Σε γενικές γραμμές, αυτό που κυριαρχεί τις ημέρες των εορτών είναι το "κιτς", σε πολλές μορφές. Οπωσδήποτε, παλαιότερα, λόγω οικονομικής "ευμάρειας", ήταν πιο έντονο το φαινόμενο, αλλά κάποιες..."αξίες" παραμένουν και μας "στοιχειώνουν":

α) Μουσικά.."εγκλήματα"

Όταν το pop group των Wham συνέθετε το κομμάτι "Last Christmas", σίγουρα δεν μπορούσε να φανταστεί το πόσο θα ταυτιζόταν με την εορτή..Άλλωστε, ο μακαρίτης ο George Michael, είχε δηλώσει πως "Κερδίζω πολλά χρήματα απ' αυτό το μετριότατο κομμάτι, αλλά, μα το Θεό, δεν μπορώ να το ακούω!" Φανταστείτε τι θα έλεγε αν άκουγε τη version by Έφη Θώδη ή την ερμηνεία του Στράτου Τζώρτζογλου, σε τηλεοπτική εκπομπή, όπου ο ηθοποιός "σκότωσε" το τραγουδάκι όπως κάνει και με τους ρόλους του εσχάτως...

β) Περισσότερα μουσικά..."εγκλήματα"

Από τη στιγμή που τα δυτικοευρωπαϊκού τύπου "Χριστούγεννα" καθιερώθηκαν παγκοσμίως ως η επικρατέστερη version της εορτής, πολλές κουλτούρες θεώρησαν πρέπον να προσαρμόσουν και τις δικές τους ιδιαιτερότητες αναλόγως...Έτσι, η αγορά της μουσικής κατακλύσθηκε από latin, folk και άλλου τύπου versions τραγουδιών που έχουν ταυτιστεί με την εορταστική περίοδο, συχνά με κωμικοτραγικά αποτελέσματα...

γ) Ταινίες..προσχολικού επιπέδου

Η βιομηχανία παραγωγής ταινιών που λέγεται "Hollywood" δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεκμετάλλευτο ένα τέτοιο γεγονός όπως οι εορτές Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, καθώς η εμπορική απήχηση ήταν και είναι εξασφαλισμένη. Κατά συνέπεια, κυκλοφόρησαν και κυκλοφορούν απίστευτα κακές ταινίες που περιστρέφονται, έμμεσα ή άμεσα, με τις εορτές...Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η σειρά ταινιών "Μόνος στο σπίτι", όπου η απλοϊκότητα και τα ψευδό-φιλανθρωπικά μηνύματα, προστίθενται στο υποτυπώδες σενάριο και τους "χάρτινους" χαρακτήρες για να δημιουργήσουν έναν αχταρμά που δικαιωματικά επαναπροσδιόρισε το είδος "Χριστούγεννα Μελό"...

δ) Εορταστικά τηλεοπτικά προγράμματα

Η επιτομή της βαρεμάρας, του κιτς-κυρίως παλιότερα, όταν υπήρχαν λεφτά-, της αυτοπροβολής των εγχώριων δήθεν "αστεριών" και της "φιλανθρωπίας του κ..λου"...

ε) Ρεβεγιόν σε κέντρα διασκέδασης και ξενοδοχεία

Τις περισσότερες φορές, αντίστοιχες εκδηλώσεις, χαρακτηρίζουν απόλυτα τη νεοελληνική "τρικυμία εν κρανίω" και την απουσία κάθε αισθητικού μέτρου...Οπότε, μην απορείτε που θα βρείτε από Ρεβεγιόν με...κλαρίνα μέχρι "γκλαμουράτες" εκδοχές, με Fusion Cuisine, απαστράπτοντα μαχαιροπήρουνα και σερβιτόρους comme il faut στα... Βούρβουρα!

στ) Η αντίστροφη μέτρηση της Παραμονής..

Άξιες οίκτου συνήθως οι περιπτώσεις Δημάρχων που, ακολουθώντας το "Νεοϋορκέζικο πρότυπο", αλλάζουν τον κάθε χρόνο με αντίστροφη μέτρηση..Εκτός ότι φαίνεται πως δεν αισθάνονται.."άνετα", δεν μπορούν και ποτέ να συντονιστούν μεταξύ τους, τουλάχιστον στην Ελλάδα που η κάθε πόλη έχει δική της ώρα! Η Τρίπολη, ας πούμε, είναι τρία λεπτά μπροστά από την Αθήνα..

ζ) "Αρπαχτές" μέσω πολιτιστικών εκδηλώσεων για παιδιά

Οκ, τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά είναι εορτές για όσους "ζουν σε θερμοκοιτίδες ή σε χωριά", που λέει και ο Φοίβος Δεληβοριάς...Φυσικά, οι..."μικροί μας φίλοι" έχουν την τιμητική τους λόγω δώρων αλλά και λόγω της διάθεσης των γονέων τους να τους προσφέρουν όσο το δυνατόν περισσότερες ευχάριστες εμπειρίες. Και, βέβαια, υπάρχουν πολύ ωραία πράγματα που θα μπορούσαν να δουν τα παιδιά αλλά υπάρχουν και τραγικές περιπτώσεις εκδηλώσεων, κυρίως στην Επαρχία, που απευθύνονται σε παιδιά και γονείς, με μόνο στόχο την οικονομική επιβίωση των διοργανωτών και όσων απασχολούνται σ' αυτές...

η) Οι καμπάνες στη διαπασών...

Αυτό είναι μόνιμο πρόβλημα στην ημεδαπή, όχι μόνο σε εορταστικές περιόδους αλλά σε κάθε μικρή ή μεγάλη εορτή της πίστεως. Κοινώς, υπάρχει μια εθιμική αντίληψη/διαστρέβλωση πως οι καμπάνες θα πρέπει να είναι εκκωφαντικές, γιατί αλλιώς δεν έχει...γούστο...Πολλοί αποδίδουν σ΄αυτή την κατάσταση, τη γενικότερη έλλειψη μέτρου και πολλές από τις νευρώσεις του πληθυσμού...

θ) Γλυκά με την..οκά

Μελομακάρονα, κουραμπιέδες, βασιλόπιτες, χριστόψωμα, κέικ και άλλα γλυκά, παράγονται σε τόνους και, αντιστοίχως, πετιούνται κιόλας, διότι η κατανάλωσή τους, πλέον, είναι μικρότερη από παλαιότερες εποχές, όταν και είχε κάποιο νόημα η έννοια "παραδοσιακό γλυκό εορτών". Σήμερα, που η κατανάλωση γλυκών, γλυκισμάτων και υποκατάστατων με..γλυκόζη είναι καθημερινό φαινόμενο, η παρασκευή πληθώρας μελομακάρονων- με πολλούς και δiάφορους τρόπους..- προκαλεί, τουλάχιστον, απορία...

ι) Ευχές που δεν..πιάνουν "τόπο"

Η ευχή "Καλή χρονιά" είναι κομψή και επιβεβλημένη, μέσα στο πλαίσιο του πολιτικώς ορθού και ανεπιτήδευτα εξευρωπαϊσμένου νεοελληνικού πολιτισμού αλλά, συχνά, δεν..."πιάνει"...Ειδικά, τα τελευταία χρόνια, καθώς φροντίζουν γι' αυτό, πολύ επιτυχημένα δε, όλες οι Κυβερνήσεις...