλά και ατόμων εκτός Τρίπολης-, και οι τρεις παραπάνω περιπτώσεις βρίσκονται σε... "λίμπο" ή έχουν πάψει να υφίστανται.

Κέντρο Καλλιτεχνικής Πράξης- Πειραματικό Φεστιβάλ Θεάτρου

Περασμένα..."μεγαλεία" και διηγώντας τα να κλαις...Αν οι σημερινοί νέοι Τριπολίτες ήξεραν πόσα "βαριά" ονόματα του Ελληνικού Θεάτρου, Κινηματογράφου και Τηλεόρασης είχαν "παρελάσει" εδώ και κάποια, πολλά χρόνια από την Τρίπολη, θα...τραβούσαν τα μαλλιά τους!

Δυστυχώς, τόσο το Κέντρο Καλλιτεχνικής Πράξης όσο και το Φεστιβάλ Πειραματικού Θεάτρου, έπεσαν "θύματα" διαφόρων πολιτικής και παραπολιτικής φύσεως μεθοδεύσεων, προσωπικών συγκρούσεων και αντιπαθειών, ακόμα και ιντριγκών ή "fake news". Σε τελική ανάλυση, η πόλη, με διάφορους τρόπους, επέλεξε πως δεν επιθυμεί μια τέτοιου είδους διοργάνωση, όχι επειδή δεν έχει θεατρική παράδοση- που έχει τεράστια...-, αλλά επειδή η πλειοψηφία "πείστηκε" από κάποιους δημαγωγούς πως η πολιτιστική της παράδοση είναι τέτοια που η αντίστοιχη πολιτιστική της δραστηριότητα πρέπει να περιστρέφεται γύρω από...κλαρίνα, γουρουνοπούλες και κανένα... "γκαλά".

Είναι δε κωμικοτραγικό το γεγονός πως, ενώ είχε ακυρωθεί, επί της ουσίας, το Φεστιβάλ, το Κέντρο συνέχιζε να υφίσταται διότι ήταν μια καλή "αβάντα" για να λαμβάνονται κρατικές επιχορηγήσεις και να διοργανώνονται εκδηλώσεις, με πιο...γρήγορο και "πρακτικό" τρόπο....

Φεστιβάλ Κωμωδίας

Εν προκειμένω, αυτό που ξεκίνησε ως Φεστιβάλ "Stand up Comedy" και είχε πολλές δυνατότητες εξέλιξης και εμπλουτισμού, "καρκινοβατεί", για λόγους που δεν έχουν να κάνουν είτε με την ποιότητα είτε με το περιεχόμενο των εκδηλώσεων. Απλά, είναι ενίοτε στραβός ο γιαλός, το κρασί παλιό, το χαβιάρι μαύρο....Ξέρετε....

Κεντρική Εκδήλωση Αλώσεως Τριπολιτσάς

Εδώ, μάλλον, το "τερματίσαμε"! Η Τρίπολη έχει μια, αντικειμενική, μοναδικότητα: Αποτελεί την πόλη της οποίας η Άλωση ήταν το πρώτο, εμβληματικό γεγονός της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Κι ενώ άλλα στοιχεία- συνήθως, τα ευτελέστερα- της εποχής, έχουν και σήμερα έντονη παρουσία στο γίγνεσθαι της πόλης (ρουσφέτια, γραικυλισμοί, χαμαιτυπεία, εμφυλιοπολεμική διάθεση και πανηγύρια για τα..."πανηγύρια"), όταν έγινε, όπως έγινε, μια προσπάθεια να δοθεί η προσήκουσα "βαρύτητα" στην επέτειο, μέσω μιας εκδήλωσης με καλλιτεχνικές απαιτήσεις και μεγάλες δυνατότητες προβολής, μας "πήρε και μας σήκωσε"! Μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, η εκδήλωση έφθασε να κινείται μεταξύ του απόλυτου "εκφυλισμού" και της διεκπεραιωτικής ρουτίνας...Φευ, έτσι συμβαίνει με πολλές, ακόμα, εκδηλώσεις που γίνονται στην πόλη....

Δεν θα κάνουμε εδώ ιστορική αναδρομή, με στοιχεία, στην σταθερή "πτώση" της πολιτιστικής δυναμικής της πόλης, ούτε θ' αναφερθούμε στην έλλειψη σαφούς, επικαιροποιημένου σχεδίου για το πολιτιστικό γίγνεσθαι εντός Τρίπολης. Αν μη τι άλλο, θα είχαμε πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία να παραθέσουμε, αλλά δεν έχουμε καμία πρόθεση να..."χαλάσουμε" την υστεροφημία ορισμένων, ούτε να "διασαλεύσουμε" τη νιρβάνα άλλων. Σε κάθε περίπτωση, η Τρίπολη, πολιτιστικώς, εξελίχθηκε- μαζί και με τη χώρα, εν μέρει-, σ' ένα αχταρματζίδικο, νεοβαλκανικό συνονθύλευμα, όπου αρκετοί μπορούν, εύκολα, να κοροϊδεύουν τον κόσμο, πουλώντας φύκια- τι φύκια, πλαγκτόν!- για "μεταξωτές κορδέλες"! Και η, τυχαία πολλές φορές, διοργάνωση σοβαρών εκδηλώσεων δεν "δικαιώνει" τη συνολική εικόνα ούτε, φυσικά, είναι ενδεικτική μιας "πολιτιστικής άνθησης". Αν είναι "πολιτιστική άνθηση" για μια πόλη να μαζεύει πολύ κόσμο σε συναυλίες αδιάφορων μουσικά εκπροσώπων της σύγχρονης, ελληνικής λαϊκο-ποπ και τηλεορασόπληκτης- πλέον, και internetόπληκτης- κουλτούρας, τότε φανταστείτε να..."τρελαθούν" οι κύριοι Μπάκος και Καϋμενάκης και να φέρουν τη Madonna ή την Lady Gaga στην Τρίπολη....Εκεί να δείτε "πολιτιστική άνθηση", όχι αστεία.....

Μέσα σε όλα αυτά, η Τρίπολη έχει σοβαρό πρόβλημα κλειστών χώρων που να προσφέρονται για εκδηλώσεις απαιτήσεων, που δυνητικά θα μπορούσαν να προσελκύσουν μεγάλο αριθμό θεατών ή συμμετεχόντων. Εκείνο το...."κακόμοιρο" το Μαλλιαροπούλειο, φιλοξενεί, πλέον, κάθε είδους εκδηλώσεις, με αποτέλεσμα, φυσικά, αφενός να φθείρεται τάχιστα και αφετέρου να χάνει κάθε προστιθέμενη αξία, αφού το εμβληματικό κτίριο μιας πόλης, δεν μπορεί να είναι...."πασπαρτού"!

Προφανώς, κανένας δεν διαφωνεί με τον προγραμματισμό της Δημοτικής μας Αρχής, που έχει ξεκινήσει, εδώ και καιρό, ένα φιλόδοξο πρόγραμμα ανακατασκευής, αποκατάστασής και επανάχρησης πολλών δημοτικών κτιρίων. Ωστόσο, τα έντονα προβλήματα χρηματοδότησης που αντιμετωπίζουν τα έργα, λόγω της πρωτοφανούς κωλυσιεργίας κρατικών υπηρεσιών αλλά και φαινομένων "καθεστωτισμού", μας οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα: Αυτού της έλλειψης χώρων. 

Κι επειδή δεν διαφαίνεται στον... ορίζοντα μια Σ.Δ.Ι.Τ. (σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα) με ανάλογο αντικείμενο, θα πρέπει ν' αρχίσουμε, σοβαρά, να σκεπτόμαστε μήπως, τελικά, θα μας...."σώσει" η κλιματική αλλαγή, εφόσον η Τρίπολη αποκτήσει ήπιο, τροπικό κλίμα.....