Εντύπωση προκάλεσαν, μεταξύ άλλων, οι επιτυχημένες, κυρίως ρητορικά, αναγωγές από τους δυο βασικούς πολιτικούς "μονομάχους", στην ελληνική πολιτική ιστορία.

Ο μεν κ. Μητσοτάκης επεσήμανε πως η τελευταία φορά που διορίστηκε Υπουργός Άμυνας εν ενεργεία στέλεχος του στρατεύματος- όπως έγινε, δηλαδή πρόσφατα με τον κ. Αποστολάκη-, συνέβη επί Χούντας, με "πρωταγωνιστή" τον κ. Γρηγόριο Σπαντιδάκη.

Η παρατήρηση του κ. Μητσοτάκη, σε συμβολικό επίπεδο, ήταν ιδιαίτερα επιτυχής καθώς, σίγουρα, προκάλεσε εντύπωση ο παραλληλισμός των καταστάσεων..Βέβαια, όπως πληροφορηθήκαμε, εκ των υστέρων, ιστορικά ανακριβές το σχόλιό του..

Ο κ. Τσίπρας, από την άλλη, εκμεταλλεύτηκε, εξίσου επιτυχημένα, το "επικοινωνιακό λάθος" του κ. Μητσοτάκη να αναφερθεί σε "αποστάτες" και "αποστασίες", υπενθυμίζοντάς του πως ειδικά ο ίδιος δεν μπορεί να επικαλείται παρόμοιους χαρακτηρισμούς..

Επί της ουσίας: Ο κ. Μητσοτάκης προσπάθησε να μεταφέρει το "βάρος" της συζήτησης στα θέματα της Οικονομίας, της Ασφάλειας, της "Νέας Διαπλοκής" και, γενικότερα, του "τραγικού", κατά τον ίδιο, απολογισμού της διακυβέρνησης Σύριζα-ΑΝ.ΕΛ. Ελάχιστες και "προσεκτικές" οι αναφορές στη Συμφωνία των Πρεσπών, στην οποία φανταζόμαστε θα επανέλθει δριμύτερος ο κ. Μητσοτάκης αύριο. Σε τελική ανάλυση, η κριτική του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης εστίασε στο κλίμα "πολιτικού αμοραλισμού", "ισοπέδωσης των θεσμών", "ευτελισμού της δημόσιας ζωής" και "ανέντιμων συναλλαγών" που επικρατεί στη χώρα με ευθύνη του κ. Τσίπρα- πάντα κατά τον κ. Μητσοτάκη.

Να σημειώσουμε την ορθή παρατήρηση του αρχηγού της Ν.Δ., ο οποίος, χρησιμοποιώντας λόγια του ιδίου του Πρωθυπουργού το 2014, δήλωσε πως "δεν αλλάζω ούτε λέξη, συμφωνώ με τον κ. Τσίπρα και ζητώ εκλογές εδώ και τώρα". Προφανώς, όταν κάποιος επικαλείται το σύνθημα "η Δημοκρατία θα νικήσει" (Αλέξης Τσίπρας, σήμερα) και, ήδη, έχει διεξαγάγει ένα δημοψήφισμα (Καλοκαίρι 2015), "δυσκολεύεται" να δικαιολογήσει τη μη προσφυγή στη "λαϊκή ετυμηγορία" σχετικά με ζήτημα εθνικής σημασίας. Από ρεαλιστική άποψη, ωστόσο, δεν νοείται να χαρακτηριστεί "μη δημοκράτης" κάποιος που χειρίζεται το θέμα όπως ο κ. Τσίπρας, γιατί, σε αυτή την περίπτωση, αντίστοιχοι χαρακτηρισμοί θα έπρεπε να αποδοθούν και σε πολύ μεγάλες προσωπικότητες της ελληνικής πολιτικής ιστορίας.

Ο κ. Τσίπρας αντέκρουσε την επιχειρηματολογία του κ. Μητσοτάκη, κάνοντας απολογισμό της κυβερνητικής θητείας, συγκρίνοντάς την με τις αντίστοιχες προηγούμενες-της λεγόμενης "μνημονιακής περιόδου". Το "δυνατό" χαρτί του κ. Τσίπρα είναι, φυσικά, το γεγονός πως είτε χάρη σε "τακτικισμούς" είτε και λόγω "διαπραγματεύσεων"- οι οποίες είναι σύνηθες φαινόμενο στην κοινοβουλευτική ζωή της χώρας και αυτό μόνο τα.."χρυσόψαρα" δεν το γνωρίζουν-, φαίνεται να διαθέτει την απόλυτη πλειοψηφία στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Οπωσδήποτε, αν κάποιος "τρέμει" να οδηγηθούμε σε εκλογές πριν επικυρωθεί η Συμφωνία των Πρεσπών είναι η Ν.Δ., όπως έχουμε ξαναγράψει.

 Είχαμε και μια, αμοιβαία, χιουμοριστική στιγμή προς το τέλος της ομιλίας του κ. Μητσοτάκη, όταν ο κ. Τσίπρας κοίταξε το ρολόι του, για να "λάβει" το άμεσο σχόλιο του Προέδρου της Ν.Δ.: "Τόσο πολύ βιάζεστε να τελειώσει η συζήτηση, κ. Τσίπρα; Δεν έχετε εμπιστοσύνη στους Βουλευτές σας..;"

ΥΓ. Αν δεν το γνωρίζατε, η πασίγνωστη φράση- την οποία και παραφράσαμε στον τίτλο- ειπώθηκε από τον Έκτορα και όχι τον Αχιλλέα στην "Ιλιάδα" (κεντρική φώτο από την ταινία "Τροία")